Από το blog Άσματα και μιάσματα,
Δευτέρα 28 Απριλίου 2008
Το Πασχαλινό τραπέζι των τελευταίων χρόνων είναι συνυφασμένο με το φιλόξενο σπίτι του συνεργάτη μου, του δ/ντή φωτογραφίας Δημήτρη Θεοδωρόπουλου και της γυναίκας του, της σκηνοθέτιδας Μάρσας Μακρή. Εκεί λαμβάνουν χώρα μαζώξεις φίλων, τραπεζώματα με την ασυναγώνιστη μαγειρική της Μάρσας και συνευρέσεις με τον συνθέτη Μηνά Αλεξιάδη και τον συγγραφέα-εικαστικό Πάνο Κουτρουμπούση. Συναντώ σπάνια τον Κουτρουμπούση, για την ακρίβεια μια δυο φορές το χρόνο πάντα στο σπίτι των κοινών μας φίλων. Είναι ένας άνθρωπος όμως που εκτιμώ πολύ και που θαυμάζω την μακρόχρονη πορεία του στα αντεργκράουντ πράγματα της χώρας. Όσοι έχουν διαβάσει την Ιστορία του Ελληνικού Ροκ του Μανώλη Νταλούκα, θα ξέρουν τι εστί Κουτρουμπούσης! Οι μεγαλύτεροι ίσως έχουν στη βιβλιοθήκη τους το θρυλικό cult αριστούργημα του με τίτλο En αγκαλία de Κρισγιαούρτι, που βγήκε το 1978 και αποτέλεσε μια πιο προσωποπαγή ενασχόληση του με τη λογοτεχνία, από τότε που αρκετά χρόνια πίσω συμμετείχε στη σύνταξη του περιοδικού Πάλι με τον Νάνο Βαλαωρίτη και τον Δημήτρη Πουλικάκο! Ο ιδιόμορφος αυτός καλλιτέχνης ασχολήθηκε κάποτε με τον κινηματογράφο, γυρίζοντας πειραματικά 16άρια φιλμάκια, φιλοτέχνησε πολλά εξώφυλλα δίσκων (το Μεταφοραί- Εκδρομαί ο Μήτσος του Πουλικάκου, τη Θεοκωμωδία του Πιλαλί κ.ά.), ενώ στο Λονδίνο όπου ζούσε στα τέλη της δεκαετίας του ’60 είχε σχεδιάσει ψυχεδελικά το διαμέρισμα του Μιτς Μίτσελ, ντράμερ τότε της φοβερής μπάντας του Τζίμι Χέντριξ! Ποιος να ξέρει ότι στην παρέα κάποτε του Κουτρουμπούση και του Πουλικάκου ανήκε και ο Θόδωρος Πάγκαλος, εκεί στις αρχές του 1950, όταν όλοι τους ήταν μέλη της περίφημης Παράγκας των Ελλήνων Υπαρξιστών!
Διαβάστε τη συνέχεια στο Άσματα και μιάσματα »»
