Γράφει ο Γιάννης Δούκας | Διαβάζω, τχ. 510, σ. 70
Αναδημοσίευση από τη Δοκιμή »»
Ο Ντίνος Σιώτης (γ. 1944), ποιητής πολυγραφότατος και βραβευμένος, ακάματος εκδότης περιοδικών, διοργανωτής εκδηλώσεων και διαγωνισμών, παρουσιάζει εδώ μια σειρά ποιημάτων, γραμμένων από το 2003 έως το 2010. Η συλλογή, που ανοίγει με σύντομο πρόλογο του Νάνου Βαλαωρίτη, έχει ως αποκλειστικό θέμα την ίδια την ποίηση, τη διαδικασία, δηλαδή, της γραφής και την «οικοσκευή» της, τους ανθρώπους του λογοτεχνικού κόσμου και τις αρχετυπικές συμπεριφορές τους, αλλά και το «εικονοστάσι» μαρτύρων και εξόριστων, όπως ο Λόρκα, ο Νερούδα, ο Μπρόντσκι. Με το χιούμορ της αυτοϋπονόμευσης να κυριαρχεί αλλά και να συνυπάρχει με μια μελαγχολική διάθεση, τα ποιήματα, σε στίχους οξείς και ολιγοσύλλαβους, μοιάζουν να πλέουν στην παραπλανητικά ακύμαντη επιφάνεια της αυτοαναφορικότητας. Παρά τις καλές στιγμές, δεν λείπει μια αίσθηση επανάληψης, ενδημική και εύλογα αναπόφευκτη στην εαυτοσκοπία της ποίησης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου