Moma Radić, Πόρτα (Απόπειρα, 2010)

Ο Μόμα Ράντιτς διαβάζει από την τελευταία του ποιητική συλλογή Πόρτα (Απόπειρα, 2010)

Τίτος Μυλωνόπουλος (1949–2010)

Αυγή | 24 Ιουλίου 2010

Πέθανε χθες, σε ηλικία 61 ετών, ο εκδότης Τίτος Μυλωνόπουλος, ιδρυτής και ψυχή των εκδόσεων Οδυσσέας. Γεννημένος στη Θεσσαλονίκη το 1949, ο Τίτος Μυλωνόπουλος ασχολήθηκε με την έκδοση και πώληση βιβλίων από το 1972. Κατά τη διάρκεια της Χούντας ανέπτυξε έντονη αντιδικτατορική δράση για την οποία συνελήφθη και βασανίστηκε. Επί σειρά ετών πρόεδρος του Συνδέσμου Εκδοτών Βιβλίου και γ.γ. της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εκδοτών και Βιβλιοπωλών, αλλά και υποψήφιος με την Ανοιχτή Πόλη στις δημοτικές εκλογές του 2006.

William Burroughs και Allen Ginsberg • Οι επιστολές του Γιαχέ

Επιστολικό μυθιστόρημα Εισαγωγή, Επιμέλεια έκδοσης, Σημειώσεις: Oliver Harris Μετάφραση από την αγγλική (αμερικανική): Γιώργος Γούτας σσ. 239, σχήμα 20,5 × 13 εκ., έκδοση χαρτόδετη Απόπειρα, Αθήνα Ιούλιος 2010 I S B N (13): 978-960-537-125-8

William Burroughs and Allen Ginsberg • The Yage Letters Redux (Edited by Oliver Harris), City Lights, 2006
(Πρώτη έκδοση, 1963) »»

Το κλασικό επιστολικό μυθιστόρημα των William Burroughs και Allen Ginsberg μεταφράζεται για πρώτη φορά στη γλώσσα μας και κυκλοφορεί από την Απόπειρα.

Το κείμενο του οπισθόφυλλου

Τον Ιανουάριο του 1953 ο William Burroughs ξεκινά ένα εξερευνητικό ταξίδι στις ζούγκλες της Νότιας Αμερικής που θα κρατήσει επτά μήνες, αναζητώντας το yage, το μυθικό παραισθησιογόνο και τηλεπαθητικό φυτό του Αμαζονίου (λίγο νωρίτερα, το Junky έκλεινε με τη φράση «Το Γιαχέ ίσως να ’ναι το απόλυτο φτιάξιμο»). Παράλληλα, καταγράφει με ανθρωπολογικό ενδιαφέρον και σατιρικό βλέμμα την πολιτική και κοινωνική κατάσταση των χωρών που επισκέπτεται, την Κολομβία (που βρίσκεται σε εμφύλιο), το Εκουαδόρ και το Περού.

Δέκα χρόνια αργότερα, ο William Burroughs συνθέτει από τις επιστολές που έστελνε στον Allen Ginsberg και από τις σημειώσεις που κρατούσε στο ταξίδι του, μια επιστολικού τύπου αφήγηση των περιπετειών του, το The Yage Letters, που κυκλοφόρησε από το City Lights το 1963. Το βιβλίο συμπλήρωναν οι ψυχεδελικές περιγραφές του Allen Ginsberg, που είχε ταξιδέψει και εκείνος στη Νότια Αμερική το 1960.

Ο Oliver Harris, που επιμελείται την παρούσα νέα έκδοση των Επιστολών του Γιαχέ, από την οποία προέκυψε η ελληνική μετάφραση, επιστρέφει στα αρχικά χειρόγραφα και τα ταξιδιωτικά ημερολόγια των δύο αντρών για να ξεδιαλύνει την ιστορία της γένεσης του βιβλίου, ενώ στην εκτενή Εισαγωγή του εξιστορεί τη συναρπαστική και δαιδαλώδη πορεία του, αλλά και όψεις της πολιτισμικής του σημασίας. Στη νέα αυτήν έκδοση περιλαμβάνονται επίσης αδημοσίευτα κείμενα του William Burroughs και του Allen Ginsberg, που ρίχνουν νέο φως στη συγγραφική τους περιπέτεια.

Ο Μπάροουζ για το αγιαγουάσκα

Το City Lights εξέδωσε το 1963 το Yage Letters, την αλληλογραφία ανάμεσα στον William Burroughs και τον Allen Ginsberg, από το 7μηνο ταξίδι τού Μπάροουζ στις ζούγκλες της Νότιας Αμερικής σε αναζήτηση του αγιαγουάσκα (yage), του παραισθησιογόνου του Αμαζονίου με τις μυθικές ιδιότητες (λίγο νωρίτερα, είχε ολοκληρώσει το Junky με την καταληκτική φράση «Το Γιαχέ ίσως να ’ναι το απόλυτο φτιάξιμο»). Το βίντο είναι από το ντοκιμαντέρ Ayahuasca, που απ’ ό,τι φαίνεται υπάρχει μόνο αποσπασματικά. Παρ’ όλα αυτά αξίζει πάντα να ακούει κανείς τον Μπάροουζ να αφηγείται.

Το Yage Letters θα κυκλοφορήσει εντός των ημερών από την Απόπειρα, σε μετάφραση του Γιώργου Γούτα.

Τα Παραμύθια της Αγάπης και της Ελπίδας σε δεύτερη έκδοση

Έγραψαν για το βιβλίο.

Σ’ αυτή την εποχή της μεγάλης ξηρασίας διαβάστε σας παρακαλώ τις τρυφερές ιστοριούλες της Λουκίας Ρικάκη. Είναι φάρμακο, θα ενυδατώσουν την αφυδατωμένη σας ψυχή. — Λένα Διβάνη

Με μια μοναδική δεξιοτεχνία, μας κρατάει το ενδιαφέρον για την εξέλιξη του μύθου, φροντίζοντας να μας ταξιδέψει πάνω σε σύννεφα του παραμυθιού. Δεν ντρέπεται για τις ευαισθησίες της, απεκδύεται προσωπείων και προκαλύψεων, φωνάζει «είμαι εδώ διάφανη, γυμνή και ευάλωτη και δεν ντρέπομαι γι’ αυτό». — Γιώργος Δουατζής

Βασίλης Πολύζος • Κρεολή Σελήνη

Ποίηση

σσ. 62, σχήμα 12 × 20,5 εκ., έκδοση χαρτόδετη,
Απόπειρα, Αθήνα Ιούνιος 2010
I S B N: 978-960-537-121-0

Στο ποίημά του «μαδριγάλι» που περιλαμβάνεται στη συλλογή Ηλιακό ποδήλατο (2003), ο Βασίλης Πολύζος προαναγγέλλει την άνοδο στο δικό του στερέωμα μιας Κρεολής Σελήνης:

Ώρες παράλληλες με το νοτιά
ονειρεύτηκα μια κρεολή Σελήνη
κι ένα μπαλκόνι με τορνευτά κάγκελα
πάνω απ’ τη θάλασσα
όπου ρεμβάζω
την ανεκλάλητη ευτυχία των ψαριών.

Για τρίτη φορά η Απόπειρα διαβάζει και παρουσιάζει, με την παρούσα έκδοση, ποίηση του Βασίλη Πολύζου. Μετά την προκάτ άνοιξη και τα αμφίδρομα του ποιητή Κ*, έχουμε εδώ τη μαγεία των μικρών ερωτικών φεγγαριών που συνάχτηκαν από τότε μέχρι σήμερα στο μπαλκόνι πάνω απ’ τη θάλασσα.

Και πώς αντιδρά, ας πούμε, η Βιρτζίνια W. σε όλα αυτά;

απλούστατα
φορώντας αέρινα espardilhos
βαδίζει γυμνή στα σπάρτα
μ’ έναν μικρό τρυποφράχτη
στο μαντολίνο της

Και βέβαια δεν είναι πάντα έτσι. Ενίοτε:

ιερά τέρατα
καταβροχθίζουν ποίηση
στο υπόγειο
συνοδεία πιάνου
για τέσσερα χέρια
τριών δακτύλων το καθένα

Αλλά μέχρι εδώ. Τα υπόλοιπα εντός.

Γιάννης Μπασκόζος • Υβριδικό λογοτεχνικό πόνημα

Γράφει ο Γιάννης Μπασκόζος | περιοδικό Διαβάζω
τχ. Ιούλιος 2010

Υβριδικό λογοτεχνικό πόνημα. Ο Σταύρος Σταυρόπουλος θα το ήθελε μυθιστόρημα, όμως ο ποιητικός του λόγος τον προδίδει. Σε 111 σελίδες, μικρά κομμάτια ποιητικής πρόζας εξιστορούν έναν έρωτα μέσα στον έρωτα. Έναν έρωτα στο πριν και το μετά. Έναν έρωτα που αναστοχάζεται και διακινδυνεύει, επιτίθεται, υποχωρεί, συνδιαλέγεται, αποχωρεί.

Κωνσταντίνος Μπούρας • Κάθε ποιητής θα ήθελε να γράψει ένα μυθιστόρημα

Γράφει ο Κωνσταντίνος Μπούρας | περιοδικό index,
τχ. 40, Ιούνιος 2010

Κάθε ποιητής θα ήθελε να γράψει ένα μυθιστόρημα. Ακόμα κι ο Σεφέρης ονομάτισε μια συλλογή του μυθιστόρημα. Κάθε συγγραφέας γράφει πάντα το ίδιο βιβλίο. Η διαδικασία της γραφής είναι πάντα ένα «έργο εν εξελίξει», αφού ποτέ δεν φτάνουμε το τέλειο, ούτε το αγγίζουμε καν. Κι αν το προσεγγίσουμε ή θα αυτοκαταστραφούμε ή θα σταματήσουμε να γράφουμε ή και τα δύο μαζί. Το ίδιο ισχύει – εξ όσων γνωρίζω – και στις άλλες τέχνες. Η Μαρία Κάλλας σταμάτησε να τραγουδάει, έπεσε σε βαθιά θλίψη και πέθανε πριν την ώρα της, ακριβώς επειδή έγινε η μυθική, η ανεπανάληπτη «θεϊκή» Μαρία.