Ο Δημοσθένης (απόσπασμα από Τα φορτηγά)

Στις απόκριες, τον έντυναν αξιωματικό πάνω σε άλογο και έβγαζε λόγο στην πλατεία. Μιλούσε για την εκμετάλλευση των αγροτών από τους εμπόρους. Οι εμπόροι, έλεγε, είναι κλέφτες! Παίρνουν το λάδι δεκαπέντε δραχμές και το πουλάνε είκοσι πέντε! Και εκεί έκανε μια μικρή παύση, αναλογιζόμενος φαίνεται ότι οι εμπόροι ήταν που τον έπαιρναν για δουλειά, για να προσθέσει αμέσως: «Όχι οι ντόπιοι! Οι ξένοι!»

Διαβάτες στην πόλη (απόσπασμα)

Απόσπασμα από το μυθιστόρημα Διαβάτες στην πόλη του Ρωμανού Σκλαβενίτη-Πιστοφίδη.
Αναδημοσίευση από το Bookspotting |
Πέμπτη 10 Νοεμβρίου 2011 »»

Πριν φύγει από το διαμέρισμά του, είχε προνοήσει να πάρει μαζί του τη μαύρη τσάντα. Σήκωσε ένα ένα τα πεταμένα βιβλία και τα έβαλε μέσα. Ανάμεσά τους, ήταν Τα Σταφύλια της οργής και η Αισθηματική αγωγή. Αν και ήταν και τα δύο κλασικά αναγνώσματα, δεν είχε τύχει να τα διαβάσει ποτέ του. Φυσικά, ο Φλωμπέρ δεν του ήταν εντελώς άγνωστος. Είχε διαβάσει τη Μαντάμ Μποβαρύ στο Γυμνάσιο. Όμως εκείνη δεν έγραφε τίποτα για τη Μαντάμ Μποβαρύ. Απολύτως τίποτα. Μνημόνευε αποκλειστικά την Αισθηματική αγωγή. Όταν είχε συναντήσει τη σημείωση για το βιβλίο του Φλωμπέρ, είχε εξαγριωθεί. Μα, επιτέλους, γιατί γράφει μόνο για όσα δεν έχω διαβάσει ; Τότε, είχε κλείσει το βιβλίο και είχε κάνει μέρες για να το ξανανοίξει. Σαν να προσπαθούσε με τις σημειώσεις της να του δείξει πόσο αμόρφωτος ήταν. Είχε διαβάσει ελάχιστα μόνο από τα βιβλία της, κι όμως οι άνθρωποι γύρω του – οι σύντροφοί του, δηλαδή – τον αντιμετώπιζαν σαν τέρας μόρφωσης. Τώρα πια, αισθανόταν απλώς τέρας.