30.3.18

Σταύρος Σταυρόπουλος • Αυτό το ροκ δεν θα τελειώσει ποτέ

έκδοση χαρτόδετη,
σσ. 217, σχήμα 13 × 20,5 εκ.,
I S B N 978-960-537-235-4
Απόπειρα, Μάρτιος 2018
Λ.Τ. 12,00 € (+ ΦΠΑ)
Σε είχα τόσο ονειρευτεί που πια δεν υπήρχες. Σε είχα τόσο ονειρευτεί, χωρίς λέξεις, χωρίς μουσική, χωρίς όρια, χωρίς τις βραδιές στην παραλία Καστράκι Νάξου, χωρίς το μπαρ Le Roi, χωρίς τη φράση L’enfer c’est les autres, χωρίς τη δέσμευση που γεννά μια συνήθεια, ώστε το μόνο που χρειαζόταν να είμαι για να είμαι πραγματικός ήταν μια όχι πραγματική πραγματικότητα. Μια επινόηση της σημερινής πραγματικότητας, ένα καμουφλάζ των σημαντικών γεγονότων, μια μεταμφίεση του λογικού χρόνου. Μια παρουσία που θα βασιζόταν στην απουσία σου· εικονική.
(Κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης.)
Το Αυτό το ροκ δεν θα τελειώσει ποτέ περιλαμβάνει ενοποιημένα δύο παλαιότερα βιβλία μου που είναι για χρόνια εξαντλημένα — μιας και θεώρησα ότι στην πραγματικότητα, πρόκειται για το ίδιο συνθετικό εγχείρημα: Το ροκ που παίζουν τα μάτια σου (Απόπειρα, 2002) και το Για όσο ροκ αντέχεις ακόμα (Απόπειρα, 2005) εγκαινίαζαν ουσιαστικά την επιστροφή μου στη γραφή, μετά από ένα μακρύ διάστημα σιωπής και την προσπάθειά μου να σκιαγραφηθεί μέσω αυτών των βιβλίων, έστω σ’ ένα πρώιμο στάδιο, σαν ίχνος, η αντίληψη που με διακατείχε — ανεπεξέργαστη τότε — για ένα νέου τύπου μυθιστόρημα και να μικρύνει, ει δυνατόν, η απόσταση που χωρίζει ειδολογικά, την επεκτασιμότητα της πεζογραφίας από το ολιγόλεκτο της ποίησης. Αυτό αποτυπώθηκε καθαρότερα στα επόμενα βιβλία μου. Στην πραγματικότητα, πρόκειται για μια τρίτη έκδοση, αφού είχαν προηγηθεί δύο ξεχωριστές ανά βιβλίο.
(Απόσπασμα από τον Πρόλογο της έκδοσης.)

17.3.18

Ανατύπωση • Χουάν Ραμόν Χιμένεθ «Μικρή ποιητική ανθολογία»

Ανατυπώθηκε και κυκλοφορεί η Μικρή ποιητική ανθολογία του Χουάν Ραμόν.

Επιλογή, Μετάφραση: Άννα Βερροιοπούλου
σσ. 109, σχήμα 13 × 20,5 εκ., έκδοση χαρτόδετη,
I S B N 978-960-537-137-1
Απόπειρα, Μάρτιος 2018 (Πρώτη έκδοση: Απόπειρα, Δεκέμβριος 2011.)
Λ.Τ. 10,00 € (+ ΦΠΑ)

Στη δίγλωσση (ισπανικά/ελληνικά) Μικρή ποιητική ανθολογία  παρουσιάζονται για πρώτη φορά στην Ελλάδα μερικά από τα πιο γνωστά ποιήματα του Χουάν Ραμόν, με σκοπό να μεταφερθεί στον Έλληνα αναγνώστη και στους λάτρεις και σπουδαστές της ισπανικής λογοτεχνίας η μεγαλοφυΐα και η ευαισθησία των στίχων που άσκησαν βαθιά επίδραση σε γενιές ποιητών (όπως ο Λόρκα) και προκάλεσαν το θαυμασμό του δικού μας Νίκου Καζαντζάκη. Την έκδοση συμπληρώνει Επίμετρο της μεταφράστριας με τίτλο «Χουάν Ραμόν Χιμένεθ: Ένας ποιητής για τους ποιητές», και Βιβλιογραφία.

1.3.18

Σταύρος Σταυρόπουλος • Το Σβήσε της Τόνιας Κοσμαδάκη και άλλα ευγενή μέταλλα

γράφει ο Σταύρος Σταυρόπουλος | frear,
Πέμπτη 1 Μαρτίου 2018 »»



[Μερικές σκέψεις για τον πολιτισμό, την ποίηση και το θεαθήναι της βόλτας]

Θα ξεκινήσω με μια πρόβλεψη: Την πρόγνωση, μιας και ο καιρός μεταξύ μας είναι και θα παραμείνει καλός – καλός καιρός είναι αυτός όταν εμείς τον βλέπουμε έτσι, όχι με τα μάτια των άλλων – ότι όσα θα ακολουθήσουν παρακάτω στο κείμενο, δεν θα έχουν καμία σχέση με τον στείρο ακαδημαϊσμό ή με τον ακόμα πιο στείρο κριτικό λόγο, που συνηθίζεται σε αυτές τις περιπτώσεις. Το ίδιο, δηλαδή, που συμβαίνει και στις παρουσιάσεις βιβλίων στις ανά την Αθήνα «αίθουσες πολιτισμού»: που ο ένας θαυμάζει και ευγνωμονεί τον άλλον για τα λόγια του και για την «βαθειά του κατάδυση» στο δύσκολο έργο του, ντυμένος με την καλύτερη φουστανέλα που διαθέτει η γκαρνταρόμπα του και φιλώντας στον αέρα όποιον βρίσκεται στην εκδήλωση, υποβάλλοντας τα σέβη του και την εκτίμησή του προς όλους γενικώς που βρίσκονται εκεί, ανεξαιρέτως ταυτότητας. Ας είναι αυτό μια αρχική συμφωνία. Όσα θα γράψω εδώ δέον να διαβαστούν απλώς σαν σημειώσεις, σαν περαστικά βλέμματα πάνω στα ποιήματα της Τόνιας Κοσμαδάκη, αλλά και γενικότερα πάνω σε ό, τι συμβαίνει σήμερα στα κεντρικά ιχθυοτροφεία πολιτισμού, που υπάρχουν ως βιτρίνες χωρίς ιστορία, στο κέντρο της πόλης. Μιας πόλης που δεν μπορεί να υπερασπιστεί πια ούτε τις καληνύχτες της. Ποιήματα πολύ ταιριαστά με το πρόσωπο που τα έγραψε, με την αλήθεια που μεταφέρει, ποιήματα ενός κανονικού βιβλίου και όχι μιας φωτοτυπίας βιβλίου.