γράφει η ποιήτρια Μαίρη Μαυρωνά | svoice.gr
Τετάρτη 16 Ιουλίου 2025 »»
Ένα πρωί οι πόνοι θα έχουν ξεχρεώσει.
Μια Κυριακή οι φόβοι θα με έχουν αποκληρώσει.
Μια ξεχασμένη Κυριακή θ’ αναστηθώ.
Λέξεις απότοκα ενός δρομίσματος κάπου εκεί, στην καρδιά του μέσα κόσμου της ποιήτριας.
Μύστης που δοκίμασε τις αντοχές του, ψυχή που βούλιαξε σε φεγγάρια κι ονομάτισε Έρωτα τον Ουρανό.
Γραφή λιτή, δωρική, συμπυκνωμένα νοήματα κι ένα σπάραγμα που ξεδιπλώνεται βαθιά, παίρνει το χρόνο του να πυρωθεί, να ανατινάξει αλυσίδες και να θριαμβεύσει σε μια νέα γη.
Λέξεις που «ονειρεύονται» φως και ζωή, και μια στέρεη αλήθεια.
Λέξεις που αποκολλούνται από τις σκιές και μεταμορφώνονται σε λαμπερά ενδύματα.
Και ναι, η ποίηση δεν ερμηνεύεται, δεν αναλύεται, χάνεται έτσι η μαγεία.
Απλά τη νιώθεις.
Κι η Μαρία Βούλγαρη, η δική μας Μαρία, δείχνει με το 225 τον τρόπο γραφής του μέλλοντος. Φειδωλός, ουσιαστικός, ολόγιομος.
Μια ξεχασμένη Κυριακή θ’ αναστηθώ,
γράφει η ποιήτρια και με άγγιξε βαθιά.
Ευχή μου, το 225 να βρει αποδέκτες καρδιάς και μάτια που θα δακρύσουν από το άγγιγμα.
Όλοι πονάμε για κάτι.
Όλοι αλλάζουμε από κάτι.