Το Τράνζιτ στον Ιανό

Παρουσίαση του Τράνζιτ στον Ιανό στις 26 Ιουνίου 2024 με την ευκαιρία της επανέκδοσής του για τέταρτη φορά, δέκα χρόνια μετά την πρώτη έκδοση.
Σκέψεις Ανν Λου, 27 Ιουνίου 2024 »»

Από αριστερά, Θύμιος Κούκιος, η συγγραφέας και η Όλγα Νικολαΐδου.

Τα διηγήματα του Τράνζιτ γράφτηκαν μεταξύ 2011–2014. Την εποχή εκείνη η χώρα μας ταλανιζόταν από πρωτόγνωρα θέματα. Ανασφαλείς, αβέβαιοι για την αυριανή ημέρα, κάποιες φορές απογοητευμένοι, θυμωμένοι περνούσαμε τη μια ημέρα ύστερα από την άλλη. Δηλώσαμε και αγανακτισμένοι για όλα όσα πιστεύαμε πως ήταν διαφορετικά χτισμένα γύρω μας και διαψευστήκαμε. Αγανακτισμένοι που αντιλαμβανόμασταν πως δεν είχαμε συμπεριληφθεί σε κάποιο κοινωνικοπολιτικό σχέδιο και πως δεν υπήρχαν τρόποι να μην ξεχαστούμε στα αζήτητα. Μπροστά μας βλέπαμε να συμβαίνει αυτό που δεν θέλαμε να συμβεί. Κάποιες γενιές που τους έτυχε να ζήσουν στα δύσκολα, στην κακή στιγμή της Ιστορίας, να μετατραπούν σε παρενθέσεις. Οι επόμενοι να συνεχίσουνε το δρόμο τους, η Ιστορία να συνεχιστεί και σε εκείνα εκεί τα πέτρινα χρόνια κάποιοι να έχουν φάει το βόλι σαν να ήταν απλώς παράπλευρες απώλειες.

«Αντί αδράνειας»: Η ποιητική συλλογή της Δώρας Λαϊνά - Η μνήμη, η απώλεια και η ευγνωμοσύνη

Η συλλογή περιλαμβάνει μια ποικιλία θεμάτων που αγγίζουν το υπαρξιακό, το συναισθηματικό και το κοινωνικό φάσμα, αποδεικνύοντας την ικανότητα της ποιήτριας να εκφράζει την ανθρώπινη εμπειρία με μοναδικό και βαθύ τρόπο

Ταξίδι στις βαθύτερες και πιο προσωπικές σκέψεις και συναισθήματα αποτελεί η ποιητική συλλογή Αντί αδράνειας της Δώρας Λαϊνά από τις εκδόσεις ΑΠΟΠΕΙΡΑ.

Η συλλογή περιλαμβάνει μια ποικιλία θεμάτων που αγγίζουν το υπαρξιακό, το συναισθηματικό και το κοινωνικό φάσμα, αποδεικνύοντας την ικανότητα της ποιήτριας να εκφράζει την ανθρώπινη εμπειρία με μοναδικό και βαθύ τρόπο.

Η ποίηση της Δώρας Λαϊνά χαρακτηρίζεται από έντονες εικόνες και συμβολισμούς, προσφέροντας στον αναγνώστη μια πλούσια αισθητική εμπειρία. Τα ποιήματα της συλλογής εξετάζουν την ανθρώπινη προσπάθεια για ανύψωση και υπέρβαση, ενώ παράλληλα καταδεικνύουν την εύθραυστη φύση αυτής της προσπάθειας.

Ο Δημήτρης Προύσαλης για τα «Επιγράμματα» του Μαρτιάλη

Γράφει ο Δημήτρης Προύσαλης στο ιστολόγιο Στων παραμυθιών τα σταυροδρόμια »»

Αν και το παρόν ιστολόγιο προσανατολίζεται και κινείται σταθερά στην προβολή και ανάδειξη του λαϊκού παραμυθιακού λόγου και της αφηγηματικής του προσέγγισης, κατά καιρούς ο γράφων επιμελητής αναρτά υλικό φιλολογικού, λογοτεχνικού ή ιστορικού περιεχομένου που εκτιμά πως αξίζει της γενικότερης βιβλιοφιλικής προσοχής ενός πλατιού κοινού. Στην παρούσα περίπτωση λοιπόν, παρουσιάζεται ένα μικρό επιλεγμένο μέρος της «εξειδίκευσης» του δημιουργού του. Ο Ρωμαίος Μάρκος Βαλέριος Μαρτιάλης (40–104 μ.Χ.) με ιβηρική καταγωγή, υπήρξε ένας εξαιρετικός επιγραμματοποιός της εποχής του, αφού συνέγραψε δώδεκα βιβλία με περισσότερα από 1500 ποιήματα, από διατυπωμένες απόψεις-εκτιμήσεις-κρίσεις με σύντομο ποιητικό τρόπο, τα οποία εκδόθηκαν στα χρόνια 86–106 μ.Χ. Τα περισσότερα από τα Επιγράμματα, ένα ιδιαίτερο γραμματειακό είδος, έχουν καυστικό χαρακτήρα και αναφέρονται σε πλειάδα προσώπων της επώνυμης ρωμαϊκής κοινωνίας της εποχής του, όπως πχ αυτοκράτορες, αξιωματούχους, συγγραφείς, φιλοσόφους, νομικούς, δασκάλους, μονομάχους, εργολάβους ή ακόμη και σκλάβους, άντρες και γυναίκες.

Ο χαρακτήρας των επιγραμμάτων που επέλεξε με ιδιαίτερη επιμέλεια η φιλόλογος-λογοτέχνης Καίτη Βασιλάκου, διακρίνονται από την σκωπτικότητά τους, αλλά και για την αμεσότητα μιας έμμεσης κριτικής που αναφέρεται σε επιλήψιμες ανθρώπινες συμπεριφορές με ηθική αντανάκλαση. Αν έχουν ενδιαφέρον στις μέρες μας, αυτό οφείλεται στο σατιρικό στοιχείο που αναδύεται έντονα, αναδεικνύοντας τη δύναμή του διαχρονικά. Η επιλογή των συγκεκριμένων επιγραμμάτων τής εν λόγω έκδοσης Επιγράμματα των εκδόσεων Απόπειρα (Μάιος 2024), με βάθος και πηγή αναζήτησης την τρίτομη έκδοση του D. R. Shackleton Anthologia Latina (Loeb, 1993), σχετίζεται με τους ανθρώπινους χαρακτήρες και τη θέση τους στη ρωμαϊκή κοινωνία, που φαίνεται να μοιάζουν πολύ με εκείνους της σημερινής εποχής και ας μας χωρίζουν πάνω από είκοσι αιώνες με το έργο του Μαρτιάλη.

Σε κάθε περίπτωση το αναγνωστικό κοινό θα χαρεί, θα διασκεδάσει και σίγουρα θα προβληματιστεί θερικά από τα γραφόμενα.

Ένα μικρό δείγμα:

Έχει ο Αφρικανός εκατομμύρια κι όμως κι άλλα κυνηγά. Η Τύχη δίνει σε πολλούς πάρα πολλά μα σε κανέναν αρκετά.

Θαΐδα, σε κανέναν δεν λες όχι, αλλά αν γι' αυτό δεν ντρέπεσαι, για τούτο ας ντρέπεσαι τουλάχιστον, πως όχι, Θαΐδα, σε τίποτα δεν λες.

Γιατί, άμα είναι να απαγγείλεις, τυλίγεις το φουλάρι στο λαιμό σου; Αυτό ταιριάζει πιο πολύ στα αυτιά μας.

Μέχρι τώρα γιατρός ήταν ο Δίαυλος: τώρα είναι νεκροθάφτης. Ό,τι ως νεκροθάφτης κάνει, και ως γιατρός το έκανε.

Δημήτρης Β Προύσαλης

 

«Ο μισός βέσπα» και «Γαμ.» (ανατυπώσεις)

Ο μισός βέσπα: 19 μυθιστορήματα του ενός λεπτού,
σσ. 111, σχήμα 13 × 20,5 εκ., έκδοση χαρτόδετη,
I S B N 978-960-537-139-5,
Πέμπτη έκδοση, Αθήνα, Ιούνιος 2024.
(Πρώτη έκδοση: Αθήνα, Ιούλιος 2011.)
Λ.Τ. 10,00 + Φ Π Α

«Ένα βιβλίο ρομαντικό, χυδαίο, γλυκό και πικρό όπου αλήθεια και σουρεαλισμός κρύβονται χεράκι χεράκι πίσω από τους θάμνους. Ένα βιβλίο γεμάτο άπλετο φως τελικά.» — Άννα Σπυροπούλου

Γαμ: μυθιστορήματα του ενός λεπτού,
σσ. 117, σχήμα 13 × 20,5 εκ., έκδοση χαρτόδετη,
I S B N 978-960-537-153-1,
Τέταρτη έκδοση, Αθήνα, Ιούνιος 2024.
(Πρώτη έκδοση: Απόπειρα, Σεπτέμβριος 2012.)
Λ.Τ. 10,00 + Φ Π Α

Μετά το βιβλίο Ο μισός βέσπα, και συνεχίζοντας την αιματηρή αποταμίευση λόγου που χαρακτηρίζει τα «μυθιστορήματα του ενός λεπτού», έρχεται το Γαμ. Αν είστε ανθεκτικοί στη λογοτεχνία που σκληρά χαϊδεύει και γλυκά ξεβολεύει, το Γαμ. διαβάζεται παντού: στο σπίτι, στο γραφείο, στην εξοχή, στο σκοτάδι, στο ασανσέρ, στο μετρό, στο άσχετο...

Το Τράνζιτ στο IANOS Café

Με την ευκαιρία της 4ης έκδοσης της συλλογής διηγημάτων Τράνζιτ της Αννίτας Λουδάρου (Ανν Λου) σάς περιμένουμε για μια ξεχωριστή βραδιά στο Ianos Café την Τετάρτη 26 Ιουνίου 2024 στις 8.30 το βράδυ. Θα μιλήσουν με την Αννίτα Λουδάρου (Ανν Λου) και θα διαβάσουν αποσπάσματα από το βιβλίο της η Ψυχοθεραπεύτρια - Ηθοποιός, απόφοιτος της ΕΕΑΟ&ΟΨ και της Ανώτερης Σχολής «Δήλος» Όλγα Νικολαΐδου, και ο Ψυχοθεραπευτής - Ηθοποιός, απόφοιτος Δραματικής Σχολής Εθνικού Θεάτρου Θύμιος Κούκιος. 

ΙΑΝΟΣ CAFE,
Σταδίου 24, Αθήνα, 105 64,
210/3217917

Το event στο Facebook.

Μια παραμυθένια πύλη στο συλλογικό φαντασιακό. Δημοτικισμός

Αλεξία Ν. Ορφανού • Παραμύθια του Εκπαιδευτικού Ομίλου: Καρλ Έβαλντ, Πηνελόπη Δέλτα, Ιουλία Δραγούμη (σσ 390), 18€,

Κώστας Πασαγιάννης • Παραμύθια από τη Μάνη (σσ 152), 12€,

Παύλος Νιρβάνας • Κι η ζωή μας κι η αγάπη παραμύθι (σσ 268), 14€,

Αλεξία Ν. Ορφανού • Παραμύθια από τη Μαδαγασκάρη (σσ 214), 13€.

Κάνω Follow και Like στην Αντιγόνη Κατσαδήμα

συνέντευξη στη Γιώτα Δημητριάδη και τον Γιάννη Καφάτο | ViewTag.gr,
Δευτέρα 10 Ιουνίου 2024 »»

«Γεννήθηκα στο Βόλο αλλά μεγάλωσα στα Άσπρα Σπίτια Βοιωτίας. Ζω στην Αθήνα αλλά πάντα ήθελα να βρίσκομαι κοντά στη θάλασσα. Σπούδασα Επικοινωνία και Μ.Μ.Ε κι έκανα και μεταπτυχιακές σπουδές στο ίδιο αντικείμενο με ειδίκευση στην Πολιτική Επικοινωνία και τις νέες τεχνολογίες. Δεν μπορώ να με φανταστώ χωρίς να γράφω και να ταξιδεύω. Οι πιο πρόσφατες δουλειές που έχω κάνει μέχρι σήμερα είναι στον ιδιωτικό τομέα, στην εξυπηρέτηση πελατών και στη συμβουλευτική, ενώ εργάστηκα ως δημοσιογράφος για την εκπομπή 24 ώρες στην Ελλάδα στην ΕΡΤ3. Χόμπι — στην Ελλάδα — θεωρείται το γράψιμο, αλλά εγώ έχω το περπάτημα, το κολύμπι, να βλέπω Θέατρο και να ακούω μουσική εν κινήσει. Και γράφω. Συνεχίζω να γράφω αλλά όχι για χόμπι».

Είναι «φιλόξενη» η Αθήνα για καλλιτεχνική δημιουργία;

Η Αθήνα είναι μια πόλη φιλόξενη για καλλιτεχνική δημιουργία υπό την έννοια ότι έχει μικρό κέντρο και γίνονται εύκολα αντιληπτά τα θετικά και τα αρνητικά σημεία της. Ως εκ τούτου, σε έναν άνθρωπο που περπατά στο κέντρο και σε γειτονιές της, είναι εύκολο να προκύψει ένας διάλογος ανοιχτών θεμάτων για το ωραίο και το άσχημο στην πόλη, ώστε να τον αξιοποιήσει ποιητικά, θεατρικά, καλλιτεχνικά. Είμαστε παρατηρητές και συμμέτοχοι μαζί, σε κοινή ακολουθία. Από την άλλη, βέβαια, δεν έχουμε δει κονδύλια από την Πολιτεία στους ανθρώπους των γραμμάτων και των τεχνών, ώστε να μιλήσουμε επί της ουσίας για μια πόλη φιλόξενη καλλιτεχνικά, με όραμα, στόχο και συνέχεια, σε συλλογική βάση. Κατά συνέπεια, η Αθήνα είναι κατά τύχη μια καλλιτεχνικά φιλόξενη πόλη χάρη στον κόπο, στο μεράκι και στην καψούρα των κατοίκων της που δεν μπορούν να πράξουν διαφορετικά αλλά επιμένουν να τροφοδοτούν τις τέχνες με το όποιο κόστος.

Will Eisner • Συμβόλαιο με τον Θεό

Ανατυπώθηκε και επανακυκλοφορεί η διάσημη graphic novel τού Γουίλλ Άισνερ. Όσοι λατρεύουν τα κόμιξ και τα graphic novels πρέπει να είναι χαρούμενοι.

Επίμετρο: Denny O’Neil,
Lettering: Παυλίνα Καλλίδου,
Μετάφραση: Βαρβάρα Χατζησάββα
σσ. 207, σχήμα 25 × 17 εκ.,
Πρώτη έκδοση: Μάιος 2009
Λ.Τ. 18,00 € ( + Φ Π Α)
I S B N 978-960-537-106-7

Μέσα από τέσσερις αλληλένδετες ημιαυτογραφικές ιστορίες, το Συμβόλαιο με τον Θεό εκφράζει τη χαρά, τη ζωντάνια, την τραγικότητα και το δράμα της ζωής στη Λεωφόρο Ντρόπσι, στο Μπρονξ τής Νέας Υόρκης, την εποχή της οικονομικής Κρίσης, στις αρχές της δεκαετίας του 1930.

Μάρκος Βαλέριος Μαρτιάλης • Επιγράμματα (επιλογή)

Έκδοση λατινικού κειμένου: D. R. Shackleton Bailey,
Μετάφραση: Καίτη Βασιλάκου,
Εισαγωγή: Γιώργος Πρέκας

σσ. 129, σχήμα 13 × 20,5 εκ.,
έκδοση χαρτόδετη,
I S B N 978-960-537-346-7,
Απόπειρα, Ιούνιος 2024
Λ.Τ.: 12,00 € (+ Φ Π Α)

«Θαΐδα, σε κανέναν δεν λες όχι,
αλλά, αν γι’ αυτό δεν ντρέπεσαι,
για τούτο ας ντρέπεσαι τουλάχιστον,
που όχι, Θαΐδα, σε τίποτα δεν λες».

Η παρούσα έκδοση απευθύνεται στο ευρύ αναγνωστικό κοινό και για τον λόγο αυτόν τα περισσότερα επιγράμματα που επιλέχθηκαν είναι σατιρικά προκαλώντας ακόμα και σήμερα το γέλιο ή έστω το χαμόγελό μας.

Ο Μαρτιάλης έφερε το λατινικό επίγραμμα στην τελειότητα. Έγραψε πάνω από 1500 επιγράμματα, τα περισσότερα από τα οποία αναφέρονται σε αυτοκράτορες, αξιωματούχους, συγγραφείς, φιλοσόφους, δικηγόρους, δασκάλους, γιατρούς, μονομάχους, σκλάβους, εργολάβους και γενικά σε γνωστά πρόσωπα της κοινωνίας της εποχής του.

Η επιλογή στο παρόν βιβλίο έγινε κυρίως με βάση τους διάφορους τύπους ανθρώπων που προκαλούσαν το κοινό αίσθημα με τη συμπεριφορά τους, των γυναικών μη εξαιρουμένων. Σε πολλά από αυτά χρησιμοποιεί εξαιρετικά ελευθεριάζουσα γλώσσα, κάτι που δεν ήταν ασυνήθιστο για την εποχή του.

Έχει ενδιαφέρον ότι οι χαρακτήρες στα επιγράμματα του Μαρτιάλη δεν είναι απλώς παρόμοιοι με τους αντίστοιχους σημερινούς αλλά ακριβώς οι ίδιοι. Αυτός είναι ο λόγος που ο ποιητής παραμένει επίκαιρος, αν και μας χωρίζουν από το έργο του 20 αιώνες.  -- Κ.Β.

Ανν Λου • Τράνζιτ (ανατύπωση)

Ανατυπώθηκε και κυκλοφορεί η συλλογή διηγημάτων Τράνζιτ τής Αννίτας Λουδάρου. 

σσ. 143, σχήμα 13 × 20,5 εκ., έκδοση χαρτόδετη,
φωτ εξωφύλλου: Samantha French,
I S B N: 978-960-537-189-0,
Λ.Τ. 10,00 € + Φ Π Α
Τέταρτη έκδοση: Ιούνιος 2024 (Πρώτη έκδοση: Απόπειρα, Απρίλιος 2014)

Πριν από 13 χρόνια, εν μέσω του τυραννικού μνημονίου, μια άγνωστη κοπελιά θέλησε να αρχίσει να γράφει όσα είχε μέσα της. Άνοιξε ένα blog με τα αρχικά της Ανν Λου και άρχισε να εκφράζεται για όσα συνέβαιναν, για όσα μας έπνιγαν, για όσα άλλαζαν. Για τη βια, για την αδικία, για την απανθρωπιά. Έγραφε κάποιες φορές δυο και τρια κείμενα την ημέρα αλλά κυρίως τη νύχτα. Το blog ρόλαρε, όπως και η ίδια, σαν να είχε βάλει πατίνια και να περνούσε μέσα απο τοίχους και γυαλιά. Απο εκείνα εκεί τα κείμενα και απο κάποια λίγα πιο κατοπινά όπου η θεματολογία είχε αρχίσει να προέρχεται απο ένα υλικό που ανήκε σ´αυτό που ο κάθε άνθρωπος συγκεντρώνει σε όλη τη ζωή του και έχει την ανάγκη κάτι να το κάνει, να το μετουσιώσει κάπου, εκδόθηκε από την Απόπειρα το Τράνζιτ το 2014, μια νουβέλα το Ιώδιο το 2015 και μια συλλογή επίσης μικροδιηγημάτων το Τη νύχτα που τρεμόσβηνε το λ το 2020. Ούτε που μπορούσε η ίδια να το φαντασθεί στα πιο βαθιά όνειρά της. Και τα τρια βιβλία αγαπήθηκαν και έκαναν τη δική τους διαδρομή, φέρνοντας στο κορίτσι που τα έγραψε πολλές συγκινήσεις, πολλές χαρές, πολλές ιδιαίτερες στιγμές. Και συνεχίζουν.

Και όλα αυτά ήθελα να τα πω για να μπορέσω να μεταφέρω την αμέριστη χαρά μου, όταν έμαθα από τον Σαράντη πως η Απόπειρα προχωράει για την τέταρτη έκδοση του πρώτου βιβλίου, του Τράνζιτ. Ένα Τράνζιτ που είχε εξαντληθεί αλλά που όπως φαίνεται ακόμα επιλέγεται.

Θυμάμαι που του είπα: «Μα αυτό πρέπει να το γιορτάσουμε.»

Ναι πρέπει να το γιορτάσουμε.

Stay tuned

(Κείμενο της Αννίτας στο Facebook.)