Γιώργος Tenorman Τζιουβάρας με τη Λεύκη Σαραντινού

γράφει Λεύκη Σαραντινού | Bookia.gr,
23 Απριλίου 2023 »»

Λεύκη Σαραντινού

Το Χαρούκι, Μαρμελάδα από χιονισμένα ρόδα και μόνο από τον τίτλο του παραπέμπει σε παραμύθι. Πρόκειται για ένα έργο που κινείται στον χώρο του υπερρεαλισμού. Σας αρέσουν, να υποθέσω, τα παραμύθια, και τα υπερρεαλιστικά αφηγήματα περισσότερο από άλλα λογοτεχνικά είδη και ρεύματα; Κι αν ναι,  πείτε μας γιατί.

Για να είμαι απολύτως ειλικρινής, τα παραμύθια μου αρέσουν μεν, αλλά όχι τόσο πολύ όσο άλλα είδη, δε διαβάζω αρκετά, ίσως με επηρέασε η γέννηση του πρώτου ανιψιού μου. Ο υπερρεαλισμός όμως είναι κάτι που με αντιπροσωπεύει, είναι στη φύση μου, στη ζωή μου, όλη μου η τέχνη κάπως στροβιλίζει γύρω από αυτό το κίνημα. Όταν διάβασα Μπρετόν, Εμπειρίκο, Εγγονόπουλο, Απολλιναίρ και λοιπούς, ένιωσα μια σύνδεση, σαν κι εγώ να είμαι ένας από αυτούς, σαν να ανήκω σε μια μυστική ομάδα. Ένα βράδυ το 2015 φαντάστηκα πως είμαι σε ένα μπιστρό της Γαλλίας, τρώω μπον φιλέ, πίνω ένα ωραίο λικέρ, γράφω ποίηση και μετά την απαγγέλω πάνω σε ένα τραπέζι. Κι έτσι ξεκίνησε.

Το Χαρούκι είναι το ιαπωνικό όνομα που επιλέγετε να δώσετε σε έναν από τους κεντρικούς ήρωες του βιβλίου σας. Γενικά σε αυτό έχετε πολλές αναφορές στη συγκεκριμένη χώρα, στους νίτζα, σε ιαπωνικές φιλοσοφίες και συνήθεις και άλλα. Μπορώ να ρωτήσω γιατί επιλέξατε αυτή τη χώρα και όχι κάποια άλλη;

Οτιδήποτε κάνω γεννιέται από ένστικτο θα έλεγα ή από μια παρόρμηση της στιγμής, ή καμιά φορά και από συμπτώσεις. Φερ’ ειπείν, εκείνη την περίοδο διάβαζα ένα βιβλίο ενός Ιάπωνα σκηνοθέτη ηθοποιού, ενώ ένας καλός φίλος που δυστυχώς έφυγε από τη ζωή, μου πρότεινε να διαβάσω Χαρούκι Μουρακάμι. Υποθέτω πως όλα αυτά συνηγόρησαν στο να δημιουργήσω ένα ελληνο-ιαπωνικό βιβλίο, με μεγάλη έρευνα φυσικά και σεβασμό.

Θεατρική ανάγνωση και παρουσίαση του ποιήματος «Επιπλέοντες»

Παρασκευή 28 Απριλίου 2023, στις 7 το απόγευμα, στην penthouse σουίτα του ξενοδοχείου Perianth (πλατεία Αγίας Ειρήνης, Λιμπόνα 2, 10560) με θέα τον Παρθενώνα. (Ας μείνει και κάτι παρθένο εκείνη τη νύχτα.)
Είσοδος ελεύθερη.

Σκηνοθετική επιμέλεια: Δημήτρης Αγιοπετρίτης Μπογδάνος.
Διαβάζουν οι ηθοποιοί: Λευτέρης Βασιλάκης, Δημήτρης Πασσάς.
Δημιουργική επιμέλεια: η συγγραφέας Κατερίνα Έσσλιν.

Για το βιβλίο μιλούν η θεατρική συγγραφέας και σκηνοθέτις, Writer-in-Residence στο Harvard University Χριστιάνα Λαμπρινίδη και η δημοσιογράφος της Καθημερινής Τάνια Γεωργιοπούλου.

Είπαν για τους Επιλπέοντες:

Το σημαντικότερο βιβλίο της LGBTQIA + λογοτεχνικής σκηνής.
Χριστιάνα Λαμπρινίδη.

Κάπου εκεί στη σελίδα 44, με άρπαξε εκείνη εκεί η αγωνία, που νομίζεις ότι έχεις χωθεί στα μεγάλα βάθη του έρωτα, και τελικά απλώς πλησίαζε το τελευταίο κομματάκι φιλί.
Κατερίνα Έσσλιν.

Ο Δημήτρης Πέτσας γεννήθηκε στην Αθήνα και έχει εργαστεί στο χώρο της διαφήμισης σε πέντε διαφορετικές χώρες, οκτώ πόλεις και τρεις ηπείρους. Ζει στη Νέα Υόρκη.
Οι Επιπλέοντες, το δεύτερο ποιητικό βιβλίο του Δημήτρη Πέτσα, γράφτηκαν στην Ιαπωνία, σ' ένα μικρό ξύλινο σπίτι πάνω στο κύμα. Το πρώτο του ποιητικό βιβλίο είναι οι 32 μέρες την ίδια νύχτα (Απόπειρα, 2021).

Άννα Βερροιοπούλου • Μέντιουμ

νουβέλα
σσ. 59,
σχήμα 13 × 20,5 εκ.,
έκδοση χαρτόδετη,
I S B N: 987-960-537-329-0,
Λ.Τ. 8,00 € + Φ Π Α,
Πρώτη έκδοση: Απόπειρα, Απρίλιος 2023

Μια κοινότοπη πρόβλεψη από ένα μέντιουμ, μια αναπάντεχη τροπή. Τι λέτε να μας συμβεί;

Πόσο εύκολα χάνουμε την ανθρωπιά μας σε μια ώρα κρίσης; Μια δυνατή νουβέλα για το πόσο οι άνθρωποι είναι εύπιστοι απέναντι σε θαυματοποιούς και δύσπιστοι απέναντι σε αλήθειες.

Τα πλάσματα αυτά που δεν αντιστέκονται είναι πάντα τα ίδια: Ξέρουν πως η άβυσσος είναι μπροστά τους κι ωστόσο τρέχουν να πέσουνε μέσα της.
— Φιοντόρ Ντοστογέφσκι

Βρισκόμουν εκεί για να ικανοποιήσω την περιέργειά μου, την ανάγκη μου για μια φυγή από την καθημερινότητα, για να προσποιηθώ ότι ανήκω κι εγώ για λίγο στο Παράδοξο, στη θαλπωρή του μυστηρίου. Σίγουρα όμως δεν γύρευα απαντήσεις και ακόμα λιγότερο την επιβολή μιας αλήθειας.
.  .  .  .  .  .  .  .  .  .  .  .  .  .  .  .  .  .  .  .  .  .  .  .  .  .  .  .  .  .
Εκείνη τη στιγμή, επιτέλους, άνοιξε η κουρτίνα. Φανερώθηκε ένα βαρύ, στρογγυλό ξύλινο τραπέζι, μια ομήγυρη από καρέκλες και, στο κέντρο του ξύλινου κύκλου, ένας γαλαζοπράσινος κύκλος φωτός που έδινε απόκρυφες υποσχέσεις. Αν υπήρχαν εκεί μέσα γωνίες, αυτές παρέμεναν στο σκοτάδι. Τα μόρια του αέρα, τα σωματίδια του φωτός, το γαλαζοπράσινο φωτιστικό κρεμασμένο χαμηλά πάνω από το τραπέζι, όλα ασάλευτα. Μέσα σ’ αυτήν τη στατικότητα κινηθήκαμε προς τις καρέκλες.

Σταυρούλα Φ. Φωτεινέα • Σταχυολογήματα

ποίηση
σσ. 47,
σχήμα 13 × 20,5 εκ.,
έκδοση χαρτόδετη,
I S B N: 987-960-537-328-3,
Λ.Τ. 8,00 € + Φ Π Α,
Πρώτη έκδοση: Απόπειρα, Απρίλιος 2023

Κομμένα τσιγάρα στο στόμα μου.
Πικρία, γλυκό, νερό, τσιγάρο κι ο κύκλος
συνεχίζεται ελικοειδώς, μέχρι να γίνει
αγωγός απείρου μήκους.
Λέξεις κομμένες. Προτάσεις
ανολοκλήρωτες. Μόνο ένα βλέμμα
απορίας και απογοήτευσης. Έχει φύγει
από χρόνια ο θυμός.
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Μακριά από μένα, που έλεγε κι ο Ρεμπώ,
ο Ρεμπώ που σώπασε στα δεκαεννιά, κι
άφησε από νωρίς ήσυχη την καθεστηκυία
τάξη πραγμάτων.