Εν αρχή ην το ροκ

Γράφει η Μαριλία Παπαθανασίου | The Book’s Journal #43
Μάιος 2014

«Έχω όλους τους δίσκους τους» του Μπάμπη Αργυρίου

από τον Νίκο Κουρμουλή | Στο κόκκινο
Ακούστε εδώ:  »»

Οι εξομολογήσεις ενός βινυλιομανούς. Ο Μπάμπης Αργυρίου, γνώστης της άντρεργκραουντ μουσικής κουλτούρας, ξεδιπλώνει το φυγόκεντρο σκεπτικό του εν μέσω κρίσης, με μπόλικο μαύρο χιούμορ και «πολλά ηχητικά γκάζια». Από τις εκδόσεις Απόπειρα και τη Mic books.

«Έχω όλους τους δίσκους τους» το βιβλίο που «ακούγεται», του Μπάμπη Αργυρίου

Γράφει ο Γιάννης Καφάτος | Giannis Kafatos,
21 Ιανουαρίου 2014 »»

Σου έχω πει ότι πιστεύω ότι τα μερικά βιβλία, μερικές φορές … μας βρίσκουν και δεν τα βρίσκουμε?

Ναι, το πιστεύω, όχι τύπου Κοέλιο και γλυκαναλατιές για να οργάζουν μεσημεριανατζούδες, πιστεύω ότι η φάση που είμαι μερικές φορές με οδηγεί σε ανρθώπους κι αυτοί – με τις νύξεις ή την άμεση παρέμβασή τους – σε βιβλία (και όχι μόνο) που έχουν κάτι να μου πουν!

Απόβαση του Σίμου Μπάνση στη Ρόδο

«Έχω όλους τους δίσκους τους» στα ευπώλητα

Από το βιβλιοπωλείο «Τσοπελάκος» (Ασκληπιου 15, Τρίκαλα). Ρεπορτάζ Όλγα Σελλά (Καθημερινή). »»

Γκράντε βελέντζα!

Ένα μυθιστόρημα από τη Θεσσαλονίκη για την άλλη Θεσσαλονίκη
Γράφει ο Στέφανος Τσιτσόπουλος | Athens Voice,
8 Ianoyar;ioy 2014 »»

Γκράντε βελέντζα! Ούτε λίγο ούτε πολύ, αυτό εννοούσε ο Γιάννης Μπουτάρης αποκαλώντας μεγάλη μερίδα των Θεσσαλονικέων «χωριάτες», καμιά σχέση δηλαδή με την «La grande belezza» Ρώμη του Σορεντίνο, παρκάρουν όπου βρουν, μπαζώνουν τους δρόμους με σκουπίδια, κι άλλο θέμα συζήτησης δεν έχουν πέρα από τα ερωτικά του δήμαρχου για το αυστριακό αμόρε. Και η νέα χρονιά ξεκίνησε με καυγάδες, σαν το τραγούδι του Νιόνιου που το παραφράζω, «κάνει ο Γιάννης την αρχή, είμαστε, δεν είμαστε, τίποτα δεν είμαστε βρε, κι ο Μπουτάρης τραγουδεί, άμα είν’ όλα άγραφα κάτι θα βγει»!

(Οι επαΐοντες θα πουν ότι αυτό δεν είναι) σοβαρή λογοτεχνία

Γράφει ο Γιώργος Στόγιας | feleki,
31 Δεκεμβρίου 2014 »»

Στο μονόπρακτο αυτό ο Μπάμπης Αργυρίου έχει στείλει το χειρόγραφο του μυθιστορήματος «Έχω όλους τους δίσκους τους» σε έναν μεγάλο εκδοτικό οίκο. Μετά από δυο μήνες παίρνει τηλέφωνο να δει τι έγινε.*

To μυθιστόρημα της ροκ εντ ρολλ κοινότητας του ’80 και του πάντοτε

Γράφει ο Λάμπρος Σκουζάκης | Πανδοχείο,
28 Δεκεμβρίου 2013 »»

Τα ροκ τραγούδια που είναι αφιερωμένα στις ήττες των ανθρώπων πλειοψηφούν συγκριτικά, ενώ θα έπρεπε να συμβαίνει το αντίθετο. Μιλάμε για ροκ, ρε διάολε, όχι για ηπειρώτικα μοιρολόγια. Κουρασμένοι απ’ τη μοναξιά, τη φτώχια, την έλλειψη συντρόφου, τσακισμένοι απ’ τις αναποδιές, οι μουσικοί δεν χορταίνουν να περιγράφουν την παράδοσή τους στη θλίψη, πάνω σε μια λυπημένη μελωδία, για να τροφοδοτούν τους πεινασμένους για συναίσθημα εκεί έξω. Στη συνέχεια όμως αυτό γίνεται δουλειά. Πολλές φορές φέρνει πλούτο. Η φτώχια καταλήγει ανάμνηση. […] Τραγούδια όπως το Standing by the Sea δεν σου λένε να κλάψεις, δεν σου δίνουν οδηγίες πώς να ξεφορτώσεις το βάρος απ’ το στήθος, δεν προσπαθούν να σε πείσουν ότι το πρόβλημα βρίσκεται στο μυαλό σου, ούτε σου εξηγούν γιατί έφτασε ο ήρωας εδώ. Σου δίνουν μια σπρωξιά και πέφτει στον κόλπο με τους καρχαρίες. Τα υπόλοιπα, το εξής ένα, πρέπει να το βρεις μόνος σου. Και αυτό δεν είναι να επιπλέεις ακίνητος, περιμένοντας το ναυαγοσωστικό. […] Δεν χρειάζεται να λένε πολλά τα τραγούδια, αυτή είναι η δουλειά των βιβλίων· τα τραγούδια είναι σαν τις τελείες: ένωσέ τις με γραμμές και θα δεις να προβάλλει μπροστά σου η κρυμμένη εικόνα. [σ. 116]

Δεν έχω όλους τους δίσκους τους, αλλά τουλάχιστον έχω το βιβλίο

Γράφει ο ΠάνωςΚ | Trolling Stone,
25 Δεκεμβρίου 2013 »»

Καμιά φορά, τυχαίνει να διαβάζεις ένα βιβλίο που σε αρέσει πάρα πολύ και ας μην έχει ιδιαίτερη σημασία για τον συγγραφέα η πλοκή, αλλά περισσότερο ενδιαφέρεται (ο συγγραφέας αλλά εντέλει και ο αναγνώστης) για τις σκέψεις, τη στάση, τη νοοτροπία, τη σκιαγράφηση των χαρακτήρων – κι εκεί που διαβάζεις τις σκέψεις του ήρωα (που ίσως να είναι οι σκέψεις του συγγραφέα, αλλά ίσως και όχι) καταλήγεις να σκέφτεσαι τα δικά σου: εντέλει όσα σε απασχολούν σε οδήγησαν στην αγορά αυτού του βιβλίου ή αυτό το βιβλίο και η μουσική που υπάρχει σε αυτό (και άλλα παρόμοιά τους) ευθύνονται για όσα σε απασχολούν;
Δεν κατάλαβες;
Κάτσε να τα πάρουμε από την αρχή.

Έχω όλους τους δίσκους τους • Μπάμπης Αργυρίου

Γιώργος Τσαντίκος | mybooks
24 Δεκεμβρίου 2013 »»

Ήταν τρεις. Χώρια ο σκύλος. Είχαν ραντεβού. Είχαν κομάρες από το χτεσινό αλκοόλ. Όχι όλοι.

Ο Χαράλαμπος Παπαθανασόπουλος είχε εγκαταλείψει χρόνια τώρα τους στίβους της μπάρας. Ήταν αρχισυντάκτης σε μεγάλο μουσικό περιοδικό πια και τις παρακμιακές στραβοτιμονιές τις είχε κλείσει καλά στο πατάρι. Φορ ολντ τάιμς σέικ όμως, βρισκόταν με τους παλιούς του συντρόφους στην αρένα της μουσικής εκτίμησης.

Μπάμπης Αργυρίου - Έχω όλους τους δίσκους τους

Γράφει o saunterer | Orphan drugs,
Κυριακή 22 Δεκεμβρίου 2013 »»

Ο Μπάμπης Αργυρίου είναι υπεύθυνος για:
Αρκετές από τις ωραιότερες ραδιοφωνικές εκπομπές που έχω ακούσει, το Rollin Under το καλύτερο fanzine που βγήκε ποτέ σ’ αυτή την χώρα, το Rollin Under επίσης το καλύτερο και πιο τίμιο δισκάδικο που ευτύχισε να έχει αυτή η πόλη (Θεσσαλονίκη), την Lazy Dog μια ανεξάρτητη δισκογραφική εταιρία που τίμησε με το παραπάνω αυτόν ακριβώς τον χαρακτήρα της, και το Mic.gr μάλλον το καλύτερο ελληνικό μουσικό site κι ας φροντίζει να συμπεριλαμβάνει στους γραφιάδες του και – λίγους ευτυχώς – ανεκδιήγητους τύπους (όπως άλλωστε και στο Rollin Under παλιότερα) που το μόνο που κάνουν τελικά είναι αυτό που δεν έχει κάνει ποτέ ο ίδιος… να πουλάνε μούρη και εξυπνάδες…
Επίσης είναι υπεύθυνος για τις πιο έξυπνες, πρωτότυπες, δεν βρίσκω άλλο επίθετο, δισκοκριτικές, όπως και μουσικά άρθρα και αφιερώματα που έχω διαβάσει, και τέλος σίγουρα δεν είναι υπεύθυνος για ένα από τα καλύτερα βιβλία που έχω διαβάσει.

Πώς έφτασα να έχω «όλους τους δίσκους τους»

Γράφει ο Μπάμπης Αργυρίου | parallaxi,
Σάββατο 21 Δεκεμβρίου 2013 »»

Διάβασα το πρώτο εξωσχολικό βιβλίο μου στο δημοτικό και μια δεκαετία περίπου αργότερα δοκίμασα να γράψω κι εγώ ένα. Όταν γέμισα διακοσαριά σελίδες, το ονόμασα «Κάτω απ’ τη σκιά των γεγονότων», ζωγράφισα κάτι πρόχειρο για εξώφυλλο (ο Reiser θα το ενέκρινε, νομίζω) και το έκρυψα σε δυσπρόσιτο σημείο όπου και αναπαύεται μέχρι σήμερα.

Έχω όλους τους δίσκους τους στο six d.o.g.s

Έχω όλους τους δίσκους τους
Κυριακή 22 Δεκεμβρίου στις 13.00
six d.o.g.s (Αβραμιώτου 6-8, Μοναστηράκι, Αθήνα)
Είσοδος Ελεύθερη

Η ομάδα του διαδικτυακού μουσικού (και όχι μόνο) πόρταλ MiC.gr σας καλεί σε μεσημεριάτικη (χορο)εσπερίδα, την Κυριακή 22 Δεκεμβρίου, με αφορμή την κυκλοφορία του παρθενικού μυθιστορήματος του αρχισυντάκτη του, Μπάμπη Αργυρίου, με τίτλο «Έχω όλους τους δίσκους τους» ο οποίος μετά από πολυετή διαδικτυακή (ψηφιακή) έκθεση αποφάσισε να εκδοθεί και αυτός σε έντυπη (αναλογική) μορφή.
Η μουσική θα προσπαθήσει να ακολουθήσει το ακραία και ανυπόκριτα μουσικόφιλο πνεύμα του βιβλίου, υπεύθυνοι γι’ αυτό θα είναι οι συντάκτες του MiC.gr οι οποίοι θα θυμηθούν τα ελληνικά ’80s και θα επανέλθουν στις ποστ πανκ εμμονές τους, θα έχει και βιβλία για χριστουγεννιάτικες αγορές, θα έχει και διαγωνισμό-έκπληξη (με δώρο αναμενόμενο), θα έχει και ζεστά κοκτέιλ με τσάι και συμπάθεια.

six d.o.g.s: Αβραμιώτου 6-8, Μοναστηράκι, Αθήνα
Tηλ: +30 210 3210510
Web: http://sixdogs.gr/

MiC.gr . blog: Έχω όλους τους δίσκους τους

Μπάμπης Αργυρίου: «Έχω όλους τους δίσκους τους»

Το πρώτο μυθιστόρημα του «θρυλικού» μουσικογραφιά (και πάλαι ποτέ ιδιοκτήτη του δισκάδικου Rollin Under και της Lazy Dog Records) είναι γεγονός.

γράφει ο Άρης Καραμπεάζης | popaganda,
Παρασκευή 20 Δεκεμβρίου 2013 »»

 

Λίγα λόγια για μένα :

Λατρεύω τους μουσικογραφιάδες και δεν κατανοώ τους μουσικοκριτικούς. Συνεπώς για κάθε Greil Marcus, θα προτιμήσω έναν Lester Bangs, θεωρώντας μέγιστη στιγμή του πρώτου, αυτή κατά την οποία ανθολόγησε τον δεύτερο. Για κάθε Πητ Κωνσταντέα ή και Αργύρη Ζήλο, θα προτιμήσω έναν Μπάμπη Αργυρίου, θεωρώντας ως μέγιστη (για τη γενιά μου) στιγμή του δεύτερου από τους τρεις, τις ημέρες που  ανθολογούσε στα CD του περιοδικού Audio, μεταξύ άλλων, και τα επιτεύγματα των Αργυρίου-Πραντσίδη κ Σία, μεταξύ άλλων, από τις ημέρες της Lazy Dog Records.

Η διαφορά του μουσικοκριτικού από τον μουσικογραφιά είναι συνήθως δυσδιάκριτη, κατά κανόνα πάντως ο πρώτος θα επιχειρεί συχνά- πυκνά να εμποτίσει με ακαδημαϊκά στοιχεία την γραφή του, τα οποίο όσο περισσότερο εδραιώνονται ενόσω το rock γερνάει, τόσο πιο πολύ το οδηγούν στο μαρασμό. Ο μουσικογραφιάς, με το όποιο έργο του, δημιουργεί ένα σχεδόν παράλληλο σύμπαν με αυτό της ίδιας της μουσικής, στο οποίο ενίοτε αξίζει να καταφύγεις και χωρίς να έχεις ακούσει τη μουσική. Υπάρχουν πάντοτε αυτοί που μικρόνοα θεωρούν ότι με αυτό τον τρόπο ο μουσικογραφιάς αλαζονικά θέτει την πάρτη του πάνω από τη μουσική και τους δημιουργούς αυτής. Και επικαλούνται έλλειψη γνώσης, προσωπικής ικανότητας για δημιουργία, ενίοτε και παρελθούσης αποτυχίας για να τον υποτιμήσουν. Κάποιες φορές δικαίως.

Απλώς ο Lester Bangs έτυχε να είναι σπουδαιότερος ως προς τη συνολική του προσφορά από τουλάχιστον το 50-60 % αυτών για τους οποίους έγραψε και το ποσοστό αυτό μειώνεται για κάθε επόμενο μουσικογραφιά, όσο καλός και αν είναι και όσο και αν φθίνει η ποιότητα του ροκ που παράγεται. Στην αλυσίδα θα προσθέσω ανθρώπους των οποίων επιπλέον εμπιστεύομαι τυφλά το μουσικό γούστο, όπως ο Μπάμπης Αργυρίου, και άλλων που όχι, όπως ο Στέλιος του Crackhitler, που όμως έχει και αυτός το Χάρισμα. Αυτή είναι η προσωπική μου θεωρία και δεν έχω δηλώσει ποτέ μουσικοκριτικός.

Έχω όλους τους δίσκους τους — YouTube

Το soundtrack του βιβλίου στο youtube.

Οι ήρωες της ιστορίας έχουν αγαπημένα τραγούδια που ακούνε στο σπίτι, στο αυτοκίνητο, σε εκπομπές και μπαρ, συζητάνε γι’ αυτά ή τα θυμούνται εξαιτίας ενός γεγονότος (συχνά για τους στίχους τους). Τα κομμάτια βρίσκονται εδώ.

Ο Μπάμπης Αργυρίου έχει όλους τους στίχους τους…

Συνέντευξη Κώστας Καρδερίνης | Egnatia Post, Παρασκευή 13 Δεκεμβρίου 2013 »»

«Έχω όλους τους δίσκους τους», δηλώνει ο Μπάμπης Αργυρίου με το πρώτο του ροκ μυθιστόρημα. Προηγήθηκαν ο πειρατικός ραδιοσταθμός Radio Free, το θρυλικό φανζίν Rollin Under, δισκάδικο και mail order με το ίδιο όνομα και η δισκογραφική Lazy Dog Records που χάραξε και έφεξε δρόμο στο ελληνικό ροκ. Και φυσικά το γνωστό portal MiC.gr και η εκδοτική MiC Books.

Τώρα επιστρέφει, δριμύς και χυμώδης σαν χειμωνιάτικος λωτός, με ένα ροκάδικο… στιχιστόρημα που διαθέτει κινηματογραφική πλοκή, ελλειπτικό μοντάζ με πολλά φλασμπάκ στα '80ς και (Μ)πάμπολλες ροκ αναφορές για να γκουγκλάρουν (sic) παλιοί και νεότεροι, σινεφίλοι και μουσικόφιλοι — απόσταγμα όλων των εμπειριών και των δίσκων που μάζευε επί δεκαετίες ως γλεντζές μέρμηγκας.

Μπάμπης Αργυρίου • Έχω όλους τους δίσκους τους

Μυθιστόρημα
σσ. 340, σχήμα 15 × 21
I S B N 978-960-788-120-5
12 € (Με ΦΠΑ)
Mic Books / Απόπειρα, 2013

Έχω όλους τους δίσκους τους είναι ο τίτλος του μυθιστορήματος του Μπάμπη Αργυρίου με ήρωα τον Σίμο Μπάνση. Ανήκει στην κατηγορία των βιβλίων που συχνά χαρακτηρίζονται «ροκ μυθιστορήματα». Το μεγαλύτερο μέρος της δράσης του εκτυλίσσεται στη Θεσσαλονίκη, το πρώτο μισό του 2013.

Ο Μπάμπης Αργυρίου διευθύνει το μουσικό πόρταλ mic.gr. Στο παρελθόν έχει ιδρύσει το Ράδιο Free, την Lazy Dog Records, το Rollin Under Fanzine κ.ά.

Το μπλογκ τού Έχω όλους τους δίσκους τους »».