Η ύπαρξη συνυφαίνεται με τη βιο-ιστορία

Γράφει ο Γιώργος Χ. Παπασωτηρίου | Βραδυνή,
Σάββατο 29 Αυγούστου 2009

    Θαυμάσια ποίηση 

Η Χριστίνα Οικονομίδου στη συλλογή ποιημάτων της με τον τίτλο «Matthew και Shirley» (εκδόσεις Απόπειρα) επιλέγει κείμενα και τα βάζει να συνομιλούν μεταξύ τους, καθιστώντας τα διακείμενα, τα οποία με τη δική της ποιητική παρεμβολή τα αρμολογεί, δημιουργώντας ένα αυθεντικό, κατάδικό της ποιητικό οικοδόμημα.

Λουκία Ρικάκη • Παραμύθια της αγάπης και της ελπίδας

Ελληνική πεζογραφία, διηγήματα, παραμύθια
σσ. 203, 13,5 × 19 εκ.,
χαρτόδετη έκδοση,  
I S B N 978-960-537-111-1

Που υμνούν τον εύφορο έρωτα, κοιτάζουν με ελπίδα τη συνύπαρξη των ανήσυχων ψυχών και προτείνουν μια ζεστή αγκαλιά. 

Ένα βιβλίο δώρο. Ένα βιβλίο ταξιδιάρικο γεμάτο συγκίνηση. Τα δάκρυα είναι η μυστι­κή βροχή για να ανθίσει κανείς ξανά, όπως το όνειρο που ζωγραφίζουμε με χρωματιστά μο­λύβια, όταν περπατούμε ανάμεσα στον ουρανό και τη θάλασσα, στην πατρίδα του ορίζοντα.

Εκεί γεννήθηκαν τα παραμύθια, στον ορίζοντα, είναι παραμύθια που υμνούν τον εύφορο έρωτα και κοιτάζουν με ελπίδα την συνύπαρξη των ανήσυχων ψυχών. Προτείνουν μια ζε­στή αγκαλιά ως την πιο εύφορη χειρονομία στον άλλον. Προτείνουν την ασίγαστη περιπέ­τεια του νου ως τη μόνη συνθήκη που μπορεί πραγματικά να μας δώσει φτερά.

Greenpeace rocks!

Blogpost by mikeg — August 19, 2009
(από το Greenpeace USA)  »»

To celebrate the 40th anniversary of Woodstock (Aug. 15 to 18), Treehugger.com has been running a series of articles about the spirit of protest born in the 60s and how it has shaped activism today. I wrote a brief history for them about the role rock musicians have played in Greenpeace activism over the years, starting with the benefit concert by Joni Mitchell and James Taylor that started it all, up to today when Anti-Flag is helping us organize young punk rockers at the Warped Tour.
One thing I didn't touch on in the piece that came up in my research, which I think is really awesome, is that Allen Ginsberg was an "early advisor and mentor" to Greenpeace. I'm a big fan of Ginsberg's poetry, so it made me pretty proud to find this out, and I thought I'd share this picture of Ginsberg reading "Plutonian Ode" at a disarmament rally back in the 70s.
I'd also like to give a little plug to the fantastic book in which I found much of the info for the Treehugger piece as well as both pics you see here on this post. It's by Rex Weyler, a journalist and one of the first Greenpeace activists, and it's called Greenpeace: How a Group of Ecologists, Journalists, and Visionaries Changed the World.

Here's a little taste of the many photos awaiting you on the Treehugger post. This is my personal favorite: Jerry Garcia playing to a sold-out crowd at a Greenpeace benefit concert right here in San Francisco, on Pier 31, in front of the Greenpeace ship James Bay:

The story of how this benefit concert featuring the Jerry Garcia Band came about and was pulled off in just five days is pretty fascinating. You can get a bit of it from my Treehugger post, but you'll have to pick up Rex Weyler's book to read the whole thing!

Photos © Rex Weyler

Γυναικείο βλέμμα στην πόλη και στο όνειρο

Γράφει η Τιτίκα Δημητρούλια | Καθημερινή,
Κυριακή 16 Αυγούστου 2009
Χριστίνα Οικονομίδου, Matthew και Shirley,
Απόπειρα

Ο Μάθιου είναι ένα αγόρι χωρίς ηλικία. Η Σίρλεϋ ένα κορίτσι άλλης εποχής, που ευωδιάζει ήλιο και στάχυα, ή αλλιώς η τραβεστί της διπλανής πόρτας. Εκείνη που κατοίκησε το σπίτι της γριάς μετά τον θάνατό της. Υπάρχει η γειτονιά, η εγγύτητα με τον άλλον, η αναγκαστική δημόσια θέα των σωμάτων και των αισθημάτων, η βάρυνση που προκαλούν τα ξένα και μαζί οικεία κακά. Υπάρχει το σπίτι, κατοικημένο από ιδεώδεις κατασκευές που αποσυντίθενται και κονιορτοποιούνται στην επαφή τους με την πραγματικότητα. Υπάρχει ο εαυτός που είναι πάντα ένας άλλος, ένας ξένος ανάμεσα στους ξένους, τους απάτριδες, τους συνοικούντες, έκθετος σε φλογερά φιλιά και δάκρυα ζεστασιάς κι απελπισίας.