11.5.23

«Επιπλέοντας» στην ποίηση του Δημήτρη Πέτσα

 συνέντευξη στον Λευτέρη Χ. Θεοδωρακόπουλο | Πινάκιο,
10 Μαΐου 2023 »»

Η  στιγμή που κλείνεις τα μάτια σου και απλά επιπλέεις ως μια κουκίδα στην απεραντοσύνη της θάλασσας, ενώ η ακοή σου ηρεμεί με τον έρωτα που κάνει ο ήχος των κυμάτων και του αέρα είναι μια αίσθηση που χαράζεται σε κάθε κύτταρο του σώματος σου.

Αυτή την αίσθηση αποτύπωσε σε μεγάλη ένταση ο Δημήτρης Πέτσας μέσα από την νέα του ποιητική συλλογή Επιπλέοντες.

Ο ποιητής μιλά στο
Πινάκιο για τους (πανανθρώπινους)  συμβολισμούς πίσω από τις λέξεις του, για τον έρωτα την εποχή που βασιλεύουν τα social media αλλά και για τα άδυτα που ζητούν εξερεύνηση.

Επιπλέοντες είναι ο τίτλος της νέας ποιητικής σας συλλογής. Τι συμβολίζει αυτή η λέξη και γιατί επιλέχθηκε να είναι ο τίτλος του βιβλίου;

«Έχει δύο όψεις. Η μία όψη είναι η πρακτική. Αυτή η συλλογή γράφτηκε πάνω στη θάλασσα, γράφτηκε πάνω στο κύμα. Ο δεύτερος λόγος που επιλέχθηκε ο συγκεκριμένος τίτλος είναι ότι οι δύο χαρακτήρες του βιβλίου είναι σαν να επιπλέουν σε έναν ανοιχτό ωκεανό μιας σχέσης».

Η ανάγνωση του βιβλίου προκαλεί μια έκρηξη αισθήσεων, ήταν ζητούμενο αυτό;

«Το ήθελα αυτό. Έπρεπε να συμμαχήσει και ο λόγος, γιατί καμιά φορά δεν βγαίνει αυτό που θες να αποδώσεις. Χάρηκα που συμμάχησε ο λόγος μαζί με την γραφή και δημιούργησαν στίχους που προκαλούν έκρηξη αισθήσεων και σκέψεων».

Στο έργο σας δεν διακρίνονται όρια ή φόβος, είναι μια πολυπολιτισμική και διαλλακτική ανάγνωση του έρωτα…

«Το θέμα με την ποίηση είναι ότι δεν έχει οπτικές. Ο κάθε αναγνώστης την αποκωδικοποιεί όπως αυτός νιώθει. Ο ίδιος αναγνώστης μπορεί να εισπράξει διαφορετικά το βιβλίο διαβάζοντας το κάτω από μια διαφορετική συνθήκη. Η οπτική αλλάζει συνέχεια.

Οι χαρακτήρες του βιβλίου είναι από δύο διαφορετικούς κόσμους και εντελώς διαφορετικούς Πολιτισμούς. Αν προσέξει κάποιος πίσω από τις γραμμές υπάρχουν αναφορές στην Ιαπωνία ενώ ο άλλος χαρακτήρας είναι γαλουχημένος στις αξίες, την ιστορία, τη θεολογία της Δύσης και έχει βαθιές ρίζες στην αρχαιότητα. Αυτό το πολυπολιτισμικό στοιχείο διαφαίνεται έντονα στους Επιπλέοντες. Ως προς το διαλλακτικό είναι ένα βιβλίο που έχει να κάνει με την σχέση δύο ανδρών.  Αυτό που ελπίζω να κάνει το βιβλίο είναι να γίνει ένα πανανθρώπινο κείμενο που, πέρα από τον έρωτα, αφορά την κατανόηση, το πώς αντιλαμβανόμαστε ο ένας τον άλλον».

«Γνωριστήκαμε ακροβατώντας στην ακμή ενός μικροσκοπικού ρόμβου στη μέση ενός ωκεανού». Δύο στίχοι που εμπεριέχουν φόβο, ισορροπία και απεραντοσύνη. Συμβολισμοί ποιητική όπως και ο…έρωτας;

«Έχουν να κάνουν με την απεραντοσύνη του έρωτα ο οποίος γίνεται ιδέα. Ακόμη και όταν ο έρωτας ξεθυμαίνει η ιδέα είναι αυτή που μένει.  Όταν μπαίνει κανείς σε μια τέτοια συναισθηματική διαδικασία θέλει  ένα μικρό κομμάτι κόσμου που να χωρά μόνο εκείνον και τον έρωτα του, τον ή την σύντροφο του.  Και αυτό μετά κάνει το δικό του ταξίδι, επιπλέει ή βουλιάζει…».

«Δύτης στο άδυτο» μια φράση σας που δείχνει τη διάθεση του ανθρώπου να ανακαλύψει τον έρωτα, το άγνωστο. Ποια είναι η δικιά σας οπτική;

«Είναι αυτό το ρίσκο του έρωτα. Βουτάς κατακέφαλα και αν πιάσεις πάτο έπιασες. Αλλά όπως και να έχει είναι μια εξερεύνηση. Είναι σα να βουτάς στην άβυσσο αυτής της σχέσης και με ένα φακό προσπαθείς να κόψεις…το σκοτάδι. Ό,τι αχτίδα φωτός ρίξεις σε αυτό κερδισμένος είσαι».

«Έχουμε εκταμιεύσει ένα υπέρογκο δάνειο με άπειρα μηδενικά ευτυχία και ληστρικό επιτόκιο». Αυτό σημαίνει πως ο απόλυτος έρωτας είναι αυτός που δεν φθάνει στο απόγειο της ευτυχίας;


«Η ευτυχία και η πληγή είναι οι δύο πλευρές του ίδιου νομίσματος: Ο έρωτας είναι ένα νόμισμα που εξαργυρώνεται. Έχει το τίμημά του· εξ’ ου και το ληστρικό επιτόκιο».

«Το κοχύλι τώρα σπάζεται- σπάζεται, πολτοποιείται σε εκατομμύρια κομμάτια. Χιλιετίες έργου της φύσης χτυπημένα και σμπαραλιασμένα», πολύ δυνατή φράση…

«Αυτό το κομμάτι είναι ένα ιδιαίτερο κομμάτι του βιβλίου, γράφτηκε σαν σκηνή ονείρου.  Αυτή η φράση γράφτηκε πριν το υπόλοιπο βιβλίο. Ήταν μια έμπνευση που είχα χρόνια πριν την αποτύπωσα και «έδεσε» με τους Επιπλέοντες.

Αυτό το εύθραυστο που θέλει χιλιετίες για να φτιαχτεί και διαλύεται έχει να κάνει με το πόσο εύθραυστη είναι η αγάπη και τα συναισθήματα. Πόσο μπορείς να φθάσεις τον άλλον στους επτά ουρανούς και μετά να τον προσγειώσεις καταρρίπτοντας τον».

Ο έρωτας τι ρόλο παίζει στη ζωή του συγγραφέα; Τον έχει βιώσει στην απόλυτη έκφανση του;

«Ναι, στην πιο απόλυτη και λυσσαλέα μορφή του.».

Υμνείτε τον έρωτα σε μια εποχή που βασιλεύουν τα social media. Σας τρομάζει αυτό;

«Αυτό που με φοβίζει είναι η απλοποίηση των πάντων και το πώς τα κοινωνικά δίκτυα αποτελούν πύλη για την fast-food σκέψη. Δηλαδή δίνουν έτοιμη τροφή χωρίς να υπάρχει φαντασία ή ανάλυση. Τα social media έχουν δημιουργήσει έναν περίεργο φακό για το πώς εκφράζονται οι άνθρωποι και αυτό είναι τρομακτικό».

Πώς ερωτεύεται πλέον ο κόσμος και πως είναι δυνατόν να παρατάσσετε μια ερωτική ποιητική συλλογή απέναντι σε μια ανέραστη γεμάτη νεύρα κοινωνία;

«Το βιβλίο αυτό είναι αντίδοτο σε αυτή την ανέραστη κατάσταση».

Υποσυνείδητα είμαστε «επιπλέοντα» όντα της λογικής και της ενσυναίσθησης;

«Ναι, όλοι προσπαθούμε να επιπλεύσουμε. Όχι μόνο σε ό,τι έχει να κάνει με τον έρωτα και την αγάπη αλλά η ζωή μας έχει να κάνει σε μια προσπάθεια επίπλευσης. Το θέμα είναι τι σωσίβια έχουμε…
Νομίζω (ή μάλλον ελπίζω) ότι ο λόγος, η γραφή και το να βάλουμε τον εαυτό μας στη
διαδικασία της σκέψης είναι ένα πάρα πολύ καλό σωσίβιο».

Ο τρωικός πόλεμος έγινε με αφορμή την Ελένη. Σήμερα, τι συμβαίνει και δεν γίνονται «πόλεμοι» στο όνομα της αγάπης;

 «Είναι «πόλεμοι» μικρής κλίμακας. Το θέμα είναι θα θέλαμε να γίνονται πόλεμοι για την αγάπη; Γιατί τότε θα ήμασταν σε μια συνεχή εμπόλεμη κατάσταση.».   

Δεν υπάρχουν σχόλια: