29.10.15

Κονστάνς, του Δημήτρη Βούλγαρη

Γράφει η Σταματίνα Τσιμοπούλου | Artic,
29 Οκτωβρίου 2015 »»

«Κονστάνς»: γυναικείο κόκκινο όνομα σε μαύρο φόντο με κατά τόπους αποχρωματισμούς και λευκά στιγμιότυπα, ή αλλιώς «71 σημειώσεις, απόπειρες συμφιλίωσης με το χώρο, το χρόνο και εσένα που όλο φεύγεις». Πρόκειται για την συμφιλίωση με την απουσία που επελαύνει στο αύριο ή με το αύριο που επελαύνει –όπως και συνοψίζεται στο οπισθόφυλλο-; Μπορεί και για τίποτα από τα δύο… Ίσως απλά στις νύχτες να μετοίκησε η συγγνώμη, ανίκανη να διαπεράσει τη «διάφανη μέρα» του απόντος προσώπου.

25.10.15

Η σκιά μου κι εγώ στο Polis Art Cafe

Η σκιά μου κι εγώ στο Polis Art Cafe

Την Τετάρτη 4 Νοεμβρίου 2015 στις 7.30 το βράδυ στο Polis Art Café, στο αίθριο της Στοάς Βιβλίου παρουσιάζουμε το νέο βιβλίο της Μαρίας Χρονιάρη Η σκιά μου κι εγώ.
Για το βιβλίο θα μιλήσουν ο φιλόλογος δρ Φιλοσοφίας Πέτρος Μπερερής, ο κριτικός λογοτεχνίας Κωνσταντίνος Καραγιαννόπουλος και ο ψυχίατρος, ψυχοθεραπευτής Δημήτρης Παπαδημητριάδης.
Αποσπάσματα από το βιβλίο θα διαβάσει η ηθοποιός Χριστίνα Χριστοδούλου.

_____________________
Polis Art Café, Πεσματζόγλου 5, Στοά Βιβλίου • τηλ.: 210/3249588, email: poliskafe@gmail.com

15.10.15

Το Ιώδιο στο Adagio II

Το Ιώδιο στο Adagio II

Η Ανν Λου στο φιλόξενο βιβλιοκαφέ Adagio II, στο λιμάνι της Ναυπάκτου, στις 31 Οκτωβρίου 2015, στις 8 το βράδυ. Με την ωραία παρέα της ποιήτριας Μαρίας Ντούμα (Maria Ntouma) και της ψυχοθεραπεύτριας Βάλιας Μανωλοπούλου (Vallia Manolopoulou)

________________
Adagio II, Μπότσαρη 10, λιμάνι Ναυπάκτου

9.10.15

Ιώδιο: Ένα ρευστό ανάγνωσμα

Γράφει η Αγγελική Πλουμά

Το ιώδιο καίει, όπως κάθε γιατρικό πάνω σε ανοιχτή πληγή… Θυμάστε όταν ήμασταν παιδιά; Όσο κι αν μας προετοίμαζαν, όσο κι αν οι στοργικοί «μεγάλοι» το φυσούσαν, εμείς «ξέραμε». Πέσαμε, χτυπήσαμε; Θα ακολουθούσε το κάψιμό του. Η μυρωδιά του ήταν ήδη στη μύτη μας… Στεκόμασταν γεμάτοι φόβο μπροστά στον επερχόμενο πόνο… και μάθαμε με τον καιρό πως η επίπονη επίδραση κάποιων γιατρικών είναι αναπόφευκτη. Είναι, όμως, κι ανακουφιστική αφού ο πόνος που δημιουργούν τελικά «θεραπεύει»…