συνέντευξη της Έρσης Σεϊρλή στον Λάμπρο Σκουζάκη | Πανδοχείο, Δευτέρα 27 Ιουνίου 2016 »»
Περί γραφής
Θα μας συνοδεύσετε ως τη θύρα του τελευταίου σας βιβλίου; Θα μοιραστείτε μια μικρή παρουσίαση – εισαγωγή στο κάθε σας βιβλίο χωριστά (είτε σε μορφή επιγραμματικής παρουσίασης, είτε γράφοντας για το πότε, πώς, υπό ποιες συνθήκες και ποιους πόθους συνεγράφησαν);
Από την αθωότητα του ευαίσθητου βλέμματος (Μικρές ανάγκες, Δελφίνι 1992) και τη βιαστική επανεμφάνιση, όπου σπαταλήθηκαν οι ωραίες ιδέες (Αν ήθελε να πει την αλήθεια, Εξάντας 1994), στην ολοκληρωμένη πρόταση για ένα ταξίδι στο ανοίκειο. Αγαπημένο βιβλίο Η αμηχανία του ισορροπιστή, κυκλοφόρησε από την Απόπειρα το 1998. Ακολούθησε ένα μορφολογικό παιχνίδι με το παράλογο (Επιζήμιο εύρημα, Γαβριηλίδης, 2003). Στο Νέοι άνδρες (Μεταίχμιο, 2008), η ερημιά μιας αφιλόξενης πόλης γίνεται μάρτυρας στα ερωτικά σκιρτήματα μοναχικών γυναικών. Στο Γράμμα στον εχθρό μου (Απόπειρα, 2013) η κρίση έχει καταστήσει την Αθήνα πόλη δυστοπική. Άραγε ο έρωτας ανάμεσα στην ώριμη ηρωίδα και τον νεαρό Γερμανό επισκέπτη είναι καταδικασμένος; Μόνη ελπίδα η Φύση και οι ιστορίες του παρελθόντος.
Το Ρέκβιεμ που μόλις κυκλοφόρησε (Απόπειρα) περιλαμβάνει τρία αφηγήματα και είναι επισήμως αφιερωμένο στην Αθήνα και σε όσους νοιάζονται γι’ αυτήν. «Ο Μάρκος των Εξαρχείων» άρχισε να παίρνει μορφή το 2003 και το «Περίληψη Καταστροφής», το 2008, μετά τα γεγονότα του Δεκεμβρίου. Το «Ρέκβιεμ» γράφτηκε το καλοκαίρι του 2015 στην Πλατεία Βικτωρίας. Ο σαρκασμός, η ειρωνεία και η υπονόμευση των κωδίκων στις δύο πρώτες ιστορίες, συμπληρώνονται με τη δραματική αλληγορία του «Ρέκβιεμ». Επειδή ενίοτε τα γεγονότα μας ξεπερνούν και η ζωή διαψεύδει τις καλές μας προθέσεις… Αν το Η αμηχανία του ισορροπιστή θεωρηθεί ως μια ποιητική εκδοχή του Πόνου, το Ρέκβιεμ βρίσκεται στους αντίποδες. Αποτελεί την Μεταποιητική του.