Θέατρο Ελληνοαμερικανικής Ένωσης
Μασσαλίας 22, Αθήνα
Για τα ποιήματα και τους ποιητές θα μιλήσουν ο Γιάννης Κακουλίδης, η Μαρία Μοίρα, ο Βασίλης Μανουσάκης, και η Χρύσα Σπυροπούλου.
Will Eisner Συμβόλαιο με τον Θεό και άλλες ιστορίες Μτφρ. Βαρβάρα Χατζησάββα Aπόπειρα, 2009 σσ. 207, Τιμή €18,00 |
«Δεν καταλαβαίνουν ότι η μόνη περιουσία της Ελλάδας είναι η φύση, ο πιο μεγάλος της πλούτος» |
A new posthumous collection by the world's most famous barfly
By Roy Edroso Tuesday, Apr 13 2010 |
Village Voice »»
Absence of the Hero By Charles Bukowski
City Lights, 274 pp., $16.95
When Charles Bukowski died, his fans expected to miss him. But they haven't had the chance. A steady stream of Bukowski volumes has come out since he passed in 1994. It's not like he didn't leave plenty behind besides books: dozens of Open City and L.A. Free Press columns from the '60s—which first made Bukowski famous—sundry pieces for magazines both literary (Ole, Matrix) and mass-market (Oui, Creem), broadsides, manuscripts, reportage, letters, etc.
… Ο Μεθόδιος έστρεψε την προσοχή του αδελφού του στις τέσσερις στάμνες που βρίσκονταν στο παράθυρο του κελιού τους, αλλά απ’ έξω, απ’ την άλλη πλευρά των κάγκελων. «Αν ήταν η πόρτα κλειδωμένη πώς θα έπαιρνες μια απ’ αυτές τις στάμνες;» ρώτησε. Ο Κύριλλος έσπασε μια στάμνα, πέρασε τα κομμάτια ένα ένα μέσα από τα κάγκελα στο κελί και ξανακόλλησε τη στάμνα με σάλιο και άργιλο από το δάπεδο, κάτω από τα πόδια του.
Το ίδιο έκαναν και με τη σλαβική γλώσσα, την έσπασαν σε κομμάτια, την έβαλαν μέσα από τα κάγκελα των κυριλλικών γραμμάτων στα στόματά τους και κόλλησαν τα κομμάτια με το σάλιο τους και την ελληνική άργιλο κάτω από τις πατούσες τους… [i]Ο Κύριλλος και ο Μεθόδιος είναι, εξάλλου, εκτός από δημιουργοί της σλαβικής γραφής, και οι πρώτοι ποιητές που στοιχούργησαν στη γλώσσα αυτή. Η πόρτα που υποθετικά κλείδωσαν δεν έκλεισε ποτέ. Η λίγη ελληνική άργιλος στα πόδια τους έγινε η επαρχή και η κοιτίδα ενός νέου πολιτισμού που εκλαμβάνει τη γη των Ρωμιών σαν το νότιο σπίτι του.
Άρης Μπερλής | Ελευθεροτυπία, «Βιβλιοθήκη»,
Παρασκευή 9 Απριλίου 2010 »»
Το Ουρλιαχτό εκδόθηκε στην Αμερική το 1956, έγινε εμβληματικό ποίημα της γενιάς των χίπις τη δεκαετία του '60 και ήρθε στην Ελλάδα τη δεκαετία του ’70.
Μετέφραζα τα ποιήματα του Γκίνσμπεργκ στα τέλη της δεκαετίας του ’60, επί χούντας. Ήμουν εικοσιπενταετής και ηπίως χίπης (μακριά, αλλά περιποιημένα μαλλιά). Το κατά πόσον το μεταφράζειν μπιτ ποιητές αποτελούσε αντιχουντική και αντιστασιακή έκφραση δεν είμαι σε θέση να το πω, δεν θυμάμαι να είχα αυτή την αίσθηση, ή μπορεί και να την είχα και να το έχω ξεχάσει. Γεγονός είναι ότι τα ποιήματα του Γκίνσμπεργκ άρεσαν στη γενιά μου, όπως και του Γιεφτουσένκο, του Κατσαρού. Ηταν ποίηση ανατρεπτική, ειλικρινής (ό,τι κι αν αυτό σημαίνει), ηχηρή, ραψωδική· είχε μεγάλη ανάσα – το αντίθετο της κοντής ανάσας του Σεφέρη.