Γράφει ο Φώντας Τρούσας | Δισκορυχείον/Vinylmine,
25 Απριλίου 2014 »»
Από τη λάθος πλευρά είναι ο τίτλος ενός βιβλίου, που κυκλοφόρησε προσφάτως από τις εκδόσεις Απόπειρα. Συγγραφέας ο blogger Χρήστος Πελτέκης ή άλλως saunterer, διαχειριστής του ιστολογίου orphan-drugs. Το βιβλίο, στις 126 σελίδες του, περιλαμβάνει σύντομες ιστορίες (να τις πω διηγήματα), ποιήματα, ένα θεατρικό (έναν τηλεφωνικό διάλογο, που λειτουργεί ως ταχυδραματικό μονόπρακτο), καθώς και εκτενείς σημειώσεις στις οποίες αποκαλύπτονται όλες, ή σχεδόν όλες, οι μουσικές και λογοτεχνικές αναφορές του συγγραφέα· γιατί – και πρέπει να το πω από την αρχή –, το Από τη λάθος πλευρά είναι ένα βιβλίο στενά δεμένο με την μουσική κατά πρώτον.
Έτσι, στις μουσικές αναφορές του saunterer περιλαμβάνονται οι Slim Wild Boar, The Morlocks, Robert Johnson, Nick Cave and The Bad Seeds, Tav Falco, Leonard Cohen, Νίκος Παπάζογλου, Bob Dylan, Die Haut, Billie Holiday, Sixteen Horsepower, Roky Erickson, Serpent Power, Last Drive, Κώστας Δούσιας, Townes Van Zandt, Dead Moon, Ramones κ.ά., ενώ στις λογοτεχνικές τιμώνται οι William S. Burroughs, Abbie Hoffman, Tristan Corbière, Thomas Pynchon, Νίκος Καββαδίας, Τάσος Λειβαδίτης, Bernard-Marie Koltès, Jorge Luis Borges, Albert Camus, Herman Melville... αν και σημαντικότερη όλων (αναφορά) φαίνεται πως είναι ο άγγλος μουσικός και συγγραφέας Phil Shoenfelt. Μέλος των post-punk Khmer Rouge, ο Shoenfelt ίσως είναι περισσότερο γνωστός από την συνεργασία του με τον Mark E. Smith, ή και την προσωπική δισκογραφία του, την ώρα που μέλος του ιδίου γκρουπ (των Khmer Rouge) υπήρξε και ο Claus Castenskiold έργο του οποίου αποτελεί και το εξώφυλλο του βιβλίου (ως εικαστικός ο Castenskiold έχει φιλοτεχνήσει covers για άλμπουμ των Fall, Gun Club κ.ά.).
Έτσι λοιπόν, κι ενώ μπορεί να δίνεται η εντύπωση με όλα τούτα πως το Από τη λάθος πλευρά είναι ένα βαρυφορτωμένο βιβλίο, πνιγμένο μέσα σ’ έναν κυκεώνα «αστερίσκων», στην πραγματικότητα συμβαίνει το αντίθετο. Ο saunterer είναι ολιγογράφος και με αφοπλιστικό τρόπο απλός, αφού όλες οι παραπάνω «αναφορές» είναι προφανείς και όχι λογοτεχνικώς κρυμμένες μέσα στις ιστορίες, ή τα ποιήματά του, λειτουργώντας, κατά το μάλλον ή ήττον, σαν τα… samples στην μουσική. Αυτή η τακτική δίνει στα γραφόμενα τού saunterer μια ζωντάνια και μιαν αμεσότητα, κάνοντάς τα οικεία πρώτα-ώτα σε συγκεκριμένους μουσικόφιλους και ενδεχομένως σε διαφόρους άλλους. Γενικώς, το κλίμα του βιβλίου είναι «μαύρο», μ’ έναν τρόπο όμως που αφήνει πλείστα όσα περιθώρια… ανάτασης, μιας και οι ποικίλοι υπαινιγμοί (κυρίως στις ιστορίες) μπορεί να ερμηνεύονται «έτσι» ή «αλλιώς»· για παράδειγμα τα κείμενα Άσος, Ταξίδι και Another Ship in the Night (Orientia tsutsugamushi), στα οποία συνδυάζεται πολύ εύστοχα ένα είδος τρόμου, με την ειρωνεία κι έναν καθαρτήριο σαρκασμό. Εν ολίγοις, βρίσκω τις σύντομες ιστορίες του saunterer πολύ μεστές· ίσως περισσότερο από τα ποιήματά του – χωρίς να σημαίνει πως και τούτα στερούνται ενδιαφέροντος. Μάλιστα, έχω την εντύπωση πως μερικές απ’ αυτές (στις ιστορίες αναφέρομαι) μπορεί να λειτουργήσουν ως «βάση» ίνα εμφυσηθεί στην πορεία μεγαλύτερη πνοή στα γραπτά του με… ανεξιχνίαστα αποτελέσματα. Να πω… εν αναμονή;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου