γράφει ο Γιώργος Στόγιας σε ανάρτησή του στο φ/β
Πέμπτη 19 Σεπτεμβρίου 2024 »»
Ενώ ο κόσμος φαίνεται να βγαίνει από την τροχιά του, εμείς μπορούμε να κάτσουμε ήσυχοι σε μία γωνιά να διαβάζουμε το βιβλίο μας. Ταιριαστή επιλογή για το τέλος των πάντων όπως τα γνωρίζαμε, ο Φίλιπ Ντικ, που ζούσε και δημιουργούσε ακριβώς με αυτή τη λογική και πλήρωνε τις συνέπειες (από κάποιο σημείο και πέρα, πολύ λίγο πολύ αργά όπως συνήθως, έβγαζε και ένα μεροκάματο με τα γραπτά του, αλλά αυτό δεν τον έκανε πιο ευτυχισμένο).
Αν χρειάζεται να πω μία ακόμη κουβέντα για αυτή τη συλλογή με τα τέσσερα παραισθητικά διηγήματα είναι ότι πάνω σε ένα από αυτά στηρίχτηκε η καλύτερη ταινία του μέγα Paul Verhoeven, το Total Recall (και αγαπημένη του Mark E. Smith για τους δύσκολους που δεν τους φτάνουν όλα τα υπόλοιπα).
Από τον πιο ροκ μικρό εκδοτικό οίκο τον Αθηνών, την Απόπειρα, που θα προσέξει πάντα τη μετάφραση, την επιμέλεια και το διαφωτιστικό εισαγωγικό σημείωμα. Όταν ήμουν πιο νέος είχα την τάση να σνομπάρω τον Ντικ, αλλά και γενικότερα τη science fiction, με τη λογική ότι είναι b-λογοτεχνία. Τώρα, βασικά εδώ και μία δεκαετία, έχω ξεπεράσει αυτή την ανοησία , και απολαμβάνω αυτά που δεν καταλάβαινα λόγω αβάσιμης υπεροψίας.
