50 χρόνια ελληνικών μικροδιηγημάτων : 30 επιλογές

γράφει ο Π Ένιγουει | ο αναγνώστης, »»

Στην εποχή της πληθωρικής αφήγησης, της έκτασης, των μυθιστορηματι­κών φιλοδοξιών και της υπερπαραγωγής κειμένων (αλλά και των ατέρμονων κύκλων επεισοδίων των τηλεοπτικών σειρών) υπάρχει ένας λογοτεχνικός χώρος που επιμένει να μετράει αλλιώς: με την αφαίρεση, την παύση, τον υπαινιγμό. Αυτός είναι ο χώρος του ελληνικού μικροδιηγήματος: ένα λογοτεχνικό είδος πυκνό, ετερόκλιτο και υπόγειο.

Τα τελευταία πενήντα χρόνια, μέσα από εκδοτικές προτάσεις, προσωπικές επιλογές και πειραματικές παρεκτροπές, το μικροδιήγημα στην Ελλάδα έχει γνωρίσει αθόρυβη άνθιση. Άλλοτε ρεαλιστικό και νοσταλγικό, άλλοτε υπερρεαλιστικό ή δοκιμιακό, το σύντομο αφήγημα έγινε εργαλείο μνήμης, μαρτυρίας, στοχασμού, χιούμορ και έκδηλης διαμαρτυρίας.

Η σύνθεση που ακολουθεί, περιλαμβάνοντας  30 επιλεγμένες συλλογές, δεν επιχειρεί να επιβάλει κανένα «κανόνα» ούτε να εδραιώσει «κλασικούς». Αντιθέτως: προτείνει μια πολυφωνική, ανοιχτή ανάγνωση της μικρής φόρμας, όπως αυτή γράφτηκε και κυκλοφόρησε την περίοδο που μιλάμε.

Από την αλληγορική πρόζα του Επαμεινώνδα Χ. Γονατά και το ειρωνικό διακειμενικό παιχνίδι του Αχιλλέα Κυριακίδη, μέχρι τους πειραματισμούς της Κατερίνας Έσσλιν το μικροδιήγημα αναδεικνύεται όχι ως «μικρό» είδος, αλλά ως ολοκληρωμένος τρόπος λογοτεχνικής σκέψης.

Έτσι υφολογικά μιλώντας ο κατάλογος περικλείει: ρεαλιστικό στιγμιότυπο, φιλοσοφικό δοκίμιο, ποιητική πρόζα, φεμινιστικό ξέσπασμα, μεταμοντέρνα ειρωνεία, υπαρξιακή παραβολή, αλληγορικό παραμύθι. Αλλά και θεματολογικά υπάρχει αξιοσημείωτος πλουραλισμός: θάνατος, φύλο, γλώσσα, φτώχεια, μνήμη, μεταφυσική, φαντασία, βία, πολιτική.

Θεωρώ λοιπόν ότι καλύπτεται ένα πλήρες αισθητικό και κοινωνικό φάσμα, από τα έργα της δεκαετίας του ’70 και ’80 έως τις σύγχρονες ανεξάρτητες και τις ψηφιακές εκδόσεις και όλα δείχνουν ότι το ελληνικό μικροδιήγημα είναι υψηλού επιπέδου άξιο λόγου να το γνωρίσουμε και να το (ξανα)διαβάσουμε.

«Ο μισός βέσπα» και «Γαμ.» (ανατυπώσεις)

Ο μισός βέσπα: 19 μυθιστορήματα του ενός λεπτού,
σσ. 111, σχήμα 13 × 20,5 εκ., έκδοση χαρτόδετη,
I S B N 978-960-537-139-5,
Πέμπτη έκδοση, Αθήνα, Ιούνιος 2024.
(Πρώτη έκδοση: Αθήνα, Ιούλιος 2011.)
Λ.Τ. 10,00 + Φ Π Α

«Ένα βιβλίο ρομαντικό, χυδαίο, γλυκό και πικρό όπου αλήθεια και σουρεαλισμός κρύβονται χεράκι χεράκι πίσω από τους θάμνους. Ένα βιβλίο γεμάτο άπλετο φως τελικά.» — Άννα Σπυροπούλου

Γαμ: μυθιστορήματα του ενός λεπτού,
σσ. 117, σχήμα 13 × 20,5 εκ., έκδοση χαρτόδετη,
I S B N 978-960-537-153-1,
Τέταρτη έκδοση, Αθήνα, Ιούνιος 2024.
(Πρώτη έκδοση: Απόπειρα, Σεπτέμβριος 2012.)
Λ.Τ. 10,00 + Φ Π Α

Μετά το βιβλίο Ο μισός βέσπα, και συνεχίζοντας την αιματηρή αποταμίευση λόγου που χαρακτηρίζει τα «μυθιστορήματα του ενός λεπτού», έρχεται το Γαμ. Αν είστε ανθεκτικοί στη λογοτεχνία που σκληρά χαϊδεύει και γλυκά ξεβολεύει, το Γαμ. διαβάζεται παντού: στο σπίτι, στο γραφείο, στην εξοχή, στο σκοτάδι, στο ασανσέρ, στο μετρό, στο άσχετο...

Θεατρική ανάγνωση και παρουσίαση του ποιήματος «Επιπλέοντες»

Παρασκευή 28 Απριλίου 2023, στις 7 το απόγευμα, στην penthouse σουίτα του ξενοδοχείου Perianth (πλατεία Αγίας Ειρήνης, Λιμπόνα 2, 10560) με θέα τον Παρθενώνα. (Ας μείνει και κάτι παρθένο εκείνη τη νύχτα.)
Είσοδος ελεύθερη.

Σκηνοθετική επιμέλεια: Δημήτρης Αγιοπετρίτης Μπογδάνος.
Διαβάζουν οι ηθοποιοί: Λευτέρης Βασιλάκης, Δημήτρης Πασσάς.
Δημιουργική επιμέλεια: η συγγραφέας Κατερίνα Έσσλιν.

Για το βιβλίο μιλούν η θεατρική συγγραφέας και σκηνοθέτις, Writer-in-Residence στο Harvard University Χριστιάνα Λαμπρινίδη και η δημοσιογράφος της Καθημερινής Τάνια Γεωργιοπούλου.

Είπαν για τους Επιλπέοντες:

Το σημαντικότερο βιβλίο της LGBTQIA + λογοτεχνικής σκηνής.
Χριστιάνα Λαμπρινίδη.

Κάπου εκεί στη σελίδα 44, με άρπαξε εκείνη εκεί η αγωνία, που νομίζεις ότι έχεις χωθεί στα μεγάλα βάθη του έρωτα, και τελικά απλώς πλησίαζε το τελευταίο κομματάκι φιλί.
Κατερίνα Έσσλιν.

Ο Δημήτρης Πέτσας γεννήθηκε στην Αθήνα και έχει εργαστεί στο χώρο της διαφήμισης σε πέντε διαφορετικές χώρες, οκτώ πόλεις και τρεις ηπείρους. Ζει στη Νέα Υόρκη.
Οι Επιπλέοντες, το δεύτερο ποιητικό βιβλίο του Δημήτρη Πέτσα, γράφτηκαν στην Ιαπωνία, σ' ένα μικρό ξύλινο σπίτι πάνω στο κύμα. Το πρώτο του ποιητικό βιβλίο είναι οι 32 μέρες την ίδια νύχτα (Απόπειρα, 2021).

Δημήτρης Πέτσας • Επιπλέοντες

ποίηση

σσ. 55,
σχήμα 13 × 20,5 εκ.,
έκδοση χαρτόδετη,
I S B N: 978-960-537-326-9,
Λ.Τ. 8,00 € + Φ Π Α,
Πρώτη έκδοση: Απόπειρα, Δεκέμβριος 2022

 

 

Επιπλέοντες.

Ας ξεκινήσουμε από τον τίτλο, να τελειώνουμε. Γιατί Επιπλέοντες; Πόσο ταιριαστό πραγματικά που ονόμασε έτσι ο Dimitrios Petsas αυτό το υγρό βιβλίο-ποίημα που όπου και να το ακουμπήσεις στάζει. (Σφουγγάρισα δύο φορές, σε ισάριθμες αναγνώσεις, μία φορά πριν περίπου έναν χρόνο πριν κυκλοφορήσει και μία φορα τώρα, που επιτέλους πλέει στα ανοιχτά – και κυρίως στα κλειστά – από τις εκδόσεις Apopeira. Ομολογία: Δεν ξέρω πότε θα ξαναπέσω στα τέσσερα να το ξαναδιαβάσω γιατί και τις δυο φορές, κάπου εκεί στη σελίδα 44, με άρπαξε εκείνη εκεί η αγωνία που νομίζεις ότι έχεις χωθεί στα μεγάλα βάθη του έρωτα και τελικά απλώς πλησίαζε το τελευταίο κομματάκι φιλί.) Μεταξύ μας, οι Επιπλέοντες δεν περιμένουν την τελευταία – τελειώνουν σε κάθε σελίδα. (Σας προειδοποίησα ήδη στην εισαγωγή μου.) Ποίημα όσο υγρό προσπαθώ να το περιγράψω, αλλά αδιάβροχο: το διαβάζεις και λες αχ κοίτα τι ωραία που επιπλέω σαν χάρτινο καραβάκι, πριν καταλάβεις ότι ήσουν από την αρχή συνέχεια στον – θα έλεγα βυθό, αλλά θα πω πάτο:

Άσμα Ασμάτων. Χάσμα Χασμάτων.

Οι Επιπλέοντες επιπλέουν στα πνιχτά, υμνώντας το μόνο ερωτικό γνώριμο (το αχαρτογράφητο): το μυστικό πίσω πορτάκι που έρχεται μπροστά και γίνεται πύλη του παραδείσου, τη στιγμή εκείνη στο μακροβούτι που καταλαβαίνεις ότι το παράκανες κι ανεβαίνεις γρήγορα γρήγορα για ανάσα και με το που βγαίνεις στην επιφάνεια τα μαλλιά σου είναι ήδη στεγνά. Πώς έγινε τώρα αυτό; Πώς παρέμεινες στεγνός κάτω από τόσο νερό; Το ποίημα επιχειρεί μια εξήγηση: «Νομίζαμε ότι ανακαλύπταμε καινούριες ηπείρους, αλλά τελικά δεν ήταν ήπειροι, αστεροειδείς ήτανε στην άγονη γραμμή, κάπου εκεί στο αιώνιο ενδιάμεσο, πέτρες αφόρετες, στα καλάθια ευκαιριών του γαλαξία...»

Μέρα δώρων κι αντιδώρων σήμερα, καλή συγκυρία, προλαβαίνετε να το χαρίσετε, αλλά εγώ θα συνεχίσω να σας προειδοποιώ: το ποίημα αυτό είναι πολύ τίμιο. Δεν γράφτηκε για να ανήκει κάπου. Δεν θα το διαβάσει ποτέ ο αιώνιος ανεκπλήρωτος έρωτάς σας (εντάξει, γι’ αυτόν γράφτηκε). Δεν ξέρει καν τη γλώσσα. Τίμιο – γιατί εδώ που τα λέμε, το καλό ποίημα δεν φτάνει ποτέ στον παραλήπτη του, εκρήγνυται πάντα γράμμα γράμμα τη στιγμή της ανάγνωσης.

Σ’ ευχαριστούμε, Δημήτρη, γι’ αυτό το φλεγόμενο αριστούργημα. Θα το πάρουμε μαζί μας στις βουτιές μας το καλοκαίρι, θα το σκίσουμε σελίδα σελίδα, θα φτιάξουμε πράγματι χάρτινα καραβάκια και θα το απελευθερώσουμε – να μην πονάει.

(Sarantis Koronakos και Leonidas Caragounis, ωραία έκδοση για μια ακόμη φορά. Christina Katsari, ωραίο το έντυσες.)

 

Κατερίνα Έσσλιν

ΥΓ. Disclaimer. Όπως θα το βάζετε στο ράφι, προσέξτε μη χυθει.

Δημήτριος Πέτσας • 32 μέρες την ίδια νύχτα

ποιήματα,
σσ. 51, σχήμα 13 × 20,5 εκ.,
έκδοση χαρτόδετη,
I S B N: 978-960-537-303-0,
Λ.Τ. 10,00 € + Φ Π Α
Πρώτη έκδοση: Απόπειρα, Ιούνιος 2021

Δεν κατάλαβα ποτέ την ερώτηση «τι θέλει να πει ο ποιητής». Τι να θέλει να πει; Ότι πονάει. Ότι πονάμε όλοι μαζί. Το ποιήμα είναι κατά μία έννοια το χανσαπλάστ της λογοτεχνίας – ένα περιποίημα μιας πληγής (που από αναγνώστη σε αναγνώστη βαθαίνει). Κι αν δεν είναι όλα τα ποιήματα μικρές, ασθενοφόρες, περιποιητικές μπουνιές, σίγουρα έτσι είναι τα ποιήματα σ’ αυτό το βιβλίο-κομψοτέχνημα, του Δημήτρη Πέτσα, 32 μέρες την ίδια νύχτα, από την Απόπειρα. Καταρχάς, το πρώτο ποιήμα είναι το εξώφυλλο. Το βιβλίο περιβάλλεται από ένα διάφανο μαύρο «φιλμ», πίσω από το οποίο διακρίνεται σε φωτογραφία μια επιδερμίδα μ’ ένα τατουάζ (αν ξέρεις ιαπωνικά, ξέρεις και τι γράφει). Βρήκα την ιδέα αυτού του διάφανου μαύρου φιλμ-περιτυλίγματος πολύ ταιριαστή, σε απόλυτη σχέση με τα διαμπερή, φωτογενή και ταυτόχρονα ανεμφάνιστα ποιήματα της συλλογής. Τα χαρακτηρίζω ανεμφάνιστα γιατί ο ποιητής, με όλους τους ιδρωμένους από πόθο στίχους του θέλει να πει αυτό: ο έρωτας αρπάζει τις καλύτερες πόζες μας και μετά μας αφανίζει, καρέ καρέ. Μας ανυψώνει τη στιγμή που μας ταπεινώνει (μας θανατώνει τη στιγμή που μας γεννάει). Έχω ζήσει τέτοιον έρωτα – ανεκπλήρωτο, αναπάντητο, που τον ακουμπούσα σαν να ήταν σύννεφο με γυρισμένη την πλάτη. Κι έτσι καταλαβαίνω καλά αυτό το βιβλίο. Αν ξέρετε το είδος του έρωτα που εννοώ, ξέρετε. Αν δεν θεωρείτε τον έρωτα μια τρέλα, ψάξτε κι άλλο, ψάξτε μια τέτοια εμπειρία όσο είναι καιρός. Πάντα είναι καιρός. Στο διά ταύτα, αν ψάχνατε τι να διαβάσετε το καλοκαίρι, το βρήκατε. Όσο για τον ποιητή, τον Δημήτρη Πέτσα, είναι ο πιο κοντινός μου άνθρωπος, η αυτοσχέδια οικογένειά μου (από άλλους γονείς, αλλά ίδιους θεούς και δαίμονες). Νιώθω περήφανη για τη γραφή και την ποιότητά του, είναι ένα παιδί τολμηρό, που έφυγε μια μέρα με μια βαλίτσα και ρίζωσε για χρόνια στα πιο απίθανα μήκη και πλάτη του πλανήτη (παντού είχε μια στρωματσάδα για μένα), ανοιχτός, ευγνώμων και γενναιόδωρος (μόνο τότε σ’ τα ανταποδίδει η ζωή) – και σίγουρα ο πιο δραστήριος άνθρωπος που ξέρω. Βέβαια για να γράψεις καλή ποίηση δεν χρειάζεται ίσως τίποτα από όλα αυτά, αλλά είναι μια ανακούφιση ένας δημιουργός να είναι ένας γνήσιος, όμορφος, καλός άνθρωπος. Αυτό που εύχομαι από την καρδιά μου είναι το βιβλίο να διαβαστεί σε βαθμό κακουργήματος, να μη μείνει κανείς που δεν θα το μεταλάβει, που δεν θα στολίσει τα μάτια του με αυτούς τους στίχους-αντίδωρο. Αυτό το καλοκαίρι όλοι αναζητάμε αντισώματα. Προτείνω να επιστρέψουμε στο απροστάτευτο σώμα-σώμα… Το βιβλίο είναι γεμάτο επιδερμίδα… Καλοτάξιδο!

Κατερίνα Έσσλιν

YΓ. 1 Eξώφυλλο Χριστίνα Κατσάρη.

YΓ. 2 Τι καλά που υπάρχουν ακόμη εκδότες που επενδύουν ανενδοίαστα σε νέους ποιητές και κυκλοφορούν βιβλία τόσο επιμελημένα αισθητικά. (Πάντα περήφανη που είμαι κι εγώ αποπειρατής, στον πιο ιστορικό εκδοτικό των εξαρχείων. Απόπειρα και μόνο που μας έμαθες τι θα πει beat generation, είσαι έρως ανίκητος στη μάχη.)

Επιστροφή στο μέλλον

Γράφει η Στεφανία Κωστοπούλου | Για την τέχνη,
Τρίτη 4 Οκτωβρίου 2016  »»
Κατερίνα Έσσλιν: Γαμ. - μυθιστορήματα ενός λεπτού, εκδ. Απόπειρα, Αθήνα, 2013.

Η Κατερίνα Έσσλιν δεν ξέρουμε αν είναι απόψε εδώ μαζί μας. Γεννήθηκε, ναι ναι, αλλά κατά τα φαινόμενα, και σύμφωνα με διάφορες μη επιβεβαιώσιμες πληροφορίες. Αυτές οι πληροφορίες πιθανολογούν ότι μπορεί – και ίσως – να την αναγνωρίσουμε κάθε Δευτέρα, Τετάρτη και Σάββατο από το χαρακτηριστικό κόκκινο κραγιόν της, που όμως δεν έχουμε αντικρύσει ποτέ. Απόψε είναι Παρασκευή, για να δούμε θα εμφανιστεί από κάποια ροζ έκρηξη του πι, του ι που ενίοτε δεν προφέρεται και καθόλου;
           

Το Γαμ. στο Πολύεδρο

Την Παρασκευή 30 Σεπτεμβρίου, στις 8 και μισή το βράδυ, θα παρουσιαστεί στο Πολύεδρο το βιβλίο Γαμ., της Κατερίνας Έσσλιν, που κυκλοφόρησε από την Απόπειρα.
Θα μιλήσουν η φιλόλογος Ραλλού Αχουλιά, η φιλόλογος Στεφανία Κωστοπούλου, και ο αρχιτέκτων, διδάσκων στην ΑΣΚΤ Παναγιώτης Πάγκαλος.


Πολύεδρο: Κανακάρη 147, Πάτρα, τηλ. 2610/277342 fax: 2610/226030, e-mail: polyedro1@hol.gr

Κατερίνα Έσσλιν • Θέλει θάρρος το να μη λες τη γνώμη σου

Συνέντευξη στον Βασίλη Γρετσίστα | Dreamers & Co.,
Τετάρτη 8 Ιουνίου 2016 »»

Τη γνωρίσαμε στο Dreamers & Co. πριν λίγους μήνες με τη συλλογή διηγημάτων της 32 Δεκεμβρίου που μας είχε εντυπωσιάσει και αποτελείται από είκοσι ένα «μυθιστορήματα του ενός λεπτού» και από μία νουβέλα, τα οποία αγγίζουν κάθε φορά με διαφορετικό τρόπο τον αναγνώστη. Η αίσθηση που αφήνει το βιβλίο, εν τέλει, είναι η αίσθηση μίας και μόνο ιστορίας, η οποία θα μπορούσε να είναι η ιστορία του καθενός. Η Κατερίνα Έσσλιν είναι ένας άνθρωπος που θα θέλαμε να είναι στη ζωή μας, ας τη γνωρίσουμε όμως καλύτερα:

Μπορείς να μας αποκαλύψεις πώς ήταν να δουλεύεις την ιδέα για την πιο πρόσφατη συλλογή διηγημάτων σου, το 32 Δεκεμβρίου;

Η απάντηση περιέχεται όλη στη λέξη αυτοματοποίηση. Το κείμενο πάντα πηγαίνω και το συναντάω, γράφοντας. Με περιμένει έτοιμο στη γωνία και πάω και το βρίσκω. Δεν ακολουθώ κάποιο δοκιμασμένο δρόμο όμως, δεν υπάρχει καν δρόμος ανοιχτός, το οδικό δίκτυο ανοίγεται επιτόπου, δεν δουλεύω καμία ιδέα λοιπόν. Θα σας δώσω μια κάπως αλληγορική εικόνα γι’ αυτήν την έλλειψη προεργασίας: αν η γραφή ήταν ποτήρι, δεν θα ήταν ένα άδειο ποτήρι που σιγά σιγά το γεμίζω, αλλά ένα γεμάτο ποτήρι που γραφοντας το αδειάζω.

Έσσλιν, Έσσλιν είσαι εδώ;

Συνέντευξη: Μάτα Λίτου. Φωτογράφιση: Ιωσήφ Αλεξιάδης | Didee, Τρίτη 22 Μαρτίου 2016 »»

Μπορεί να γεννήθηκε το ’84, πάντως όχι το ’83 ή το ’85. Ίσως να πέρασε 9 χρόνια από τη ζωή της στη Βαρκελώνη. Φήμες λένε ότι μία φορά είδε από κοντά έναν αληθινό ελέφαντα. Το μόνο σίγουρο πάντως για την Κατερίνα Έσσλιν, αυτό που οφείλουμε να σου πούμε και πρέπει να γνωρίζεις, είναι ότι στα ράφια των βιβλιοπωλείων υπάρχουν τρία δικά της βιβλία Ο μισός βέσπα, το Γαμ. και το 32 Δεκεμβρίου με ιστορίες του ενός λεπτού που προλαβαίνουν όντως να σου αλλάξουν τη ζωή.

Εμείς πάλι, επειδή είμαστε αχόρταγοι και άπληστοι, αφού κατάπιαμε αμάσητες – και μας στάθηκαν στο λαιμό – τις 356 σελίδες που έχει εκδώσει συνολικά, κάνουμε μία προσπάθεια να τη μάθουμε, για την ακρίβεια να την αποκρυπτογραφήσουμε, κλέβοντάς της λίγες ακόμη λέξεις και χρόνο, απαντώντας μας σε ένα σετ ερωτήσεων κομμένο και ραμμένο – ελπίζουμε – στα γούστα της.

32 Δεκεμβρίου / Κατερίνα Έσσλιν

Γράφει ο Sotiris Bountouris | Dreamers & Co,
Τρίτη 15 Δεκεμβρίου 2015 »»

Θα αρχίσω με την παραδοχή ότι το βιβλίο 32 Δεκεμβρίου από την Κατερίνα Έσσλιν είναι ένα βιβλίο στο οποίο ανατρέχω ανησυχητικά συχνά. Αποτελεί μία από τις αγαπημένες μου αναγνώσεις για το φετινό έτος (αλλά και για το προηγούμενο, όταν κυκλοφόρησε) και οι λόγοι είναι πολλοί.

Κατερίνα Έσσλιν: «φυτεύοντας φωτάκια»

(επιμέλεια:  Γιούλη Αναστασοπούλου)
ο αναγνώστης | 13 Σεπτεμβρίου 2015  »»

Tι πρέπει να γνωρίζουν οι αναγνώστες σου για σένα και τους ηρωές σου;

Για μένα δεν χρειάζεται να ξέρουν απαραίτητα κάτι κι αυτό φροντίζω να το κάνω σαφές και στα βιογραφικά μου σημειώματα όπου ως πληροφορίες-σταθμό αναφέρω αοριστίες, επί παραδείγματι ότι δεν γνωρίζω λέξη φλαμανδικά, ότι δεν έχω δει ποτέ ελέφαντα, ότι δεν έχω πάει ποτέ στο Βερολίνο ή ότι δεν έχω αγοράσει ποτέ κάτι από τον φούρνο εδώ πιο πάνω. Για κάθε ήρωά μου, αφού διαβάσουν τα βιβλία μου, θέλω να λένε «Α, τον ξέρω αυτόν». Κάθε χαρακτήρας βιβλίου για μένα πρέπει να είναι γραμμένος σαν υπαρκτό πρόσωπο που σε μισή ώρα από τώρα θα σε πάρει τηλέφωνο.

Κατερίνα Έσσλιν × 3

Ανατυπώθηκαν και ξανακυκλοφούν.

Ο μισός βέσπα 4η έκδοση	Γαμ. 3η έκδοση	32 Δεκεμβρίου 2η έκδοση

500 λέξεις με την Κατερίνα Έσσλιν

Συνέντευξη της Κατερίνας Έσσλιν στη Γιούλη Επτακοίλη | Καθημερινή, Κυριακή 12 Οκτωβρίου 2014 »»

Δυναμική, πάλλουσα, πυκνή, σύγχρονη. Η Κατερίνα Έσσλιν μπορεί να είναι καινούργια στον χώρο της λογοτεχνίας, η γραφή της όμως ξεχωρίζει. Στον χώρο της λογοτεχνίας μπήκε το 2011 με το βιβλίο «Ο μισός βέσπα, μυθιστορήματα του ενός λεπτού». Το 2012, το δεύτερο βιβλίο της με τίτλο «Γαμ.» ήταν υποψήφιο στην κατηγορία καλύτερη συλλογή διηγημάτων της χρονιάς των λογοτεχνικών βραβείων του «Αναγνώστη». Το τρίτο της βιβλίο που μόλις κυκλοφόρησε έχει τίτλο «32 Δεκεμβρίου» και περιεχόμενο… «ιστορίες που λάμπουν σαν φωτάκια νυκτός, αθωώνοντας το σκοτάδι». Όλα της τα βιβλία κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Απόπειρα.

Το 32 Δεκεμβρίου στο Polis Art Café

Η Απόπειρα παρουσιάζει το νέο βιβλίο της Κατερίνας Έσσλιν, 32 Δεκεμβρίου, στο Polis Art Café (στο αίθριο της Στοάς του Βιβλίου), την Πέμπτη 9 Οκτωβρίου, στις 9 το βράδυ.
Αποσπάσματα διαβάζουν η ηθοποιός Αλεξάνδρα Αϊδίνη, ο τραγουδοποιός Φοίβος Δεληβοριάς, ο συγγραφέας-μεταφραστής Αχιλλέας Κυριακίδης και ο «πρώτος αναγνώστης του βιβλίου» Μιχάλης Μουλάκης. Συντονίζει ο Δημήτρης Μπογδάνος.

Μετά τα ο μισός βέσπα και Γαμ. η Κατερίνα Έσσλιν επιστρέφει με μια ακόμη συλλογή από «μυθιστορήματα του ενός λεπτού».

Κατερίνα Έσσλιν • 32 Δεκεμβίου

Μία νουβέλα και είκοσι ένα μυθιστορήματα του 1 λεπτοὐ
σσ. 127, σχήμα 13 × 20,5 εκ.,
I S B N (έκδοση χαρτόδετη) 978-960-537-194-4,
I S B N (έκδοση ηλεκτρονική) 978-960-537-195-1,
Απόπειρα, Ιούλιος 2014

Μετά τα βιβλία Ο μισός βέσπα και Γαμ. η Κατερίνα Έσσλιν γράφει το 32 Δεκεμβρίου – ένα βιβλίο σκοτεινό σαν υπόγειο αλλά και ταυτόχρονα γεμάτο ηλιόλουστα παράθυρα.

32 Δεκεμβρίου.
H μέρα που δεν ήρθε ποτέ ή που δεν ήρθε ακόμη ή που κράτησε (ή που ευχήθηκες να είχε κρατήσει) παραπάνω από το κανονικό. Ιστορίες για όλες τις πράξεις της αγάπης – και κυρίως για τον πολλαπλασιασμό (μα και την απαραίτητη διαίρεση). Ήρωες που είναι ελάχιστα ήρωες και περισσότερο ευάλωτοι αληθινοί άνθρωποι που μία βρίσκουν και μία χάνουν το νόημα. Μπαμπάδες, κόρες, μαμάδες, γιοι, αγάλματα, αναπόδραστοι δεσμοί και αιώνιοι έρωτες, σουρεαλισμός και σκοτεινό χιούμορ, όλα τα «ποτέ πια» κι όλα τα «για πάντα» μας, όλα γραμμένα με λέξεις που άλλοτε λάμπουν σαν δύο ήλιοι κι άλλοτε τρεμοπαίζουν σαν φωτάκια νυκτός.

____________
Προσοχή: στο βιβλίο γίνεται σαφές μια κι έξω ότι ο έρωτας όλα τα νικά εκτός αν δεν τα νικήσει, ενώ αποκαλύπτεται και το μυστικό να μην πεθάνεις ποτέ (αλλά και το τι θα βρεις στον Παράδεισο, αν τελικά δεν τα καταφέρεις).

Κατερίνα Έσσλιν • Αν δεν γράψω νιώθω ένα στένεμα

Αν δεν γράψω νιώθω ένα στένεμα, σαν να φοράω ρούχα πέντε νούμερα μικρότερα
Συνέντευξη στη Ελπινίκη Πέτρου | Savoir ville,
29 Ιουλίου 2014 »»

γιατί ξεκίνησες να γράφεις; Κάποτε ένας φίλος (γνωστός τραγουδοποιός) είχε πει μεταξύ αστείου και σοβαρού, σε μια κουβέντα, ότι οι άντρες δημιουργούν για έναν και μόνο λόγο – να ρίχνουν τα κορίτσια. Κατ’ αντιστοιχία, υποθέτοντας ότι όλοι οι άνθρωποι που επιλέγουν να εκτεθούν είναι πιο διψασμένοι για αποδοχή και αγάπη, μάλλον το έκανα για ν’ αρέσω στ’ αγόρια. Γελάσαμε. Η πραγματική αιτία είναι ότι αν δεν γράψω νιώθω ένα στένεμα, σαν να φοράω ρούχα πέντε νούμερα μικρότερα.  πώς θα χαρακτήριζες τα βιβλία σου; Αλληγορικά και λίγο μιλφεϊγ. Σαν ρετιρέ που όσο το κοιτάς μοιάζει και λίγο με υπόγειο ή σαν χαλάκια με πολύ κρυμμένη σκόνη μαζεμένη από κάτω (περισσότερο προς χώμα παρά αστερόσκονη).

«Γαμ.», κάτι το τρελό, κάτι το αντιφατικό, κάτι το εκλεπτυσμένο

Cat is Art »»

Σε αμμώδη εδάφη, καμπίνες αεροπλάνων, διαδηλώσεις και αίθουσες ψυχανάλυσης περιπλανώνται οι ιστορίες της Κατερίνας Έσσλιν. Μια γυναίκα που διατηρεί ανθοπωλείο και πουλάει ανθοδέσμες εκ των οποίων καμιά ποτέ δεν φθάνει στον προορισμό της. Μια πρόταση γάμου ανάμεσα σε δύο αγνώστους σε μια πτήση μεταξύ Λονδίνου - Αθήνας και μια πτώση που προκάλεσε αλυσιδωτές αντιδράσεις. Οι ιδιοκτήτες και οι θαμώνες ενός κάμπινγκ που ανακαλύπτουν μέσα στο σάκο μιας τουρίστριας αντί για φίδια ένα νυφικό. Μια μητέρα που, αρνούμενη την απώλεια, αρνείται και το όνομά της. Ένας άνδρας που γιορτάζει τα γενέθλια των εξήντα του χρόνων στα μονόστηλα του ημερήσιου Τύπου. Μια νοσηλεύτρια που με πάθος μισεί και αγαπά τον ίδιο ηλικιωμένο ασθενή. Εν τω μεταξύ το νυφικό, μοιραίο και εξαρτώμενο, μετακινείται από ιστορία σε ιστορία και από ρόλο σε ρόλο.

Το θέατρο γεμίζει. Η παράσταση «Γαμ.» ανοίγει πανιά. Όλοι, κοινό και ηθοποιοί, ανακοινώνουμε χαρούμενοι και ανυπόμονοι τα ονόματά μας, ένας θεατής λέει το υποκοριστικό του στην αγιασιώτικη διάλεκτο. Αποδεκτό. Η Κατερίνα Έσσλιν, μια νέα γυναίκα με απύθμενη φαντασία και μοναδική αφηγηματική τεχνική, ανακαλύπτει ιστορίες. Άλλες τις επινοεί, σε άλλες προσθέτει ονειρικά ψεύδη και σε μερικές οδυνηρές αλήθειες. Τις γεμίζει πέταλα λουλουδιών, πικρό αλάτι και φρέσκα φρούτα, τις πασπαλίζει με κανέλλα εισαγωγής από τη χώρα των εμπειριών της και ολίγη καθημερινότητα. Το μείγμα σφύζει από ευεξία.
Κατόπιν τις συσκευάζει σε βιβλίο που μυρίζει αληθινό χαρτί δάσους και μαργαρίτες του αγρού.

Η τέχνη είναι επισκευαστήριο του εγώ

Συνέντευξη της συγγραφέα Κατερίνας Έσσλιν

Στη Στέλλα Μελισσαροπούλου | Pints,
12 Οκτωβρίου 2013 »»

Η Κατερίνα Έσσλιν, συγγραφέας του βιβλίου ”Γαμ.”που φέτος δραματοποιείται στο θέατρο ”Θησείο για τις τέχνες” (μέχρι τις 20 Οκτωβρίου) με τη σκηνοθετική υπογραφή του Δημήτρη Μπογδάνου, μιλά με το δικό της μοναδικό τρόπο για την τέχνη, το θέατρο, το σουρεαλισμό αλλά και το διάλογο πολιτικής και θεάτρου. Έχοντας βγάλει το σουρεαλισμό από τα σκονισμένα χρονοντούλαπα του καλλιτεχνικού ελιτισμού, η συγγραφέας μας αποκαλύπτει πτυχές του χαρακτήρα της και μας αφήνει να ρίξουμε κρυφές ματιές στη ”Γαμ.” πλευρά της.

«Γαμ»: Συναντήσεις ανθρώπων και όχι μόνο

Γράφει η Χριστίνα Καλογεροπούλου | flust.gr,
10 Οκτωβρίου 2013 »»

Τρία γράμματα που συναντούν μια τελεία. Μια συλλογή «μυθιστορημάτων του ενός λεπτού» που συναντούν τη σκηνή ενός θεάτρου. Μια Κατερίνα που συναντά έναν Δημήτρη και, κρίνοντας από το αποτέλεσμα, ξέρεις πως αυτή η συνάντηση ήταν γραφτό να συμβεί. Και όλα αυτά τον Οκτώβρη, εν όψει μιας άκρως καλλιτεχνικής σεζόν για την Αθήνα!

Το Γαμ. στο Θησείον

Η συλλογή διηγημάτων Γαμ. της Κατερίνας Έσσλιν μεταφέρεται στο θέατρο από τον σκηνοθέτη Δημήτρη Μπογδάνο – σε μια παράσταση για τον σεβασμό στην ιστορία τού άλλου.

Θέατρο Θησείον: Τουρναβίτου 7, 210/3255444
Πρεμιέρα: Τρίτη 1 Οκτωβρίου στις 9 το βράδυ.
Ώρες παραστάσεων: Δευτέρα, Τρίτη, Τετάρτη στις 9, Σάββατο στις 7, Κυριακή στις 9.30.
Διάρκεια 85΄. Γενική είσοδος 12 ευρώ.
Για 12 παραστάσεις – έως 16 Οκτωβρίου.