Πάνος Κουτρουμπούσης • Στον Θάλαμο του Μυθογράφφ

διηγήματα,
σσ. 182, σχήμα 13 × 20,5 εκ.,
έκδοση χαρτόδετη,
I S B N: 978-960-537-298-9,
Λ.Τ. 14,00 € + Φ Π Α
Δεύτερη έκδοση (αναστοιχειοθετημένη): Απόπειρα, Νοέμβριος 2020,
Πρώτη έκδοση: Απόπειρα, 1992

 

 Ο Πάνος Κουτρουμπούσης, ὑποστηριζόμενος ἀπὸ μιὰν ἀλλοπρόσαλλη ὀρδὴ ἀπὸ πεθαμένους μπεκρῆδες • ψυχοπαθεῖς καὶ ψυχιάτρους • ἄθλιους ἐξωγήινους • Αἰγύπτιους Φαραὼ καὶ μούμιες • συρρεαλιστὲς ἐγκληματίες • τὸν Βὰν Γκόγκ • διαβολομηχανές • ὑπνοβάτες • βουνίσιους χωριάτες • τὸν Μεγαλέξανδρο καὶ ἄλλους ἀρχαίους Ἕλληνες • βαμπίρους • λυκανθρώπους • βουδδιστές • τὸν Καραγκιόζη • τὸν ἐφευρέτη-πιλότο Μπέννεττ • ρινόκερους • στρατηγούς • βιβλιοπῶλες • Μενιδιάτες • μοχθηροὺς τῶν κόμιξ • ἄστεγους ρακοσυλλέκτες • παιδεραστές • Γιαπωνέζους • τυραννόσαυρους καὶ πτεροδάχτυλους • δίδυμους • κυτιοποιούς • τὸν Καπετάν ΚΔΩΑ • τὸν Μουλάρ • ἀνθρωποφάγους • μανούλια • ξεβράκωτους • τρομοκράτες • παρατημένα μωρά • κουρσάρους • τὸ τέρας τοῦ Φραγκεστάϊν καὶ πολλούς ἄλλους μέχρι καὶ ἁπλοὺς ἀνθρώπους, σὲ μιὰ ἀκόμη ἀπεγνωσμένη προσπάθεια νὰ ἐκπορθήσει τὸ ἀπόρθητο φρούριο ἤ τουλάχιστον νὰ ἀναχαιτήσει τὴν ἀνελέητη προέλαση τῶν…

[…] καί εἶχεν τό ὄνομα Γριφουργός ἀφοῦ ἀρώταγε τούς ὀχτρούς του ἄλυτους γρίφους καί στή στιγμή τῆς ἀπορίας τούς ἐσούβλιζεν εἰς τήν καρδίαν μέ μαχαιρίδιο βελονάτο. Ἀρώτηξεν λοιπόν μέ σαρκασμό ·

Τί εἶν’ αὐτό πού δέν πεινᾶ,
Τήν νύχταν μαγειρεύει,
Τόν ἀριθμόν του δέν ξεχνᾶ,
Κι ὅ,τι δέν δεῖ γυρεύει ;

ὁ Ἀλέξανδρος δέ σκέψιν δέν ἔδωσεν παρά ἔδωσεν μιάν καί τόν κατάκοψε μέ τό σπαθί.
«Ὁ Μεγαλέξανδρος στόν Ἀλλόκοσμο»

Καμιά φορά [ὁ Νίκος Ἑλλενίκος] κατέληγε σ’ ἕνα μισοθαμμένο ἰσόγειο πρός τήν πλατεία Μοσάντ ὅπου εἶχαν φασματονευρονικές παραστάσεις κι ἔδειχναν ἀπό πάντα τά ἴδια δύο ἔργα, «Κάρλος δέ Δολοφόνος» καί «Ξιφομάχεν Κονταρομάχεν».
«Ὁ Ἄνθρωπος πού Ἀγόρασε τήν Ἀμερικανική Ἀγορά» 

[…] ἡ μία αὐθαιρεσία ἐξηγεῖ τήν ἄλλη, ὑπογραμμίζοντας ἔμμεσα τόν αἰνιγματικό ὅσο καί αὐτόνομο χαρακτήρα τοῦ ἔργου.
    Ζ. Ι. Σιαφλέκης, Σύγκριση

[…] προφανῶς ὁ Κουτρουμπούσης ἔχει διασώσει τούς χυμούς ἑνός εἴδους πολύ προσωπικῆς «λαϊκότροπης» τέχνης, τῆς ὁποίας ἡ μυθολογία ἀναζητάει τα ὑλικά της στίς πιό παράδοξες περιοχές τοῦ φανταστικοῦ […]
[…] διδάγματα πραγματικά ἰδιοφυῆ κι ἀναπάντεχα πού ἐπικρέμονται ἀπειλητικά πάνω ἀπ' τόν ἀναγνώστη […] δέν μοιάζουν μέ τίποτα πού νά ἔχουμε διαβάσει […] χιοῦμορ σουρρεαλιστικό καί τρομακτικό, πέρα ἀπό κάθε φαντασία […].
    Εὐγένιος Αρανίτσης, Πρωινή και Ἐλευθεροτυπία