Ο Γιάννης Κασπίρης για το «Τράνζιτ»

Σημειώσεις πάνω στις οποίες βάσισε την ομιλία του ο σκηνοθέτης Γιάννης Κασπίρης για το Τράνζιτ.

Είναι αλήθεια πως δεν είμαι καθόλου σίγουρη για το ρόλο ενός κειμένου πια!
— Ανν Λου Τράνσιτ

Όταν η Αννίτα μού πρότεινε να βρίσκομαι και εγώ στο πάνελ για το βιβλίο της παραξενεύτηκα, τι δουλειά έχω εγώ ένας κινηματογραφιστής οπαδός του ΟΡΘΟΥ λόγου να μιλήσω για την ελεύθερη γραφή κάποιου; Είναι αλήθεια ότι προβληματίστηκα πολύ (χωρίς να της πω βέβαια), αλλά τελικά δέχτηκα και είμαι εδώ για να σας πω το γιατί!

Τα κείμενα της Αννίτας μού τα γνώρισε (μου τα επικοινώνησε) η αδερφή της Αντωνία. Είναι αλήθεια ότι στην αρχή με ξένισαν και αμέσως αναρωτήθηκα τι μπλόκερ είναι αυτή που δεν ασχολείται με τα προφανή καυτά ζητήματα γύρω μας και τολμά να γράφει ποιητικά, γενικά και αόριστα; Και τα κείμενα αυτά συνέχισαν να έρχονται στο μέιλ μου και οι όμορφοι τίτλοι τους σιγά σιγά να με κέρδισαν και υπήρξαν στιγμές που προτάσεις από τα κείμενα της παρέμεναν αιωρούμενες γύρω μου, ναι η ικανότητα της Αννίτας να ξεδιπλώνει τις λέξεις με μοναδική άνεση να τις παρατάσσει και να δίνει τα δικά της νοήματα.

Διάλεξε τον δύσκολο δρόμο και πέτυχε. Η Αννίτα σε κερδίζει γιατί δεν θέλει να εντυπωσιάσει, δεν ασχολείται με τα προφανή νοήματα. Ενώ ξεδιπλώνει ένα καθαρά προσωπικό βίωμα στην ουσία ερευνά μια σύνθετη πραγματικότητα και εκεί με βρίσκει συνοδοιπόρο, διακρίνεις την προσωπική αγωνία για την ύπαρξη, για το σήμερα και το αύριο μας.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως η Αννίτα μάς αυτοπαρουσιάστηκε μέσα από το μπλοκ της (αυτή είναι η πραγματική δύναμη των νέων μέσων) χωρίς λαϊκισμούς (απέφυγε την ευκολία της καταγγελτικής γραφής) και πρόταξε τον εσωτερικό της κόσμο μέσα από μία ποιητική (άρα καθόλου δημοφιλή) γραφή! Δεν επεδίωξε τη δημοσιότητα (και δεν την εξαγόρασε), όλα ήρθαν από μόνα τους έτσι απλά από την δύναμη των κειμένων της!

Η Αννίτα μας κέρδισε… γι’ αυτό είμαστε εδώ

Δεν αισθάνομαι πως νομιμοποιούμαι (δεν είμαι αυτός που χειρίζεται επαγγελματικά ή ερασιτεχνικά τις λέξεις) να μιλήσω για το λογοτεχνικό στυλ για τη δύναμη της γραφής στα κείμενα της. Μπορώ ΟΜΩΣ να πω κάτι που για μένα είναι πολύ σημαντικό και ο λόγος που βρίσκομαι εδώ επάνω.

Η Αννίτα μάς δείχνει έναν δρόμο που έχουμε ανάγκη σήμερα ένα παρόν αξιοσύνης ειλικρίνειας και προσωπικής αλήθειας ΚΑΙ μοναδικής σεμνότητας και ήθους!

Αννίτα σε ευχαριστούμε για το δρόμο που μας δείχνεις.