18.8.02

Γυμνό γεύμα • Ένα κλασικό παραλήρημα

Γράφει ο Φίλιππος Φιλίππου | Το Βήμα,
Κυριακή 18 Αυγούστου 2002

Ουίλιαμ Μπάροουζ • Γυμνό γεύμα,
Μετάφραση-Σημειώσεις Γιώργος Γούτας,
Απόπειρα, 2003, σελ. 320

Γυμνό γεύμα (Μπάροουζ) Ο Ουίλιαμ Μπάροουζ (1914–1997), γόνος μεγαλοαστικής οικογένειας, προσωποποίηση της έκρηξης των Μπίτνικς της δεκαετίας του ’50, της επαναστατικής αντικουλτούρας και των χίπις συνέχεια, στο Γυμνό γεύμα, το πιο τολμηρό, το πιο αλλόκοτο και ταυτόχρονα το πιο μυθικό από τα βιβλία του, ξεπερνά τον εαυτό του.

Το Γυμνό γεύμα (ο τίτλος δόθηκε από τον Τζακ Κέρουακ, σύντροφο του συγγραφέα στις περιπέτειες και στο κίνημα των Μπίτνικς), σημειώσεις ενός ναρκομανούς σε κατάσταση παραληρήματος, είναι σύμφωνα με τον ίδιο το συγγραφέα, «μια παγωμένη στιγμή μέσα στο χρόνο, όταν οι πάντες βλέπουν τι υπάρχει στην άκρη του πιρουνιού». To βιβλίο γράφτηκε στην Ταγγέρη το 1959 και αποτελείται από μια Εισαγωγή (περιέχει την Κατάθεση, μια προσωπική μαρτυρία αναφορικά με μια αρρώστια, το κυρίως κείμενο, το Παράρτημα (περιέχει την επιστολή ενός πολυεθισμένου σε επικίνδυνες ουσίες) και τις σημειώσεις του μεταφραστή.

Το χρώμα της μονέδας

Πωλ Μπόουλς • Καλώς να πέσει,
μυθιστόρημα
Μτφ. Λουκάς Θεοδωρακόπουλος

Γράφει ο Φίλιππος Φιλίππου | Το Βήμα,
Κυριακή 18 Αυγούστου 2002 »»

Ο Πωλ Μπόουλς (Νέα Υόρκη 1910 – Ταγγέρη 1999) έγινε παγκοσμίως γνωστός το 1949 με το Τσάι στη Σαχάρα, το πρώτο του μυθιστόρημα με το οποίο εδραιώθηκε η φήμη του, που μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο από τον Μπερνάρντο Μπερτολούτσι. Τη δεκαετία του '30 ήταν γνωστός ως συνθέτης μουσικής θεατρικών έργων, τη δεκαετία του '40 ως μουσικοκριτικός, δημοσιογράφος, μεταφραστής και διηγηματογράφος και τη δεκαετία του '50 ως ο κατ' εξοχήν υπαρξιστής μυθιστοριογράφος της Αμερικής. Νωρίτερα είχε δοκιμάσει τις δυνάμεις του στην ποίηση και στη ζωγραφική. Ταξίδεψε πολύ (Μεξικό, Νότια Αμερική, Κεϋλάνη, Ταϊλάνδη, Βόρεια Αφρική, Γαλλία — στο Παρίσι γνώρισε τη Γερτρούδη Στάιν και τους σουρεαλιστές) και έγραψε ιστορίες για εξωτικά μέρη, ωστόσο το κυρίαρχο υπαρξιακό του θέμα είναι η αποξένωση του ανθρώπου μέσα στον κοινωνικό του χώρο. Θεωρείται ο συγγραφέας που απεικόνισε στο έργο του τη σχεδόν μυθική Ταγγέρη, μια πολυεθνική πόλη στο Μαρόκο, όπου έζησε κατά καιρούς η οποία όμως σήμερα δεν έχει πλέον τίποτε από την παλιά της αίγλη. Αυτή ακριβώς η Ταγγέρη πρωταγωνιστεί στο νουάρ μυθιστόρημα Καλώς να πέσει (πρωτότυπος τίτλος Let it Come Down) που εκδόθηκε το 1952, έτος που η Διεθνής Ζώνη του Μαρόκου έπαψε να υφίσταται ύστερα από διεθνή συμφωνία.