1.12.09

Ron Cobb: Λοιπόν τι λέγαμε για την οικολογία;

Γράφει ο Μάρκος Θεοδωράκης | Comic Art »»

Ron Cobb
Λοιπόν τι λέγαμε για την οικολογία;
Σύνθεση Εξωφύλλου: Δημήτρης Αρβανίτης
Lettering: Παυλίνα Καλλίδου

Ron Cobb • Λοιπόν τι λέγαμε για την οικολογία;Ο Ron Cobb γεννήθηκε το 1938. Μόλις τελειώνει το γυμνάσιο προσλαμβάνεται από την Disney. Συμμετέχει στην παραγωγή της ταινίας Sleeping Beauty. Δουλεύει βασικά με σινική μελάνη και δημιουργεί ελαιογραφίες. Το 1959 κερδίζει βραβείο Hugo για ένα εξώφυλλο του Magazine of Fantasy and Science Fiction. Από την δεκαετία του 70 εργάζεται σαν σκηνογράφος στο Hollywood με συμμετοχές σε ταινίες όπως ο Κόναν ο Βάρβαρος. Παράλληλα συνεργάζεται με εφημερίδες όπως η Los Angeles Free Press και πολλές ακόμα. Σε αυτό τον βοήθησε βασικά το Underground Press Syndicate. Το έργο του αρχίζει να αγκαλιάζεται σε Αμερική και Ευρώπη από διάφορες εκδοτικές εταιρίες. Η συγκεκριμένη συλλογή που παρουσιάζεται αποτελεί τα πιο γνωστά έργα του από την συλλογή The Cobb Book (1975) και κάποια πιο πρόσφατα.


Η ατμόσφαιρα που αναδίδουν τα έργα επηρεασμένα φυσικά από την εποχή. Οι δεκαετίες του 60 και του 70 περιέχουν ιστορικά γεγονότα που επηρέασαν όλη την υφήλιο. Βιετνάμ, πυρηνικά, οικολογία, hippies, ειρηνευτικά κινήματα, Μάης του 68. Για όλα αυτά ο Cobb έχει κάτι να πει. Ένα σκίτσο για κάθε κατηγορία θα ήταν αρκετό, αλλά στο συγκεκριμένο album συναντάμε περισσότερα.

Η αίσθηση που έχουμε διαβάζοντας στο σήμερα, σχέδια που αφορούν καταστάσεις 30–40 χρόνια πίσω είναι κάπως περίεργη. Ίσως γιατί έχουν χάσει την αμεσότητα του σύγχρονου. Αλλά είναι τελικά έτσι ή αποτελεί μία πρώτη και ίσως εσφαλμένη εντύπωση μας ... ; Στην ουσία και αν το σκεφτούμε λίγο παραπάνω, αυτό που τελικά, τα καθιστά σύγχρονα, είναι το γεγονός ότι πολλά από τα προβλήματα που θίγει ο Cobb, εξακολουθούν να υπάρχουν, ή απλώς έχουν αλλάξει όνομα. Οικολογία, πόλεμος, φυλετικές διακρίσεις…

Μία συλλογή από εικονογραφήσεις και γελοιογραφίες οι οποίες διακρίνονται για το ανελέητο και μαύρο χιούμορ τους. Δεν αφήνουν τίποτα όρθιο στο πέρασμα τους. Πολιτικοί και πολιτικές, άνθρωποι και μηχανές περνάνε από κόσκινο. Το αισθητικό κομμάτι άκρως ενδιαφέρον αφού το μαυρόασπρο σκίτσο με τις αντιθέσεις του, αποτελεί την «ταμάμ» συνταγή για την συγκεκριμένη θεματολογία. Οι επιρροές του από την underground κουλτούρα που ακμάζει εκείνη την περίοδο εμφανέστατη. Ανελέητος και τεχνικά καταρτισμένος μάλλον μας προσφέρει μία δουλειά πολύ ενδιαφέρουσα, άξια της προσοχής μας.

Δεν υπάρχουν σχόλια: