Χιμένεθ • Σύγκρουση στήθους με ράχη

Από τη Μικρή ποιητική ανθολογία, Μετάφραση: Άννα Βερροιοπούλου Poeticanet »»

Είσαι το όριο της τροχιάς μου και είσαι το
απεριόριστο, το έσω της τροχιάς μου και το έξω,
το βαθύ και το εκτενές· όλα όσα μπόρεσα να
κατακτήσω και όλα όσα θα μπορέσω.

Κι εγώ ξέρω, ξέρω πως μια μέρα θ’ αλαφρώσω
  την αέναή μου
διαδρομή· και θα είμαι ο πλάνης οδοιπόρος
  δίχως καμπανάκι,
μετά χαράς κυρίαρχος των πάντων
  και κυριευμένος, μετά χαράς,
ώσπου τον εαυτό μου ν’ ανταμώσω· σύγκρουση
  στήθους με ράχη
και σύγκρουση σάρκας με ψυχή, αλήθειας
  με εικόνα.
     Θεός επιθυμητός και επιθυμών

Εν αρχή ην το ροκ

Γράφει η Μαριλία Παπαθανασίου | The Book’s Journal #43
Μάιος 2014

Χειροβομβίδα στο γήπεδο των λέξεων

Μετά το μοντέρνο, μετά την ζωή, μετά την ευτυχία...
Για τη συλλογή Μετά του Σταύρου Σταυρόπουλου.
Του Μάνου Στεφανίδη* | Bookpress,
10 Μαΐου 2014 »»



Όταν διάβασα το πρόσφατο βιβλίο του Σταύρου Σταυρόπουλου, θυμήθηκα κείμενά του στην Ελευθεροτυπία, θυμήθηκα παλιότερα βιβλία του, θυμήθηκα το Πιο νύχτα δεν γίνεται (εκδ. Οξύ), και αναρωτήθηκα τι υπάρχει εδώ, στο Μετά (εκδ. Απόπειρα).
Προκαταβολικά θέλω να πω ότι είναι μια εξαιρετικά κομψή έκδοση – μοιραία οφείλω να το δω κι έτσι, αφού είμαι ιστορικός τέχνης, δεν είμαι κριτικός λογοτεχνίας. Επισημαίνω την εξαιρετική γραμματοσειρά, deconstruction λέγεται, τα σπασμένα γράμματα στον λευκό χώρο, τις λιτές σελίδες. Υπάρχει μια υπόκρουση εικαστική – ζωγραφική πίσω και πλάι απ' το κείμενο, πίσω και πλάι απ’ τις λέξεις. Πρόκειται για ένα βιβλίο μικρό, κομψό και συγχρόνως ένα βιβλίο-δυναμίτη. Δεν διαβάζεται εύκολα. Δεν απαγγέλλεται εύκολα. Δεν κατανοείται εύκολα.

Από τη λάθος πλευρά στο Καφέ Γαζία

Τετάρτη 14 Μαΐου 2014, στις 8.30 το απόγευμα, στο Καφέ Γαζία, Καρόλου Ντηλ 22, Θεσ/νίκη.
Για το βιβλίο θα μιλήσουν ο Λεωνίδας Βασιλειάδης και ο συγγραφέας του βιβλίου.

Ο Saunterer στο αίθριο του Πανδοχείου

By pandoxeio, 6 Μαΐου 2014 »»

Συνέντευξη του Saunterer στον Λάμπρο Σκουζάκη:

«Όλα, ιστορίες και ποιήματα, γράφτηκαν υπό συνθήκες εκτάκτου ανάγκης, χρόνιας προσωπικής κρίσης – σοβούσε πάνω και μέσα μου πολύ πριν γίνει αυτή η λέξη πιο συχνή και από το “μαλάκα” στα στόματα όλων μας – και με τον πόθο μάλλον της συντροφιάς, αλλά και για να πλάσω έναν φανταστικό κόσμο μέσα στον οποίον θα ήθελα να ζω, όπως έχει πει και ο γερο-Bill Burroughs.»

«Πόρτες και παράθυρα κρύβουν ιστορίες»

Ο Δημήτρης Β. Προύσαλης αφηγείται παραμύθια τις Τετάρτες 7 Μαΐου και 14 Μαΐου στις 7.30 το απόγευμα με αφορμή την έκθεση φωτογραφίας του Δημήτρη Φιλελέ: Πόρτες και Παράθυρα λένε ιστορίες

Η έκθεση λειτουργεί καθημερινά από νωρίς το πρωί μέχρι αργά το βράδυ για δυο εβδομάδες, από 1–15 Μαΐου, σε ειδικά διαμορφωμένο χώρο στο art cafe Δίαυλος, Αδριανού 2 απέναντι από το σταθμό του Ηλεκτρικού στο Θησείο.

Είσοδος δωρεάν.

Τα διηγήματα και πάλι στο προσκήνιο

Από το Ianos Magazine,
6 Μαΐου 2014 »»

Ξεχωρίσαμε το Τράνζιτ της Ανν Λου.

Ξεφυλλίζοντας ένα νέο βιβλίο, το Τράνζιτ της Ανν Λου, από τις εκδόσεις Απόπειρα, και επιχειρώντας να εξερευνήσω τα εσωτερικά του νοήματα, πήγα κατευθείαν στα περιεχόμενα στη σελίδα 9 του βιβλίου. Εκεί διαπίστωσα ότι υπάρχει κεφάλαιο το οποίο φέρει τον τίτλο του βιβλίου: Τράνζιτ. Σε αυτό περιγράφει συνοπτικά, εύστοχα και στοχευμένα τη μεταβατική εποχή στην οποία ζούμε όλοι. Για να την περιγράψει χρησιμοποιεί εικόνες, αναπαραστάσεις, συνηθισμένες καθημερινές κινήσεις που όλοι κάνουμε ίσως και χωρίς να το καταλάβουμε πολλές φορές με τρόπο που δεν αφήνει περιθώρια παρερμηνείας. Χρησιμοποιεί σε αυτό το κεφάλαιο το β’ ενικό πρόσωπο, απευθυνόμενη στον αναγνώστη, ίσως και στον ίδιο της τον εαυτό. Διαβάζοντας το προσωπικό της blog, όπου ξετυλίγει απόψεις, σκέψεις και εικόνες δικές της, η συγγραφέας ορίζει τι σημαίνει για εκείνη τράνζιτ. Αναρωτιέται και απαντά στον εαυτό της: “Τράνζιτ σημαίνει μετάβαση. Προχωρώ από το ένα σημείο στο άλλο”. Τόσο η ίδια η λέξη όσο και το μήνυμα που εσωκλείει, παραπέμπουν στην έννοια της κίνησης, της αλλαγής ή της εξέλιξης. Η ίδια συμπληρώνει λέγοντας ότι “η ίδια η ζωή είναι ένα τράνζιτ με πολλούς ενδιάμεσους σταθμούς”.