Ντίνος Σιώτης • Τα σκυλιά της Ασκληπιού

Ελευθεροτυπία,
Τετάρτη 29 Δεκεμβρίου 2010 »»

Αναγνώστης της στήλης μας, φιλόζωος και ποιητής ο Ντίνος Σιώτης μάς έστειλε ένα ποίημα αφιερωμένο στα αδέσποτα σκυλιά της οδού Ασκληπιού στο κέντρο της Αθήνας.

Τα σκυλιά της Ασκληπιού

Τα σκυλιά της Ασκληπιού κατά αγέλας
ή κατά μόνας είναι πολύ μακάρια στον
ύπνο τους ή όταν κάποιος περαστικός
τους πιάνει την κουβέντα περιμένουν
υπομονετικά ν’ ανάψει πράσινο να
περάσουν απέναντι ανταποκρίνονται
εύκολα στην παραμικρή υποψία ενός
χαϊδέματος κι όταν περνά διαδήλωση
πρώτα ρίχνονται στην πορεία κι ας
μην ξέρουν το λόγο τα σκυλιά της
Ασκληπιού είναι εντελώς άκακα
(σε αντίθεση με τους ανθρώπους)
λίγη παρέα θέλουν ένα χαμόγελο
που δεν κοστίζει τίποτα μια ζεστή
κουβέντα όπως και οι άνθρωποι

Αθήνα, 9 Δεκεμβρίου 2010
Ντίνος Σιώτης

Πληγές του ποιητή, πηγές της ποίησης

Ντίνου Σιώτη: «Ξεφλουδίζοντας το ποίημα», Εκδόσεις Απόπειρα, σελ. 82.

Μια συλλογή από τρίστιχες στροφές με επιδράσεις από τον σουρεαλισμό και την ποίηση των μπίτνικς

Γράφει ο Κώστας Zωτόπουλος | Καθημερινή,
Τρίτη 28 Δεκεμβρίου 2010 »»

ΠΟΙΗΣΗ. Πληθωρικός στην ποιητική παραγωγή του ο Ντίνος Σιώτης (δημοσιεύει κατά μέσο όρο μία ποιητική συλλογή περίπου κάθε δύο χρόνια) δημοσίευσε πρόσφατα την 19η ποιητική του συλλογή με τίτλο «ξεφλουδίζοντας το ποίημα». Έχοντας εντρυφήσει στη σύγχρονη ελαφρά ποίηση, με επιδράσεις κυρίως από τον σουρεαλισμό και από την ποίηση των μπίτνικς, ο Σιώτης ανήκει στη λεγόμενη τρίτη μεταπολεμική γενιά τόσο από ηλικιακή άποψη (γ. 1944), όσο και από την άποψη τού πότε πρωτοεμφανίστηκε στα γράμματα (1969, ποιητική συλλογή «Απόπειρα»). Εχει τιμηθεί με το κρατικό βραβείο ποίησης 2007 για τη συλλογή του «Αυτοβιογραφία ενός στόχου». Η ποίησή του θα μπορούσε να χαρακτηριστεί κοινωνικά ενεργή που ανταποκρίνεται σε καίρια προβλήματα της εποχής μας, όπως λ.χ. η ρύπανση και η καταστροφή του περιβάλλοντος και η διαφθορά και παρακμή της πολιτικής ζωής.

Ευχές για το 2011

Οι Αποπειρατές εύχονται στους αναγνώστες τους ευτυχισμένο και δημιουργικό το 2011.

Νίκος Καρούζος • Χριστούγεννα του σταλαγμίτη

Μια μέρα γεννήθηκε στη μακρινή Βηθλεέμ ο έρωτας
στην κοιλιά του καρπού λησμονημένος
και του έδωσαν το όνομα Καρπός
όλα τ’ άστρα των παιδιών αγαπημένων
με τους άνεμους όταν λευκάζουν το χειμώνα.
Εγώ ήμουνα εκείνο τον καιρό στην πέτρα
οι καμπάνες οδηγούσαν από χαλκό μεγάλο
ένα τραγούδι νοσταλγίας αιχμάλωτης…
Εντούτοις άκουσα το σπήλαιο
κι ανεβαίνοντας
σ’ ένα βαθύ άλογο πήγαινα σ’ αυτό
κρατώντας ευωδιαστή φασκομηλιά προς τη θέρμη
του βρεφικού δέρματος όνομα βαθύ και ανάερο.
Δεν έβρισκε λαλιά ο πλατύς ελαιώνας για να φωνάξει
κι ο θάνατος έφευγε στ’ αστέρια
μονάχα το άστρο νικούσε το πλήθος που είναι τ’ αστέρια
λάμποντας το Ένα.
Ο θεός έκραζε τη λαλιά:
Δίδαξέ με
στο άστρο στρεφόμενος, είπε,
και τα μαρτύρια γεννήθηκαν απάνω απ’ τις λάμψεις
χαρίζοντας ηρεμία στην έμψυχη κλίμακα.
Μια γυναίκα λευκή
αποθέωνε τον άντρα ψηλά στον αέρα μοβ
η αδαμική χάρη σε κάθε σώμα γνωρίζει τον τρόμο, είπε,
κ’ η χρονιά ζύγωσε στην καρδιά μου με χιόνι θαμμένη.
Μοιράζεται τη θλίψη με τις πέτρες
μοιράζεται με τη βροχή
ο ταπεινός μοιράζεται τη θλίψη
με τον ήλιο, πάλιν είπε,
και βλέπει τις ρίζες της φλόγας όπως ανεβαίνει
πιάνει τις ρίζες αυτές ανάμεσα
στο ξύλο
στους τρυγμούς ανάμεσα στις γαλάζιες φάσεις.
Ιδού λοιπόν ο χρόνος είναι χιόνι
δεν είναι ρολόγι —
και κρατούσε το θήλυ πότε τα φεγγιστά νερά
πότε μαύρες πέτρες της Δήλου.
Σαν είδα το σπήλαιο
συγκρατήθηκα στην πρώτη φλέβα του βράχου μας
ενώ με κάλεσε το ακέραιο γαϊδούρι κινώντας
και τα δυο του χέρια
μα όμως ευγένεια φανερώνοντας ήρθε και το βόδι
πειθήνιο στον ήλιο της νύχτας
για να δω το δοκιμασμένο χρυσάφι.
Κι αντίκρισα το χρυσάφι
καθώς ένα φτωχαδάκι του τόπου μας
ήτανε το βρέφος στη μητρική βύθιση
ολομόναχο με τ’ άστρα.
Ώσπου χάραξε…
Στο σπήλαιο – μιας ηλικίας χαμένης – δεν υπήρχαν
ειμή μόνο σταλακτίτες
που κρέμονταν δεν υπήρχαν
ειμή μόνο σταλαγμίτες ανυψούμενοι.
Εγώ ο σταλαγμίτης
ολοένα
πλησιάζω το σταλαχτίτη που με κράζει απεγνωσμένα
για να εγγίσουν κάποτε τα στάγματα
τη μεγάλη ένωση…

via La Ivolution – non commercial

Προς όλους — πλην Λακεδαιμονίων

Βαδίζω έξω από τα σύνορα / θέλοντας να συλληφθώ / και να ομολογήσω / ότι υπήρξα ένα τίποτα / ένας ιερός πόνος / στην ωμοπλάτη. — Γιώργος Χρονάς

Η συντονισμένη εδώ και δυο χρόνια επίθεση διαφόρων λυτών και δεμένων εναντίον του εντύπου Βιβλιοθήκη της Σαββατιάτικης Ελευθεροτυπίας με την οποία σε μόνιμη βάση συνεργάζομαι έχει δυο βασικές παραμέτρους:

Από τη μια η γνωστή, σχεδόν καταστατική θεσιθηρία που επιβάλλει στους παροικούντες την Ιερουσαλήμ να επιδεικνύουν διαρκώς ένα διπλό πρόσωπο, ακυρωμένοι πίσω από αρκετές χιλιάδες ευρώ, και από την άλλη η ενορχηστρωμένη αντίδραση μιας κάστας, μιας πρακτικής, μιας λογοτεχνικής σέχτας, που θίγεται και θεωρεί ότι χάνει το προνομιακό της έδαφος.
Δεν αναφέρομαι, μόνον, στις πρόσφατες απολύσεις, γιατί, φυσικά, δεν μπορώ να επιχαίρω για την απόλυση οποιουδήποτε, αλλά στην όλη διαδικασία φθοράς που υφίσταται μια προσπάθεια.

Η συνέχεια στο blog τού Σταύρου Σταυρόπουλου. »»

Δύο γοητευτικά αναγνώσματα για το Σαββατοκύριακο

Burroughs/Zweig [Απόπειρα/Άγρα]
από το Bookspotting | 22 Δεκεμβρίου 2010.
«Το Γιαχέ είναι ένα ταξίδι στο χωρόχρονο. Το δωμάτιο μοιάζει να τρέμει και να πάλλεται από κίνηση [... ] Η Σύνθετος Πόλη όπου το σύνολο των εκοδχών του ανθρώπινου είδους βρίσκεται καταγής αραδιασμένο σε μια πελώρια βουβή αγορά». Να τι έγραφε ο William S. Burroughs, στις 10 Ιουλίου του 1953, από τη Λίμα. Απόσπασμα μιας επιστολής προς τον Allen Ginsberg.

Διαβάστε τη συνέχεια στο Blogspotting »»

Η Λουκία Ρικάκη στο Άξιον Εστί τής ΕΡΤ3

Mια συνέντευξη με τον Βασίλη Βασιλικό για τα Παραμύθια της αγάπης και της ελπίδας στην εκπομπή της ΕΡΤ3 Άξιον Εστί.

Η Λουκία Ρικάκη στο Άξιον Εστί.

Τα σιγκλάκια στο Bacaro • Μερικές φωτογραφίες

Μερικές φωτογραφίες από τη βραδιά στο Bacaro για Τα σιγκλάκια του Κώστα Αρκουδέα (από τη σελίδα της Απόπειρας στο Facebook). Η δημοσιογράφος και κριτικός Αγγελική Κώττη, ο συγγραφέας Νίκος Κουνενής, ο Κώστας Αρκουδέας και οι Another Metz.

Μαρία Χρονιάρη • Θησεία

«Βιβλιοθήκη» | Ελευθεροτυπία,
Σάββατο 18 Δεκεμβρίου 2010

Περπατάει στον ίδιο πεζόδρομο, έξι χρόνια μετά. Το μόνο που έχει αλλάξει είναι αυτή. Από μέσα. Μια μηχανή κρατάει τσίλιες έξω απ’ την παιδική χαρά που κάποτε ήταν λίγη. Σκάβει με τα νύχια της τα χνάρια που ξεχάστηκαν απ’ τους τουρίστες και κάθεται στην ιστορία του πλακόστρωτου. Απέναντί της η Ακρόπολη.

Οι βλεφαρίδες της χαράσσουν τις κολόνες. Τα μάρμαρα αναπνέουν ακόμη. Μια καρυάτιδα στρέφει το βλέμμα στον ήλιο που δύει. Βόλτα στο χάσιμο των αιώνων. Αυτό το καλοκαίρι χώρεσε όλα τα χρόνια της στο λακκάκι απ’ τον λαιμό του.

Σταύρος Σταυρόπουλος • Το δράμα της μνήμης

Η σύντομη ομιλία του Σταύρου Σταυρόπουλου στο Passport για το βιβλίο του Ο έρωτας θα μας κάνει κομμάτια.

Αν θα έπρεπε να βάλω έναν τίτλο σ’ αυτή την βραδιά, θα έλεγα κάτι που θα ενθουσίαζε τον Κωνσταντίνο Τζούμα και θα απογοήτευε τον Γιώργο Χρονά. Τον Κωνσταντίνο γιατί του αρέσει πολύ το βιβλίο του Τόμας Πίνσον και τον Γιώργο γιατί δεν του αρέσουν οι αγγλικοί τίτλοι. Ο τίτλος είναι: Against the day.

Διαβάστε τη συνέχεια. »»

Συνέντευξη Κώστα Αρκουδέα στο akamas

Με αφορμή τη κυκλοφορία του νέου του βιβλίου με τίτλο Τα σιγκλάκια από τις εκδόσεις Απόπειρα ο συγγραφέας Κώστας Αρκουδέας απαντά σε κάποιες ερωτήσεις μου. Τον ευχαριστώ πολύ και του εύχομαι καλοτάξιδο το νέο του βιβλίο.

Πώς δημιουργήθηκε ο τίτλος του βιβλίου και τι θέλει να υποδηλώσει;

«Τα σιγκλάκια» υποκαθιστούν τη λέξη «ανθολογία». Μια και πρόκειται για όρο που χρησιμοποιείται κυρίως στη μουσική από τα ροκ συγκροτήματα, υποδηλώνει μια διάθεση περιπετειώδη, ανατρεπτική σε αρκετές περιπτώσεις, που έρχεται να αμφισβητήσει πράγματα που θεωρούνται παραδεδεγμένα και να προβάλει μια νέα οπτική μέσα από την πλάγια ματιά του συγγραφέα.

Διαβάζουμε διηγήματα από το ξεκίνημά σου ως τις μέρες μας. Τι επιδιώκεις με την επιλογή αυτή;

«Τα σιγκλάκια» δεν είναι ακριβώς διηγήματα. Είναι μικρά σε έκταση αυτοτελή κείμενα που δίνουν το στίγμα μιας περιπλάνησης που ξεκίνησε από το 1986 και συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Με την επιλογή αυτή επεδίωξα να αποτυπώσω το κλίμα μιας εποχής που ενώ ξεκίνησε ανάλαφρα και φωτεινά, άρχισε σταδιακά να χάνει το χρώμα της, για να φτάσει στο σημερινό σκοτάδι. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι είναι η Ελλάδα πριν από το Δ.Ν.Τ.

Διαβάστε τη συνέχεια της συνέντευξης στο akamas: just another music blog τού Γιάννη Ρουσιά. (»»)

Τα σιγκλάκια στο Bacaro

Η Απόπειρα παρουσιάζει το νέο βιβλίο του Κώστα Αρκουδέα, Τα σιγκλάκια, την Κυριακή 19 Δεκεμβρίου, στις 8 το βράδυ, στο Bacaro (Σοφοκλέους 1, τηλ. 210/3211882)

Για το βιβλίο θα μιλήσουν η δημοσιογράφος και κριτικός Αγγελική Κώττη, ο πεζογράφος Νίκος Κουνενής και ο συγγραφέας, και μετά οι Another Metz θα παίξουν παλιά ροκ τραγούδια.

Ο έρωτας θα μας κάνει κομμάτια στο PASSPORT

Ο έρωτας θα μας κάνει κομμάτια, το μυθιστόρημα του Σταύρου Σταυρόπουλου πηγαίνει στο PassPort (Καραΐσκου 119, Πλατεία Κοραή), την Τετάρτη 15 Δεκεμβρίου, στις 8 το βράδυ.

Για το βιβλίο μιλούν ο συγγραφέας, ποιητής Γιώργος Κακουλίδης και η ποιήτρια Μαρία Χρονιάρη.

Αποσπάσματα από το βιβλίο διαβάζει η ηθοποιός Εύα Ψυλλάκη.
Συντονιστής ο ποιητής Γιώργος Χρονάς,

Μετά, στα πλατό του PassPort ο Σταύρος Σταυρόπουλος θα παίξει τη μουσική που αγάπησε και τον αγάπησε.

Δέκα ηλε-Απόπειρες στο myeBooks

Με 10 τίτλους ξεκίνησε η Απόπειρα την ηλε-συνεργασία της με το myeBooks.

Ανάμεσα σε ερωτιδείς και αγγέλους

Ιστορίες και μύθοι σσ. 159, σχήμα 13,5 × 19 εκ., έκδοση χαρτόδετη, Απόπειρα, Δεκέμβριος 2010 I S B N 978-960537-131-9

Άγγελοι στη λογοτεχνία υπάρχουν παντού. Ίσως είναι οι πιο ευνοημένες μορφές του λογοτεχνικού οπλοστασίου για τον δυτικό, χριστιανικό πολιτισμό, ή καλύτερα για την ιουδαιοχριστιανική παράδοση. Την εύνοια αυτή σε μεγάλο βαθμό την οφείλουν στην πολυσημία τους. Οι άγγελοι, οργανωμένοι σε τάγματα και στρατιές, επώνυμοι Αρχάγγελοι όπως ο Μιχαήλ και ο Γαβριήλ ή ανώνυμοι άγγελοι που συνοδεύουν τον άνθρωπο στο ταξίδι της ζωής, επιτελούν έργο πολλαπλό και πολυσήμαντο. Άγγελοι της ζωής ή του θανάτου, διακονούν βαθιές ανάγκες της ανθρώπινης φαντασίας, έρχονται αρωγοί, ψυχοπομποί, αγγελιοφόροι, μαντατοφόροι, προφητικοί, προστατευτικοί, φύλακες πιστοί, όμως συχνά είναι διφορούμενοι, επίφοβοι, τρομεροί. — Φραγκίσκη Αμπατζοπούλου

Τα Παραμύθια της Αγάπης και της Ελπίδας στον Ευριπίδη

Της αγάπης παραμύθια λένε πάντα την αλήθεια…

Την Πέμπτη 9 Δεκεμβρίου 2010, στις 7 το βράδυ, η Απόπειρα, με την ευκαιρία της επανέκδοσης του βιβλίου της Λουκίας Ρικάκη Παραμύθια της Αγάπης και της Ελπίδας, διοργανώνει μια βραδιά στο βιβλιοπωλείο Ευριπίδης, στο Χαλάνδρι, Aνδρ. Παπανδρέου 11, (τηλ 210/6800644).