τχ. Ιούλιος 2010
Υβριδικό λογοτεχνικό πόνημα. Ο Σταύρος Σταυρόπουλος θα το ήθελε μυθιστόρημα, όμως ο ποιητικός του λόγος τον προδίδει. Σε 111 σελίδες, μικρά κομμάτια ποιητικής πρόζας εξιστορούν έναν έρωτα μέσα στον έρωτα. Έναν έρωτα στο πριν και το μετά. Έναν έρωτα που αναστοχάζεται και διακινδυνεύει, επιτίθεται, υποχωρεί, συνδιαλέγεται, αποχωρεί. Ο Σταυρόπουλος αφήνει τον πολύ ροκ εαυτό του, όπως τον γνωρίσαμε στα προηγούμενα βιβλία του και εγκύπτει στο μυστήριο του έρωτα και της ερωτικής σχέσης. Στην ουσία εγκύπτει στις λέξεις, στη σχέση τους, στη συνάφεια εννοιών και λέξεων, νοήματος και ουσίας.
Τα κείμενά του, μικρά σαν ποιήματα, ευθύβολα σαν αποφθέγματα, συνδέονται μεταξύ τους αλλά και όχι. Διαβάζεται το καθένα ξεχωριστά, από το τέλος προς την αρχή, αλλά και ανάκατα, σκόρπια.
Είναι ένα μυθιστόρημα που μπορείς να (ανα)συνθέσεις μόνος σου με μοναδικό οδηγό τον ποιητικό λόγο του Σταύρου Σταυρόπουλου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου