Τα Νέα, Σάββατο 7 Ιουνίου 2008 »»
Από τις εμβληματικές μορφές του ελληνικού μπιτ, προσωπικός φίλος του Άλεν Γκίνσμπεργκ, στέλεχος του ιστορικού περιοδικού «Πάλι» και εμπνευστής του κάποτε δημοφιλούς όρου-κοινωνικού σχολίου «ΚΔΩΑ» – «κτηνώδης δύναμη ογκώδης άγνοια» – ο Πιτ Κουτρουμπούσης [πιο γνωστός στην Ελλάδα σαν Πάνος Κουτρουμπούσης] είναι ένας συγγραφέας σε διάλογο με την αντεργκράουντ κουλτούρα, που ζωγραφίζει με την τεχνική των κόμικς και έχει γράψει πολλά χιουμοριστικά βιβλία με γνωστότερο το «Εν αγκαλία de Κρισγιαούρτι».
Η απόλυτη ευτυχία για σας είναι;    
Γαλήνια δημιουργική ζωή με τη σύντροφο σε εξοχή, με κατοικίδια, βλάστηση, και αγάλματα.
Τι σας κάνει να σηκώνεστε το πρωί;    
Η αγωνία για τις εκκρεμότητες.
Η τελευταία φορά που ξεσπάσατε σε γέλια;    
Προ ημερών με παρέα, σε κοινή συμμετοχή στη δημιουργία φανταστικών σεναρίων με βάση την παρότρυνση του Δήμου για κήπους σε ταράτσες.
Το βασικό γνώρισμα του χαρακτήρα σας είναι;    
Μάλλον η εμπάθεια.
Το βασικό ελάττωμά σας;    
Μάλλον η αναβλητικότητα.
Σε ποια λάθη δείχνετε τη μεγαλύτερη επιείκεια;    
Στα ορθογραφικά.
Η τελευταία φορά που κλάψατε;    
Κανονικό κλάμα το 1967 και δάκρυσμα πριν κάνα μήνα σε – ειλικρινή – συγκινητική σκηνή ταινίας.
Με ποια ιστορική προσωπικότητα ταυτίζεστε περισσότερο;    
Με τον Διογένη.
Ποιοι είναι οι ήρωές σας σήμερα;    
Όσοι διασώστες και πυροσβέστες δείχνουν αυταπάρνηση.
Το αγαπημένο σας ταξίδι;    
Στο Μεξικό.
Οι αγαπημένοι σας συγγραφείς;    
Φώτης Κόντογλου, Ε.Χ. Γονατάς, Franz Κafka, L.-F. Celine, Κurt Vonnegut.
Ποια αρετή προτιμάτε σε έναν άντρα;    
Την έντιμη ανδροπρέπεια.
… Και σε μια γυναίκα;    
Τη γλυκύτητα.
Ο αγαπημένος σας συνθέτης;    
Μότσαρτ.
Το τραγούδι που σφυρίζετε κάνοντας ντους;    
Διάφορα παλιά νοτιοαμερικάνικα (όχι στο ντους αλλά φτιάχνοντας πρωινό).
Το βιβλίο που σας σημάδεψε;    
«Α Ρlanet Νamed Shayol» («Η επιστημονική φαντασία»του Cordwainer Smith και, σχεδόν την ίδια εποχή (1960-63), η τριλογία του Samuel Βeckett.
Η ταινία που σας σημάδεψε;    
«Τα Παιδιά του Παραδείσου» του Μαρσέλ Καρνέ («Les Εnfants du Ρaradis», 1945).
Το αγαπημένο σας χρώμα;    
Σκούρο πράσινο της ελιάς.
Ποια θεωρείτε ως τη μεγαλύτερη επιτυχία σας;    
Την μη υποταγή μου σε συμβιβασμούς ζωής.
Το αγαπημένο σας ποτό;    
Η τεκίλα.
Για ποιο πράγμα μετανιώνετε περισσότερο;    
Για το ότι ζω σε πολυκατοικία.
Τι απεχθάνεστε περισσότερο απ’ όλα;    
Πολλά, όμως τίποτε περισσότερο από τ’ άλλα.
Όταν δεν γράφετε, ποια είναι η αγαπημένη σας ασχολία;    
Η ταξινόμηση έντυπου υλικού και τα καφέ.
Ο μεγαλύτερος φόβος σας;    
Να χάσω τη σύντροφο μιας ζωής.
Σε ποια περίπτωση επιλέγετε να πείτε ψέματα;    
Όταν χρειάζεται να προστατεύσω εμένα ή τον άλλον ή αμφότερους.
Ποιο είναι το μότο σας;    
«Βρε, πού πάαααααμε!».
Πώς θα επιθυμούσατε να πεθάνετε;    
Υγιής στον ύπνο.
Εάν συνέβαινε να συναντήσετε τον Θεό, τι θα θέλατε να σας πει;    
«Μπράβο, μικρέ!».
Σε ποια πνευματική κατάσταση βρίσκεστε αυτόν τον καιρό;    
Γενικής ανησυχίας για το πού πάνε οι κοινωνίες των ανθρώπων μέσα στη φύση που έχουμε τραυματίσει.
 
 
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου