Ρωμανός Σκλαβενίτης-Πιστοφίδης: 10 πράγματα…

… που νομίζω ότι μπορώ να κάνω συνεχώς μέχρι να με καταπιεί ένα μεγάλο μυρμήγκι

Ο Ρωμανός Σκλαβενίτης-Πιστοφίδης στο MIC
MIC | Παρασκευή 3 Αυγούστου 2012 »»

1. Να πίνω Coca-Cola Light.

Την είδα πρώτη φορά στο ποτήρι της ξαδέρφης μου. Κεραυνοβολήθηκα. Θαύμασα το στυλ, τον αφρώδη αισθησιασμό της. Την έκανα δική μου. Φέτος, κλείνουμε οκτώ χρόνια μαζί. Στα σχέδιά μας για το μέλλον συμπεριλαμβάνονται ο Σακχαρώδης Διαβήτης και οι ενέσεις ινσουλίνης.

2. Να διαβάζω βιβλία.

Μου αρέσουν οι ιστορίες· κάποτε, μου έσωσαν τη ζωή. Πιστεύω ότι, αν χρειαστεί, θα το ξανακάνουν. Τα μυθιστορήματα μου φαίνονται τέλεια, τέλεια. Κυρίως τα αμερικανικά και τα αγγλικά. Επίσης, τρελαίνομαι να διαβάζω (αυτο)βιογραφίες: είναι σχεδόν σίγουρο ότι έγινε το σύστριγγλο μεταξύ της Κάρεν Μπλίξεν και της Μπέρυλ Μάρκαμ!

3. Να βλέπω ταινίες.

Το παλιό Χόλυγουντ ήταν τέλειο, τέλειο. Όχι πως το νέο Χόλυγουντ δεν είναι. Μου αρέσει πολύ να βλέπω ταινίες που έχουν βασιστεί σε μυθιστορήματα, αλλά μπορώ να δω τις περισσότερες ταινίες. Είναι αλήθεια πως η κινηματογραφική μου ανεκτικότητα είναι πολλαπλάσια της λογοτεχνικής. Βλέπω (σχεδόν) τα πάντα, δεν διαβάζω όμως τα πάντα.

4. Να βρίσκομαι στη Νέα Υόρκη.

Δεν μου φαίνεται ξεχωριστή από άλλες πόλεις και επιπλέον, είναι ακριβή, δύσκολη και δεν με χρειάζεται. Ωστόσο, είναι φτιαγμένη και για μένα. Το ξέρω, παρότι δεν μου φέρθηκε τόσο καλά όσο άλλοι τόποι. Είναι, κατά κάποιον τρόπο, και δικό μου σπίτι.

5. Να βρίσκομαι στο Λονδίνο.

Το κέντρο του μου φαίνεται τέλειο, τέλειο. Συμπαθώ εξίσου παράλογα τους Λονδρέζους και τον κακό καιρό. Εκεί, βρίσκονται αγαπημένα μου βιβλιοπωλεία και θέατρα: απ' όλα, προτιμώ την αποθήκη Ντόνμαρ.

6. Να βρίσκομαι στο Παρίσι.

Το Παρίσι δεν μοιάζει παρά μόνο με το Παρίσι. Αντιπαθώ τους Παριζιάνους, κυρίως, γιατί εκείνοι με αντιπάθησαν πρώτοι. Αλλά, υπάρχουν τα καφέ, υπάρχει η Ορανζερί(ολόκληρη αίθουσα μόνο με Σουτίν!), υπάρχουν και τα κρουασάν. Επίσης, υπάρχουν και φίλοι.

7. Να βρίσκομαι στο Λος Άντζελες.

Νομίζω ότι αυτή η πόλη έχει φτιαχτεί για όλους, εκτός από εμένα. Βασικά, μου λείπουν τρία χαρακτηριστικά που χρειάζεται κανείς για να καλοπεράσει στο ΛΑ: δεν οδηγώ, δεν είμαι σταρ και δεν είμαι κροίσος. Ωστόσο, αγαπώ παράφορα το Λος Άντζελες και ό, τι έχει να κάνει μαζί του.

8. Να είμαι μαθητής.

Πράγματι, νομίζω ότι ο καλύτερος ρόλος είναι αυτός του μαθητή. Δεν είμαι ευθυνόφοβος, αλλά υπάρχουν πράγματα που πρέπει να μάθω. Μέχρι στιγμής, έχω αποφασίσει ότι, μετά την Ιατρική, θα σπουδάσω Αστική Θεωρία, Ιστορία Τέχνης, Κινηματογράφο, Ιστορία της Αποικιοκρατίας με έμφαση στην Αφρική, Αρχιτεκτονική, Πολεοδομία, ορισμένες Φιλολογίες, Γεωπονία. Φοβάμαι, όμως, ότι αν θέλω να τα καταφέρω, ίσως χρειαστεί να υποχωρήσω στο ζήτημα της Γεωπονίας.

9. Να περπατώ μόνος στην πόλη.

Μια πρακτική που, ούτως ή άλλως, εξασκώ συχνά. Ωστόσο, και καθώς το περπάτημα στην πόλη αποτελεί αυτοσκοπό και δεν στοχεύω σε κάποιον προορισμό, κινδυνεύω να θεωρηθώ είτε νάρκισσος είτε ψυχοπαθής από τους περαστικούς: έχω παρατηρήσει ότι με κοιτούν περίεργα.

10. Να επανεφευρίσκω τον εαυτό μου.

Μου αρέσει να δοκιμάζω τις διάφορες εκδοχές προσωπικότητας, αλλάζω συχνά ενδυματολογικές επιλογές, αλλάζω επίσης ύφος, λεξιλόγιο, ενασχολήσεις. Άρχισε ως ανάγκη κι εξελίχθηκε σε χαριτωμένο παιχνίδι έκπληξης και υπερβολής.
_____
Το μυθιστόρημα του Ρωμανού Σκλαβενίτη-Πιστοφίδη Διαβάτες στην πόλη, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Απόπειρα.

03/08/2012