Ίχνη… για όσους κοιτάζουν και αρνούνται να δουν

γράφει ο Νίκος Κουρμουλής | Η Αυγή,
Κυριακή 29 Μαρτίου 2015 »»

ΑΝΤΟΝΙΟ ΝΤΙ ΜΠΕΝΕΝΤΕΤΤΟ, Οι Αυτόχειρες, μετάφραση: Άννα Βερροιοπούλου, Απόπειρα, σελ. 185

Το φέρον σώμα του θανάτου

Αργεντινή 1969. Το λατινοαμερικάνικο boom της λογοτεχνίας βρίσκεται σε στάδιο απογείωσης. Έργα που θα αποτελέσουν το σήμα κατατεθέν της νέας έκφρασης βρίσκουν το δρόμο τους. Πολιτικές ανησυχίες, υπαρξιακές εντάσεις, αλληγορικός ουτοπισμός, ιδιοσυγκρασιακές εκβολές μνήμης και άλλα θαυμαστά, λάμβαναν χώρα εκείνη την εποχή. Την εποχή, που ο κόσμος ερχόταν ανάποδα και η Αργεντινή, στέναζε κάτω από μια εξοντωτική χούντα. Ανάμεσα στους κύκλους των συγγραφέων με τις ποικιλόνυμες διαφορές, ο Αντόνιο Ντι Μπενεντέττο υπήρξε μια από τις πλέον αντιπροσωπευτικές φωνές του παραλόγου. Όχι με το τρόπο της ιδεολογικής καταφυγής σε μια ανασύνθεση της πραγματικότητας, αλλά με μια γραφή προφορική, σχεδόν αυτόματη. Η μέθεξη του βιώματος, ως μοναδική πηγή έμπνευσης.

Κατερίνα Έσσλιν × 3

Ανατυπώθηκαν και ξανακυκλοφούν.

Ο μισός βέσπα 4η έκδοση	Γαμ. 3η έκδοση	32 Δεκεμβρίου 2η έκδοση

Η «Αποστολή στην Αμαζονία» στο Ναύπλιο

Στις 20 Μαρτίου 2015 στην Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Ναυπλίου «Ο Παλαμήδης» στις 7.30 μ.μ. παρουσιάζεται το νέο βιβλίο του Γιώργου Ρούβαλη Αποστολή στην Αμαζονία.
Την παρουσίαση κάνουν ο Πέτρος Λυγίζος και ο Κωνσταντίνος Μπούρας.

Επειδή Μαζί Ολομόναχοι

Σταύρος Σταυρόπουλος και Μαρία Χρονιάρη.
Τετάρτη 18 Μαρτίου 2015, στις 8 το βράδυ στο Floral.

Της νύχτας τα βελούδα • Θρίαμβος χρόνου

Της νύχτας τα βελούδα, Θρίαμβος χρόνου • ποίηση Νίκος Καρούζος
1 CD + ένθετο

Της νύχτας τα βελούδα μελοποιούν την ποιητική συλλογή τού Νίκου Καρούζου Θρίαμβος χρόνου.

Είναι ένας δίσκος που κινείται σε όλο το φάσμα του ροκ, από την τρυφερότητα έως την απελπισία και τους όρους τής αιωνιότητας, από τον Johnny Cash έως το hard rock.

Στο cd το συγκρότημα Της νύχτας τα βελούδα πλαισιώνουν ο Γιώργος Μαγκλάρας (βιολί), η Έλσα Παπέλη (τσέλο), η Μαριάννα Παπασάββα και η Μπέτυ Αποστόλου (φωνητικά), ο Βασίλης Πιερρακέας (ακου­στική κιθάρα) και η Μαρία Καλάρογλου (πιάνο).

Τα 17 ποιήματα για τη μικρή Μαρία, την επτάχρονη τότε κόρη του ιδιοκτήτη του μπαρ Dada Σταύρου Καλάρογλου, ο Νίκος Καρούζος τα έγραψε από τον Ιούνιο του 1984 έως το Νοέμβριο του 1986 και κυκλοφόρησαν με τον τίτλο Θρίαμβος χρόνου το 1997 από την Απόπειρα, με επίμετρο της Ελισάβετ Λαλουδάκη.

Το κομμάτι «Θρίαμβος χρόνου» στο

 

Της νύχτας τα βελούδα

Της νύχτας τα βελούδα δημιουργήθηκαν το φθινόπωρο του 1999 από τον Σαράντη Κωστάκη (κιθάρα, τραγούδι). Από το 2003 συνταξιδιώτες του είναι ο Γιάννης Λέκκας στα τύμπανα και ο Δημήτρης Ανδρουλάκης στο μπάσο. Η μουσική τους κινείται στο χώρο του rock με blues. Το 2000 ηχογράφησαν τον πρώτο τους δίσκο, Της νύχτας τα βελούδα, το 2002 το δίσκο Μόνο για μας, το 2007 το διπλό άλμπουμ Καθ’ οδόν, που κυκλοφόρησε το 2010 από το Studio Mythos. Το Σεπτέμβριο του 2014 ηχογράφησαν το άλμπουμ Θρίαμβος χρόνου, πάνω στην ποιητική συλλογή του Νίκου Καρούζου, που κυκλοφορεί τώρα σε cd από την Απόπειρα.

Ο αξιοπρεπής Μπρούνο και ο δύσκολος Τζόνι...

Γράφει ο Κωνσταντίνος Χατζηνικολάου | Καθημερινή,
Κυριακή 8 Μαρτίου 2015 »» 

ΧΟΥΛΙΟ ΚΟΡΤΑΣΑΡ
Ο κυνηγός
μτφρ.: Μάγια-Μαρία Ρούσσου
εκδ. Απόπειρα

Ο Τσάρλι Πάρκερ, πηγή έμπνευσης για τον Χούλιο Κορτάσαρ στον «Κυνηγό».

Είναι ο Μπρούνο και είναι ο Τζόνι. Είναι ο Τζόνι και ο Μπρούνο. Και μετά είναι η Ντεντέ, η Τίκα, ο Αρτ, ο Μαρσέλ και κάποιοι ακόμη.

Ο Μπρούνο είναι κριτικός της τζαζ, ο Τζόνι είναι μουσικός της τζαζ και μια τεράστια θάλασσα τους χωρίζει. Ο Μπρούνο έχει γράψει μία βιογραφία για τον Τζόνι, κι αν ο Μπρούνο μπορεί να πιαστεί από το βιβλίο του, από τις πωλήσεις του βιβλίου του και την υποδοχή του από το κοινό, ο Τζόνι δεν ξέρει από πού να κρατηθεί. Ο Τζόνι είναι ναρκομανής, συνήθως δεν μπορεί ν’ αντεπεξέλθει στο πρόγραμμα των συναυλιών του, και είναι συναισθηματικά ασταθής (γιατί, όπως λέει ο Μπρούνο, στην περίπτωσή του η ερωτική επιθυμία υπερβαίνει την ευχαρίστηση και την εξουδετερώνει), ενώ ο Μπρούνο έχει τη δουλειά του, την αξιοπρέπειά του και τη γυναίκα του. Ο Μπρούνο όμως αγαπάει τον Τζόνι και εξίσου τον ζηλεύει. Γιατί όταν ο Τζόνι εμφανίστηκε στο μουσικό προσκήνιο, ήταν σαν να έγινε στην τζαζ μια κρύα υπόκωφη έκρηξη, που όμως δεν άφησε κομματιασμένα σώματα (λέει ο Μπρούνο), εκτός από το σώμα του ίδιου του Τζόνι (θα προσθέσω εγώ).

Της νύχτας τα βελούδα • «Θρίαμβος χρόνου»

Το κομμάτι «Θρίαμβος χρόνου» από το ομώνυμο cd.
Μουσική: Της νύχτας τα βελούδα
Ποίηση: Νίκος Καρούζος

Με αφορμή την ποιητική συλλογή του Γιώργου Αναγνώστου «Διασπορικές διαδρομές»

Γράφει η Γεωργία Πατερίδου | Ουτοπία,
5 Μαρτίου 2015 »»

Γιώργος Αναγνώστου, Διασπορικές διαδρομές, Απόπειρα, Αθήνα, 2012, σ. 63

Ο Γιώργος Αναγνώστου είναι καθηγητής νεοελληνικών σπουδών στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο του Οχάιο με ειδίκευση στις αμερικανικές εθνότητες και κυρίως σε ζητήματα ταυτότητας των Ελληνοαμερικανών. Ο ίδιος έχει ζήσει από τα φοιτητικά του χρόνια ένα μεγάλο μέρος της ζωής του στη διασπορά και τον ενδιαφέρει πάντα η ματιά του δημιουργού που μπορεί να νιώθει οικεία στο περιθώριο ενός περιβάλλοντος όσο και στα διάφορα κέντρα του –χωρίς αυτό να σηματοδοτεί την εξάλειψη των πιθανών βασάνων που ανασύρει πάντα η ‘διαφορά’.

Οι διαδρομές του περιλαμβάνουν το δρομολόγιο από την Ορεστιάδα στη Θεσσαλονίκη, και μετά τα μακρινά μέρη εκτός Ελλάδας, το Baton Rouge στη Λουιζιάνα και το Columbus Ohio. Λαμβάνοντας αυτά τα στοιχεία υπόψη μας, δεν θα ήταν άστοχο να επισημάνουμε ότι το πρώτο επίπεδο της ποίησής του αντλείται από ένα βιωματικό υλικό και ένα προσωπικό πλέγμα στιγμών και προβληματισμών. Οι Διασπορικές διαδρομές συμπυκνώνουν μια εμπειρία ετών διαβίωσης στη διασπορά, αλλά εμφανίζουν επίσης μια κατασταλαγμένη φωνή, καθώς η ποιητική του ‘μεταξύ’ (του χώρου που διεκδικεί το διασπορικό υποκείμενο για την ανάπτυξή του) είχε απασχολήσει τον Αναγνώστου από τις νεανικές του ποιητικές προσπάθειες, τις οποίες ο προσεκτικός μελετητής μπορεί να εντοπίσει σε φιλολογικά περιοδικά της ελληνικής περιφέρειας. Μέσα από την ποίησή του ο Αναγνώστου βρίσκει τρόπους για να μεταφέρει τις αμηχανίες και τις συναισθηματικές διακυμάνσεις που προκαλεί η ζωή στην ξενιτειά και η διαφορετικότητα. Ασφαλώς, αυτό περιλαμβάνει και τις δυνατότητές της. Οι σκέψεις τροφοδοτούν τα ερωτήματα και επανέρχονται άλλοτε ως βεβαιότητες και άλλοτε ως βασανιστικές αμφιβολίες που επιχειρεί να αρθρώσει η σύνθετη αυτή γλώσσα του ‘εδώ’ και του ‘εκεί’.