Προλογισμός του Παναγιώτη Σδούκου, Ερμηνευτή, Υπ. Διδάκτορα Τμ. Τεχνών Ήχου Εικόνας του Ιονίου Πανεπιστημίου, στην παρουσίαση της 3ης ποιητικής συλλογής της ερμηνεύτριας, τραγουδοποιού και ποιήτριας Μαρίας Βούλγαρη, με τίτλο 225 από τις εκδόσεις Απόπειρα.
Cafe-Bar Βισσυνόκηπος, Δευτέρα 7/7/2025, Ζωοδόχου Πηγής 27, Αθήνα.
Αρχικά, θα ήθελα να παρουσιάσω το πλαίσιο γνωριμίας μας με τη Μαρία, γνωριστήκαμε στην παρουσίαση της ποιητικής συλλογής (Νοτιοανατολικά της ποίησης, των εκδόσεων Μανδραγόρας) του Καθηγητή Δημιουργικής Γραφής του Πανεπιστημίου Μακεδονίας κ. Τριαντάφυλλου Κωτόπουλου, τον περασμένο Μάρτιο, χάρη στην κοινή μας αγαπημένη φίλη και ποιήτρια Πένυ Δέλτα (Πηνελόπη Δουλαβέρα).
Έκτοτε, ανταλλάξαμε τηλέφωνα, social media, και παρακολουθούσε ο ένας το έργο του άλλου με πολύ θαυμασμό και με ένα έντονο μεράκι για σύμπραξη μεταξύ των πορτογαλικών fado και του ελληνικού δημοτικού τραγουδιού.
Χτύπησε το τηλέφωνο μου…
Πρώτα, μου μίλησε για την – υπό έκδοση τότε – 3η ποιητική συλλογή με τίτλο 225, και της πρότεινα να τα πούμε από κοντά για να γνωριστούμε βαθύτερα και να την αφουγκραστώ σε ό,τι ήθελε να μοιραστεί μαζί μου.
Εμείς οι καλλιτέχνες έχουμε έναν διαφορετικό, εσωτερικό και συμβολικό κώδικα επικοινωνίας, «μουσικο-τροπούμε», όπως αναφέρει σε βιβλιογραφία του για τα νοήματα της μουσικής πράξης και της ακρόασης ο κοινωνιολόγος της μουσικής Κρίστοφερ Σμολ, μέχρι που ήμουν από τους τυχερούς που άκουσα πρώτος στο σπίτι της το νέο της ανέκδοτο – μέχρι στιγμής – τραγούδι, με τίτλο «Σαν παλιό ξεχασμένο τραγούδι», το οποίο παρεμπιπτόντως θα απολαύσουμε και αυτό σε λίγο καιρό.
