10 τραγούδια από τη λάθος πλευρά…

Γράφει ο Saunterer | Mic, 25 Απριλίου 2014 »»

Fatal Shore – World Away (Fatal Shore CD, 1997)
Ξεκινάω τη λίστα μου με το World Away των Fatal Shore, για τέσσερις λόγους.
Πρώτον, γιατί το βιβλίο πριν καταλήξει στον τίτλο Από τη λάθος πλευρά είχε τον προσωρινό όπως αποδείχτηκε τίτλο Burning a world away (ακόμη ψάχνω την κατάλληλη μετάφραση). Δεύτερον, γιατί ένα τετράστιχο του τραγουδιού λειτουργεί σαν intro του βιβλίου, τρίτον, γιατί πολύ απλά είναι κομματάρα, και τέταρτον, γιατί τόσο αδικημένη μπάντα στο rock and roll μόνο άλλη μία ξέρω εγώ... τους Sonic’s Rendezvous Band.

Slim Wild Boar & his Forsaken Shadow – That Tear (Tales From The Wrong Side of Town CD, 2011)
Ήταν κάπου μέσα στην καρδιά του καλοκαιριού του 2011 όταν άκουσα το Tales From The Wrong Side οf Town και ξεκίνησα να γράφω μια παρουσίαση για τον δίσκο. Το κείμενο αυτό με λίγες μικροαλλαγές αποτελεί πια μια από τις ιστορίες του Από τη λάθος πλευρά, ο τίτλος του βιβλίου χρωστάει... τα πάντα σ’ αυτό το άλμπουμ, και όσο για το That Tear... είναι εκεί στην άκρη του ματιού κάθε φορά που παίζει αυτό το τραγούδι.

Gun Club – Yellow Eyes (Mother Juno LP, 1987)
Αν και ούτε ο δίσκος ούτε το τραγούδι είναι από τα καλύτερα των Gun Club, επιλέγω κάτι μέσα από το Mother Juno μόνο και μόνο γιατί το εξώφυλλό του ήταν, είναι και θα είναι από τα αγαπημένα μου... εξώφυλλα, αλλά και εικόνες – στην εποχή της εικόνας – γενικά. Οι τακτικοί αναγνώστες του orphan drugs θα θυμούνται ότι μέχρι πρόσφατα εκεί στην επικεφαλίδα του μπλογκ, φιγουράριζε φαρδιά πλατιά το φοβερό ζευγάρι αυτού του εξωφύλλου.
Από εδώ κρατάει τη σκούφια του και το σκάλωμά μου με τη ζωγραφική του Claus Castenskiold που έμελε, χρόνια πολλά μετά, να τιμήσει και να κοσμήσει και το εξώφυλλο του βιβλίου μου με έναν πίνακα της ίδιας εποχής μ' αυτήν του Mother Juno (Past, Present, Future Imperfect ο τίτλος του).
Κατά τα άλλα το Yellow Eyes είναι μια κλασική – και λάθος – μπλουζιά, από αυτές που μας συνήθισε ο Jeffrey Lee από κάποια φάση της πορείας του και μέχρι τον θάνατό του. Α! Στην κιθάρα καλεσμένος είναι ο Blixa Bargeld...

Last Drive – Baby It's Real (Heatwave LP, 1988)
Οι πρώτοι στίχοι του τραγουδιού «When the walls scream so loud» ουρλιάζουν για χρόνια στο κεφάλι μου... το μόνο που μπόρεσα να κάνω γι' αυτό, ήταν μια μικρή ιστοριούλα που να ξεκινάει με τις κραυγές τους...

Rowland S. Howard – Sleep Alone (Teenage Snuff Film CD, 1999)
Με αυτό το τραγούδι νομίζω ότι δεν έχω ξεμπερδέψει ακόμη. Kάτι μου λέει ότι μαζί με το Ταξίδι στην άκρη της νύχτας του Celine που κουβαλά μέσα του, θα ξαναεμφανιστούν ανάμεσα στις γραμμές, δίχως να με ρωτήσουν.
Αλλά πώς να γίνει αλλιώς όταν το ένα είναι «το ομορφότερο τραγούδι του rock and roll», όπως έχει πει πολύ σοφά κάποιος, και το άλλο ένα από 2–3 ωραιότερα βιβλία που έχω διαβάσει εγώ; (και πολλοί από σας που διαβάζετε αυτές τις γραμμές υποθέτω και ελπίζω).
Τίποτε άλλο, μόνο μια μικρή, αλλά ειδική, μνεία στο Me And My Gun των July 14th που χώνεται εμβόλιμα στο ρου της ιστορίας – που έχει τον τίτλο του τραγουδιού του Howard – και της δίνει τη... χαριστική βολή.

Wipers – Doom Town (Over the Edge LP, 1983)
Οι Wipers «ακούγονται» και σε ακόμη ένα σημείο του βιβλίου με το Moon Rider, αλλά επιλέγω το Doom Town μόνο και μόνο γιατί η ιστορία όπου «παίζει» είναι μάλλον η πιο στρυφνή, αυτή που με δυσκόλεψε περισσότερο να την τελειώσω, και πάλι τώρα που τη βλέπω τυπωμένη θα ήθελα να την αλλάξω... Συγγνώμη Greg, αλλά ξέρεις τι λένε για αυτούς που αγαπάμε περισσότερο ε;

God – My Pal (My Pal 7", 1987)
Μέσα στο βιβλίο υπάρχει ένα ποιηματάκι που έχει τον τίτλο «Φίλοι», όπου κάτι νότες πετούν στον αέρα σαν μαύρα πουλιά... ε αυτές είναι του My Pal... αλλάζοντας την παλιά γνωστή απάντηση (μα όχι το νόημά της) του γήινου στην ερώτηση του εξωγήινου για το «πώς ακριβώς ακούγεται αυτό το παναθεματισμένο το rock and roll», ο γήινος αντί να του βάλει να ακούσει κάποιο κομμάτι των Ramones μπορεί κάλλιστα να βάλει το My Pal... και έτσι κι αλλιώς, η ανθρωπότητα θα πρέπει να τον ευγνωμονεί.

Roky Erickson – Burn the Flames (Don’t Slander Me LP, 1986)
Αγριεμένοι και απειλητικοί γείτονες, φοβισμένες γάτες, ο γέρο-Bill Burroughs μάταια λέει τη γνώμη του από το υπερπέραν μπας και σώσει την κατάσταση, δίσκοι και βιβλία στοιβάζονται και φτιάχνουν μια ωραία πυραμίδα, ώσπου ο Roky φτάνει στο κρεσέντο του, και όλα γίνονται παρανάλωμα του πυρός... στην ομότιτλη ιστορία.

Hydes – The Last Stand (Unreleased LP)
Το τραγούδι αυτό – που όπως ξαναγράψει το ανοίγουν οι Ronettes και το κλείνει ο Roky Erickson – δεν έχει άμεση σχέση με κάποια από τις ιστορίες, πέραν του ότι έπαιζε στο στερεοφωνικό συχνά πυκνά ολόκληρη την – μεγάλη – περίοδο που προετοιμάζονταν αυτές, και συνεχίζει. Έχουν όμως σχέση, δύο από τους δημιουργούς του... Ο Nick Chance – φωνή και μπάσο στους Hydes – σε ένα γράμμα του οποίου οφείλω την έμπνευση για μια από τις πιο αγαπημένες μου ιστορίες, το Flogging a dead horse, και ο αείμνηστος Johnny Jwel – κιθάρα – που εμφανίζεται για λίγο στην ιστορία Saint Peter’s Day Festival να κουρδίζει την κιθάρα του πάνω στο Heatwave των Martha and the Vandellas.

Phil Shoenfelt – Ballad of Elijah Cain (Dead Flowers For Alice CD, 1999)
Τελευταίο κομμάτι, αυτό που το απόσπασμα των στίχων του παρακάτω αποτελεί το outro του βιβλίου.
Δεν έχω να πω πολλά για αυτό το Μπαροουζικό cut up, όπως το έχει περιγράψει σε μια παλιότερη συνέντευξή μας ο ίδιος ο δημιουργός του, μια αλλόκοτη θαλασσινή ερωτική ιστορία μέσα σε λίγες γραμμές, που για μένα έχει την ίδια αξία με τις χιλιάδες αράδες ενός άλλου αγαπημένου θαλασσινού, βιβλίου αυτή τη φορά, που κι αυτό βρίσκεται ανάμεσα στα κλοπιμαία του Από τη λάθος πλευρά, του Moby-Dick. Όσο για τη μουσική... ένας κεραυνός που διαλέγει να σκάσει δίπλα σου, κι ας απλώνεται ολόγυρα ολόκληρος ο ωκεανός.

Now the road goes on forever
And the sky it never ends
East to west and north to south
And right back again
And as I lose my vision
Like some leper refugee
Out of space and out of time
And out of destiny
_____

Ο saunterer πρόσφατα κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Απόπειρα το πρώτο του βιβλίο με τίτλο Από τη λάθος πλευρά. Δέκα από τα... δεκάδες τραγούδια που αποτελούν το soundtrack του βιβλίου, παρουσιάστηκαν παραπάνω.

Διατηρεί το μπλογκ orphan drugs.