Δυο σοβαρές κυρίες • Το «δαιμονισμένο» μυθιστόρημα της Μπόουλς

Έθνος, Δευτέρα 27 Σεπτεμβρίου 2010

«Το μοναδικό μου παράπονο από την Τζέιν Μπόουλς είναι ότι δημοσιεύει τόσο σπάνια. Θα επιθυμούσε κανείς να μας τροφοδοτεί περισσότερο με το παράξενο, σπινθηροβόλο πνεύμα της και τις αιχμηρές παρατηρήσεις της. Ανήκει βεβαίως στους πραγματικούς αυθεντικούς και καθαρόαιμους στυλίστες, όπως μπορεί να διαπιστώσει όποιος έχει διαβάσει το «Δύο σοβαρές κυρίες», έγραφε για την Τζέιν Μπόουλς και για το μυθιστόρημά της «Δυο σοβαρές κυρίες» ο Τρούμαν Καπότε.

Εξάλλου, με το που κυκλοφόρησε το βιβλίο, χάρισε στην 25χρονη τότε συγγραφέα του (το 1942) μια εντελώς ξεχωριστή θέση στα αμερικανικά γράμματα. Οσο για το «ακριβοθώρητό» της και για το λιγοστό της ποσοτικά έργο, η Τζέιν Μπόουλς επέλεξε να ζήσει. Την περιπετειώδη μάλιστα και μυθικά ποιητική ζωή της. 

Ασύστολες συστάσεις τρίτων • Η πρόσφατη ποιητική παραγωγή του αειθαλούς Νάνου Βαλαωρίτη

Γράφει η Μαρία Μοίρα | Αυγή
Κυριακή 26 Σεπτεμβρίου 2010 »»
και Αναγνώσεις »»

Νάνος Βαλαωρίτης, Άνθη του θερμοκηπίου,
εκδόσεις Απόπειρα, σελ. 85


Δανείζομαι τον τίτλο του κριτικού σημειώματος από ένα στίχο του ποιήματος «Αμνημόνευτα» της παρούσας ποιητικής συλλογής του Νάνου Βαλαωρίτη, ο οποίος φέτος τιμήθηκε με το Μεγάλο Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας για το σύνολο του έργου του. Ένα έργο πολύπλευρο και πολυσήμαντο που περιλαμβάνει ποιητικές συλλογές, μυθιστορήματα, δοκίμια αλλά και εικόνες και σχέδια που λειτουργούν αυτόνομα ή εικονογραφούν τις ποιητικές του αλληγορίες. Γιατί ο Νάνος Βαλαωρίτης, είναι ένας γενναιόδωρος και πληθωρικός καλλιτέχνης, ένας πολύπλευρος διανοητής, ένας γήινος και ουράνιος ποιητής, δηκτικά τρυφερός και προκλητικά ανατρεπτικός, που παρασύρει τον αναγνώστη και τον θεατή στο στρόβιλο των εικαστικών, συγγραφικών και ποιητικών του κοσμογονιών.

Παραμύθια για μεγάλους κατά της κρίσης

Γράφει η Ίσμα Μ. Τουλιάτου | Το Βήμα,
Σάββατο 25 Σεπτεμβρίου 2010

Η «παραμυθού» Αγνή Στρουμπούλη μιλάει για την κοινωνική και θεραπευτική σημασία που έχει η τέχνη της αφήγησης

H Αγνή Στρουμπούλη αφηγείται παραμύθια εδώ και 15 χρόνια. Προηγουμένως σπούδασε κοινωνική λειτουργός, εργάστηκε στον χώρο, αλλά, όπως λέει η ίδια, «μερικά πράγματα τα έχει κανείς μέσα του, δεν μπορεί να τους αντισταθεί». Από το 1995 ως σήμερα αναγνωρίζει ότι το τοπίο έχει αλλάξει αρκετά. Το κοινό έχει εκπαιδευτεί, αρκετοί αφηγητές έχουν εμφανιστεί στο προσκήνιο αποκτώντας ο καθένας τούς δικούς του φίλους, ο Τύπος έχει παίξει τον ρόλο του σε επίπεδο ενημέρωσης. Τα μόνα πράγματα που δεν έχουν αλλάξει είναι ο ενθουσιασμός και η αγάπη της για αυτό που κάνει.

«Το παραμύθι εμπερικλείει την κατασταλαγμένη σοφία των ανθρώπων για τη ζωή. Και αυτή κυρίως στα δύσκολα την αναζητούμε» λέει η Αγνή Στρουμπούλη

Νάνος Βαλαωρίτης • Αυτό που γράφει, δεν ξεβάφει

γράφει η Αντιγόνη Κατσαδήμα | Ελευθεροτυπία
Βιβλιοθήκη, Σάββατο 18 Σεπτεμβρίου 2010 »»

Νάνος Βαλαωρίτης • Άνθη του Θερμοκηπίου
εκδόσεις Απόπειρα, σ. 85, ευρώ 10,55

Ας γίνουμε μια συμμορία
Να εφεύρουμε την ιστορία
(από τις «Βαθυστόχαστες συνδηλώσεις»)

Τρίτη 4 Μαΐου 2010. Ακόμη η παρουσίαση δεν έχει αρχίσει. Στην Ελληνοαμερικανική Ενωση παρατηρώ τον ποιητή, καθισμένο αριστερά μου, Νάνο Βαλαωρίτη, να υπογράφει, ένα ένα, τα αντίτυπα από τη νέα του συλλογή με τίτλο Άνθη του Θερμοκηπίου. Διάφοροι αναγνώστες τον πλησιάζουν ήρεμα, του χαμογελούν και ζητούν ευγενικά μια υπογραφή. Σαν σφραγίδα εγκάρδιας ανάμνησης. Ακούω τον Νάνο να ρωτά το όνομα του κάθε θαυμαστή-αναγνώστη και τον βλέπω μετά, όπως το αναπλάθει χειρόγραφα στο δεύτερο φύλλο του βιβλίου. Και σκέφτομαι: αυτή η μικρή τελετή, του προφερόμενου ονόματος στον αέρα και της οπτικής παράστασης επί χάρτου είναι πολύ γοητευτική. Ενθυλακώνει ένα μυστήριο, ανάλογο της Θείας Κοινωνίας, λίγο προτού οι πιστοί προχωρήσουν, με βήμα μιας ανάσας, στη μετάληψη.

Mark Knopfler & Emmylou Harris - If This Is Goodbye

Με αφορμή την καταστροφή της 11ης Σεπτεμβρίου 2001, ένα όμορφο κομμάτι γι’ αυτούς που χάθηκαν στην Πτήση 93.
Από το δίσκο του Mark Knopfler με την Emmylou Harris All the Roadrunning (2006).




Το βίντεο είναι από τη σουηδική τηλεόραση 07.05.2006.

My famous last words
Are laying around in tatters
Sounding absurd
Whatever I try
But I love you
And that's all that really matters
If this is goodbye
If this is goodbye
Your bright shining sun
Would light up the way before me
You were the one
Made me feel I could fly
And I love you
Whatever is waiting for me
If this is goodbye
If this is goodbye
Who knows how long we've got
Or what were made out of
Who knows if there's a plan or not
There is our love
I know there is our love
My famous last words
Could never tell the story
Spinning unheard
In the dark of the sky
But I love you
And this is our glory
If this is goodbye
If this is goodbye

Ποιητική εαυτοσκοπία

Γράφει ο Γιάννης Δούκας | Διαβάζω, τχ. 510, σ. 70
Αναδημοσίευση από τη Δοκιμή »»

Ντίνος Σιώτης, Ξεφλουδίζοντας το ποίημα,
Απόπειρα, 2010

Ο Ντίνος Σιώτης (γ. 1944), ποιητής πολυγραφότατος και βραβευμένος, ακάματος εκδότης περιοδικών, διοργανωτής εκδηλώσεων και διαγωνισμών, παρουσιάζει εδώ μια σειρά ποιημάτων, γραμμένων από το 2003 έως το 2010. Η συλλογή, που ανοίγει με σύντομο πρόλογο του Νάνου Βαλαωρίτη, έχει ως αποκλειστικό θέμα την ίδια την ποίηση, τη διαδικασία, δηλαδή, της γραφής και την «οικοσκευή» της, τους ανθρώπους του λογοτεχνικού κόσμου και τις αρχετυπικές συμπεριφορές τους, αλλά και το «εικονοστάσι» μαρτύρων και εξόριστων, όπως ο Λόρκα, ο Νερούδα, ο Μπρόντσκι. Με το χιούμορ της αυτοϋπονόμευσης να κυριαρχεί αλλά και να συνυπάρχει με μια μελαγχολική διάθεση, τα ποιήματα, σε στίχους οξείς και ολιγοσύλλαβους, μοιάζουν να πλέουν στην παραπλανητικά ακύμαντη επιφάνεια της αυτοαναφορικότητας. Παρά τις καλές στιγμές, δεν λείπει μια αίσθηση επανάληψης, ενδημική και εύλογα αναπόφευκτη στην εαυτοσκοπία της ποίησης.

Το «Ουρλιαχτό» ως γκέι μανιφέστο

Το τολμηρό ποίημα του Γκίνσμπεργκ φανερώνει και μια άλλη του πλευρά μέσα από την ταινία των Ρ. Επστάιν και Τζ. Φρίντμαν.

Γράφει η Χρυσούλα Παπαϊωάννου | Κυριακάτικη Ελευθεροτυπἰα,
Κυριακή 5 Σεπτεμβρίου 2010 »»

«Είδα τα καλύτερα μυαλά της γενιάς μου διαλυμένα από την τρέλα, υστερικά, γυμνά και λιμασμένα, να σέρνονται μέσα στους νέγρικους δρόμους την αυγή γυρεύοντας μια αναγκαία δόση, χίπστερς με αγγελικά κεφάλια», απήγγελλε ο Άλλλεν Γκίνσμπεργκ το 1955, υψώνοντας μέσα από τους στίχους του «Ουρλιαχτού» τη φωνή των ποιητών μπίτνικ.   

Αριστερά ο Άαρον Τβέιτ ως Πίτερ Ορλόφσκι και δεξιά ο Τζέιμς Φράνκο ως Άλλεν Γκίνσμπεργκ στην ταινία «Howl».

39ο Φεστιβάλ Βιβλίου στο Ζάππειο (3–19 Σεπτεμβρίου 2010)

Ηµέρες και ώρες λειτουργίας: Δευτέρα - Πέµπτη 18.00-22.30, Παρασκευή και Σάββατο 18.00-23.00, Κυριακή 11.00-22.30. Η Απόπειρα θα βρίσκεται στο περίπτερο 53.