Σκόρπιες σκέψεις και λέξεις από τη λάθος πλευρά...

Γράφει ο Αιρεσίας | Αιρεσίας, 26 Απριλίου 2014 »»

Πολλές φορές σε μια άλλη διάσταση, ο μύθος διαπραγματεύεται με την πραγματικότητα  επί ξύρου ακμής,  δίνοντας υπόσταση σ αυτό που ο εκπρόσωπος τύπου των κατά πρόθεση διανοούμενων πολύ εύστοχα θα χαρακτήριζε ως  μυθοπλαστικό ανορθολογισμό, ένα  τέλμα που μέσα του αντικατοπτρίζεται και καλλωπίζεται ως εκδιδόμενη κοκέτα το λανθάνον είδωλο του πραγματισμού  σε μία λανθάνουσα διάσταση και κατάσταση, σε μία τέτοια λοιπόν συνθήκη ανάκλασης το αρχέτυπο του φαντάζει ανδρείκελο σε ικρίωμα,  ανιαρό και προβλέψιμο κατά μερική πλειοψηφία συμφωνούντων και  δακτυλοδεικτούμενο, με λίθο αναθέματος συνδυασμένο και αλαλαγμούς συνοδευμένο των υπολοίπων διαφωνούντων, συμβαίνει αυτό όταν στον ώμο του σουλατσάροντας  ένα πουλί  κατάμαυρο, πίσσα, κατράμι, μελανειμονούντος και του δεξιού ποδός κατατρώγει την μαλακή του σάρκα, τα χείλη του, τα μάτια του δίοδος έσωθεν,  τροφή τα σωθικά και η ψυχή του,  και τέλος μετά το ανελέητο τσιμπούσι ένα κουφάρι απομεινάρι με ένα διάπλατο οδοντικό μετά οστών γνάθου (λόγο έλλειψης χείλους) εκ παραδρομής χαμόγελο αυτό του  ορθολογισμού του πραγματισμού  της λογικοκρατίας θλιβερό παράδειγμα  της κακοδαιμονίας που  έλαχε…

System of the Lost Cause Man

Γράφει ο Raggedy Man | Slackerblud,
25 Απριλίου 2014 »»

Ακόμα Reggae ακούω, δεν άλλαξε τίποτα. Αδειάζω. Τώρα βρήκα κάτι skinhead reggae συλλογές της Trojan. Καλή φάση. Μερικές φορές σκέφτομαι ότι θα ’πρεπε να ’χα εκπομπή σε κάνα ράδιο. Θα ’σπαγα αρχίδια γάμησέ τα με τα κυκλοθυμικά μου. Αλλά δεν μπορώ να πειθαρχήσω σε κάτι τέτοιο. Σε όλη μου τη ζωή στα μοναδικά πράγματα που μπορώ να παραμείνω πιστός είναι στο να ονειροπολώ όντας στη δουλειά και στο να γράφω σ’ αυτό το μαλακοσάιτ. Γιατί είναι σάιτ, όχι μπλογκ. Θα κανονίσω να το γράψουν και στον τάφο μου αυτό. Α ναι και στο να καπνίζω συστηματικά, με επαγγελματική συνέπεια. Κατανάλωση καπνού. Αυτό.
Έγραψε βιβλίο και ο saunterer. Το οποίο υπογράφει με το διαδικτυακό του ψευδώνυμο και όχι με το κανονικό του όνομα. Κάτι, φυσικά, που σέβομαι και στηρίζω και αν μου τύχει θα κάνω το ίδιο. Είναι ωραίο. Τα διηγήματα περισσότερο από τα ποιήματα. Δεν το ’χω με την ποίηση, εγώ φταίω γι’ αυτό. Δεν την αντέχω. Αλλά στο σύνολο είναι ωραίο. Ο λόγος του στα πεζά είναι ποιητικός κι εκεί κάπως. Διαβάζεται εύκολα. Είναι και εκδόσεις Απόπειρα και πρασινίζω απ’ τη ζήλια. Είναι και μικρό. Πρέπει να σέβεσαι τα μικρά βιβλία, που δε σου ζαλίζουν τ’ αρχίδια με τις δεκάδες μαλακοπεριγραφές δωματίων, δρόμων, πόλεων, ρούχων και της ανάσας της χοντρής θείας που μυρίζει μπουκιά και συχώριο. Και οι αναφορές του είναι πολύ εφηβεία φάση, όλο το ροκ πράμα στις σελίδες. Θα ’θελα να ’χει λίγη reggae. Τη λατρεύω τη reggae.

saunterer • ιστορίες με μουσική υπόκρουση

Γράφει ο Φώντας Τρούσας | Δισκορυχείον/Vinylmine,
25 Απριλίου 2014 »»

Από τη λάθος πλευρά είναι ο τίτλος ενός βιβλίου, που κυκλοφόρησε προσφάτως από τις εκδόσεις Απόπειρα. Συγγραφέας ο blogger Χρήστος Πελτέκης ή άλλως saunterer, διαχειριστής του ιστολογίου orphan-drugs. Το βιβλίο, στις 126 σελίδες του, περιλαμβάνει σύντομες ιστορίες (να τις πω διηγήματα), ποιήματα, ένα θεατρικό (έναν τηλεφωνικό διάλογο, που λειτουργεί ως ταχυδραματικό μονόπρακτο), καθώς και εκτενείς σημειώσεις στις οποίες αποκαλύπτονται όλες, ή σχεδόν όλες, οι μουσικές και λογοτεχνικές αναφορές του συγγραφέα· γιατί – και πρέπει να το πω από την αρχή –, το Από τη λάθος πλευρά είναι ένα βιβλίο στενά δεμένο με την μουσική κατά πρώτον.

10 τραγούδια από τη λάθος πλευρά…

Γράφει ο Saunterer | Mic, 25 Απριλίου 2014 »»

Βρώμικα λόγια για και… «Από τη λάθος πλευρά» (vol. 1)

Γράφει ο Γιάννης Ζελιαναίος | Μακάριοι οι σκύλοι του οινοπνεύματος, 24 Απριλίου 2014 »»

Οι ιστορίες μωρό μου είναι αλήθεια. Αντάμα με τον Slim Wild Boar και τον φίλο του το πουλί. Σαν ιχνηλάτης που σφυροτραγουδά ένα Johnsoτράγουδο για τον Robert Johnson κι ένα Τζονσοτράγουδο για τον ίδιο, εκεί κάτω στου βάλτου τα χωριά, μ’ ένα ζάρι στη τσέπη που πέφτει πάντα στον άσο καθώς ο Μίστερ Opium Jones του προτείνει πως η αγάπη πρέπει να βγει έξω. Σαν κυνηγός επικηρυγμένων που κοιτάζει άλλο ένα πλοίο στη πήχτρα της νύχτας και χαζεύει τα λασπωμένα ποτάμια εκεί που οι μανδραγόρες ζουν κάτω απ’ τα δέντρα και κάπου παραπέρα που οι γάτες καίγονται στις φλόγες, καθώς ο Roky Erickson βάζει μουσική στο σπίρτο κι ο σκελετός περιμένει πάντα στη ντουλάπα. Ψυχεδέλεια φίλε μου, ψυχεδέλεια! Κοιμάται μόνος και ονειρεύεται το φεστιβάλ του Αγίου Πέτρου να εκπέμπει από καταδικασμένο ράδιο της πόλης. Το ταξίδι μάγκα μου, το ταξίδι στη μοναξιά της νύχτας μόλις πριν από τα δάση που έστρωσε ο Koltes και κάποιοι πάλεψαν να το διαβούν μαστιγώνοντας ένα νεκρό άλογο. Ποιο το νόημα όμως να μαστιγώνεις ένα νεκρό άλογο… κανένα, μας τελείωσε το χόρτο φίλε γι’ αυτό θα σου διαβάσω ποιήματα. Ποιήματα για την τρυφερή νύχτα, για τη πατρίδα του, τους φίλους και το ταξίδι στον μυαλό, για τον ψεύτη προσκυνητή, το όνειρο και το τίποτα. Για τότε που ’ταν Παρασκευή και 13 κι άκουγε ένα παλιό ρομαντικό τραγουδάκι μες στον χειμώνα. Ζωή φίλε, γλυκό σκοτάδι και νεκρό φεγγάρι. Αυτόν το χειμώνα έμαθε πως έπρεπε να ζήσει λίγο ακόμα. Ο Όμπρει ντε Γκρέι του το ’πε κάποτε στις άδειες λεωφόρους του Ιούλη σαν ευχή δίπλα στην ακτή. Περιπλανώμενος, σε μια εποχή και κάπου αλλού πριν τη τελευταία έξοδο με μια κραυγή. Πάμε στο πουθενά φίλε με τον Elvis στα κεφάλια μας. Στο πουθενά και στο τίποτα όπως το ’πε ο Van Zandt στη μάνα του. Όπως το ’πε και ο saunterer από τη λάθος πλευρά που για μας ήτανε πάντοτε η σωστή…

Συνεχίζεται…

«Τράνζιτ» το βιβλίο της Αννίτας Λουδάρου

«“Τράνζιτ”» το βιβλίο της Αννίτας Λουδάρου από τον θρυλικό εκδοτικό οίκο “Απόπειρα”»

VetoNews, 18 Απριλίου 2014 »»

Το βιβλίο της δικιάς μας συνεργάτιδας του vetonews.gr Αννίτας Λουδάρου είναι γεγονός. Η Αννίτα Λουδάρου δεν είναι αυτό που λέμε «κατ’ επάγγελμα» συγγραφέας. 
Στην κυριολεξία  με τα γραπτά της αποδεικνύει ότι είναι ένας μεγάλος περιηγητής στις μικρές και μεγάλες λεπτομέρειες των εκρήξεων της ζωής, ένας μεθοδικός παρατηρητής των κινητήριων δυνάμεων που συνηγορούν οι πλείστες ενέργειες των ανεξήγητων πολλές φορές  συμπεριφορών μας, με διεισδυτική ματιά σε ότι επώδυνα πολλές φορές συντροφεύει τη μνήμη μας.

Ανν Λου • Τράνζιτ

Διηγήματα
σσ. 143, σχήμα 13 × 20,5 εκ.,
I S B N (έκδοση χαρτόδετη) 978-960-537-189-0,
Απόπειρα, Απρίλιος 2014

Οι λέξεις είναι δρόμοι. Δρόμοι για να εξερευνήσεις πώς να μην περιορίζεσαι, ν’ ανακαλύψεις καινούρια ορατότητα ακόμα και σ’ αυτό που ο ίδιος νόμιζες ότι ήξερες και να συνεχίζεις να εκπλήσσεσαι. Ν’ ανοίγεσαι, να γίνεσαι χώρος, χρόνος για να δεις πως το κρυφό, η διαίσθηση, το προαίσθημα μετατρέπεται σε αδιάψευστη διαπίστωση. Εντέλει να μαθαίνεις ο ίδιος τις λέξεις σου καλύτερα.