Obscure Records (1975-78)

Από το Ubuweb »»

Οι δέκα δίσκοι της μυθικής εταρείας δίσκων του Brian Eno [σε mp3].

Η Obscure Records στη Wikipedia.

31. Πανελλήνιο Φεστιβάλ Βιβλίου Θεσσαλονίκης

Αφιερωμένο στους Θεσσαλονικείς ποιητές και πεζογράφους του αιώνα (1912–2012)

Η Απόπειρα στο περίπτερο #31.

Καθημερινά από τις 7 το απόγευμα ως τις 11.30 τη νύχτα, ενώ τις Κυριακές θα είναι ανοιχτά και το πρωί, από τις 10.30 πμ ως τις 13.30 μμ.

Για 31. συνεχόμενη χρονιά πραγματοποιείται το Φεστιβάλ Βιβλίου από τις 8–24 Ιουνίου 2012 , στον αναπλασμένο χώρο της Νέας Παραλίας (από το ύψος του Ιστιοπλοϊκού Ομίλου Θεσσαλονίκης προς το Μέγαρο Μουσικής), το οποίο είναι αφιερωμένο στους Θεσσαλονικείς ποιητές και πεζογράφους του αιώνα.

Διαφημιστικό σποτ.

Ρέυ Μπράντμπερυ (1920–2012)

Ο μεγάλος Ρέυ εγκατέλειψε αυτόν τον πλανήτη.

«RIP, Ray Bradbury. The Illustrated Man, The Martian Chronicles, Fahrenheit 451: he lives on as a shelf of books. And a script: Huston's Moby-Dick.» — Salman Rushdie

________________

Πέθανε, στα 91, ο συγγραφέας επιστημονικής φαντασίας Ρέι Μπράντμπερι
Τα Νέα | Τετάρτη 06 Ιουνίου 2012 »»

Ο Ρέι Μπράντμπερι, γνωστός από κλασικά έργα επιστημονικής φαντασίας όπως τα Φάρεναϊτ 451, Εικονογραφημένος άνθρωπος και Τα χρονικά του Άρη, αλλά και το αστυνομικό Ο θάνατος είναι μοναχική υπόθεση, πέθανε στο Λος Άντζελες σε ηλικία 91 ετών, ανακοίνωσε η κόρη του Αλεξάνδρα.

Νίκος Μπελάνε • Το χαμόγελο της πολαρόιντ

(15 μικρές ιστορίες κι ένας μονόλογος)

διηγήματα
σσ. 111, σχήμα 13 × 20,5 εκ., έκδοση χαρτόδετη,
I S B N 978-960-537-150-0,
Απόπειρα, Ιούνιος 2012

Δεκαπέντε ιστορίες. Δεκαπέντε πυρετικές ιστορίες που στροβιλίζονται, κάνουν κύκλους. Πασχίζουν να αποφύγουν η μία την άλλη κι όμως κάπου μέσα στις σκιές ενώνονται πεισματικά. Επαναλαμβάνουν μονολόγους, νυχτερινές προσευχές και αφορισμούς. Επαναλαμβάνονται όπως η κάθε ίδια μέρα που ζούμε μέσα στη ζωή που άλλοτε προσπερνάμε κι άλλοτε κολλάμε στις μικρές κι ασήμαντες για τους άλλους στιγμές της. Ενώνουν τ’ ακροδάχτυλά τους δημιουργώντας γέφυρες ανάμεσα στους ήρωες κι αφήνουν να δραπετεύσει η αίσθηση ότι πρόκειται για έναν και μόνο ήρωα. Κάποιον καθημερινό, ανασφαλή και τελικά θνητό, που υψώνει το φθαρτό κορμί του μήπως και αγγίξει αυτό που ποτέ δεν του προσφέρθηκε.