Γράφει ο Κωνσταντίνος Μπούρας | «Βιβλιοθήκη», Ελευθεροτυπία, Σάββατο 22 Ιανουαρίου 2011 »»
Μανίνα Ζουμπουλάκη, Δημήτρης Γκενεράλης, Λένα Κιτσοπούλου, Κρυμμένες ιστορίες, εκδόσεις Απόπειρα,
σ. 111, ευρώ 10,46
Τρία διηγήματα με «κρυμμένες ιστορίες» εξάπτουν βεβαίως τη φαντασία του αναγνώστη. Στην εποχή της πληροφορικής και του Internet, στην εποχή της διαφάνειας των κρυφών καμερών, στην Αθήνα, που μοιάζει ολοένα και πιο πολύ χωριό, ένα χωριό γύρω από τον Λυκαβηττό και την Ακρόπολη, ποιος συγγραφέας κρύβει τις ιστορίες του; Και γιατί να τις κρύψει; Τι δεν έχει γραφτεί; Τι δεν έχει ειπωθεί ακόμα; Όσο για το σεξ, σε λίγο θα γίνει τόσο μπανάλ, που θα τρέχουμε όλοι σε μοναστήρια καινοφανών θρησκειών και θα δίνουμε όρκους αγνότητας, βέβαιοι πως θα τους παραβούμε τη νύχτα, πίσω από την ασφάλεια της θωρακισμένης πόρτας του κελιού μας. Κι αν υποθέσουμε ότι ένας συγγραφέας έχει — λέω — μια κρυμμένη ιστορία, κάποιοι μεγαλο-πεζογράφοι αφήνουν τεχνηέντως να διαρρεύσει ότι έχουν τέτοιες «αμαρτωλές» ιστορίες στο συρτάρι τους —, τότε γιατί να επιτρέψει τη δημοσίευση εκείνου του γραπτού, που θα προτιμούσε να ανοίξει η γη κάτω από τα πόδια του παρά να το δει τυπωμένο;
