27.5.19

Αγνή Στουμπούλη • Ελληνικά παραμύθια με αρειμάνιους δράκους

Επιλογή, επιμέλεια: Αγνή Στρουμπούλη
Επίμετρο: Χριστίνα Φραγκεσκάκη
σσ. 193, σχήμα 13 × 20,5 εκ., έκδοση χαρτόδετη
I S B N: 978-960-537-073-2
Σειρά: Του Κόσμου τα Παραμύθια • αρ. 23
Δεύτερη (επαυξημένη) έκδοση: Μάιος 2019
(Πρώτη έκδοση: Απόπειρα, Αθήνα 2004)
Λ.Τ. 12 € (+ Φ Π Α)



Είναι θεόρατοι, έχουν υπερφυσική δύναμη, αλλά ευτυχώς δεν έχουν πολύ μυαλό. Φαίνεται πως οι Δράκοι αντικατέστησαν τις δευτερεύουσες θεότητες της αρχαιοελληνικής μυθολογίας, τους Κενταύρους, τους Γίγαντες κ.ά. Έχουν κάποια αναλογία με τους γίγαντες των βορειοευρωπαϊκών λαών.

Κατοικούν στα όρη και σε ερημιές, μέσα σε σπηλιές ή σε πύργους και παλάτια, συνήθως πολλοί μαζί. Ο τυπικός τους αριθμός είναι σαράντα, αν και, στις παραδόσεις ιδίως, γίνεται λόγος και για μονήρεις. Μερικές φορές εμφανίζεται και η μάνα τους, η δρακόντισσα ή δράκαινα ή οι τρεις αδελφές τους.

Ζουν από το κυνήγι των ζώων και των ανθρώπων, τους αρέσουν οι λεηλασίες και οι κλοπές, γι’ αυτό και στις κατοικίες τους συσσωρεύονται άπειρα πλούτη, και αρπάζουν κοπέλες, που τις κρατούν φυλακισμένες στο άντρο τους.

Όμως δεν είναι πάντοτε κακοί, μια πανδαισία δράκων περιλαμβάνεται στην κιβωτό των ελληνικών παραμυθιών: δράκοι και δράκαινες που ανταγωνίζονται μεταξύ τους, που βοηθούν με τις μαγικές τους ικανότητες και συντροφεύουν, ακόμη και σώζουν τον ήρωα, που του δίνουν πολύτιμες πληροφορίες ή που βρίσκουν τον μπελά τους, παντοδύναμα τέρατα με φοβερές ικανότητες ή ανήμπορα πλάσματα που δεν βλέπουν άσπρη μέρα, μοχθούν όλοι, καθένας με τον τρόπο του, για την ψυχαγωγία μας.

(Κείμενο από το οπισθόφυλλο της έκδοσης.)

20.5.19

Aναρριχώμενο φυτό

διήγημα της Αννίτας Λουδάρου | ο αναγνώστης,
Παρασκευή 17 Μαΐου 2019 »»

Μια μετρίου αναστήματος γυναίκα, γύρω στα σαρανταπέντε σπρώχνει ένα καρότσι με τρόφιμα στο σούπερ μάρκετ. Φοράει καφέ παλτό, μαύρες μπότες, μπλε πλεκτό κασκόλ στο λαιμό. Τα ρούχα της είναι λίγο φθαρμένα αλλά καθαρά. Τα μαλλιά της δεμένα σε αλογοουρά. Πού και πού πέφτει ένα τσουλούφι στα μάγουλά της και το περνάει πίσω από τ΄αυτί. Tα χείλη της λίγο ξερά. Κινείται στους διαδρόμους με απόλυτη ακρίβεια. Ξέρει που είναι ακριβώς τι. Δεν χασομεράει. Είναι επτά το απόγευμα. Έχει έρθει για ψώνια μετά τη δουλειά.

circa 1965: A woman smiles as she pushes a shopping cart full of groceries down the aisle of a supermarket. A grocer stands behind her, writing on a clipboard. (Photo by Lambert/Getty Images)

17.5.19

Χάρλαν Έλλισον • Δεν έχω στόμα, και πρέπει να ουρλιάξω

διηγήματα
Εισαγωγή, Μετάφραση: 
Γιάννης Ανδρέου
σσ. 110, σχήμα 13 × 20,5 εκ.,
έκδοση χαρτόδετη,
I S B N: 978-960-7034-43-4,
10,00 € + Φ Π Α
 Δεύτερη (νέα) έκδοση: Μάιος 2019
(Πρώτη έκδοση: Απόπειρα, Δεκέμβριος 1991)



Ο προφήτης του Νέου Κύματος της επιστημονικής φαντασίας. — New Yorker

Ο Χάρλαν Έλλισον είναι φαινόμενο sui generis... και τον συστήνουμε σ’ όποιον έχει γερό στομάχι για να αντέχει στις συγκινήσεις και ανοιχτό μυαλό για μια απίθανη μικρή βόλτα στο βασίλειο της φαντασίας. — Los Angeles Times

Πάντα πρωτότυπος, πάντα συναρπαστικός ο Χάρλαν Έλλισον μας καλεί να περπατήσουμε στα όρια της επιστημονικής φαντασίας και της αντοχής μας.

Το διήγημα «Δεν έχω στόμα, και πρέπει να ουρλιάξω» και η μικρή νουβέλα «Το Πουλί του Θανάτου» είναι δύο από τις καλύτερες και πιο φημισμένες ιστορίες τού πιο βραβευμένου και ανατρεπτικού διηγηματογράφου της επιστημονικής φαντασίας, που παραμένουν στο μυαλό μας πολύ καιρό μετά το διάβασμά τους. Ίσως γιατί οι ιστορίες του Χάρλαν Έλλισον δεν διαβάζονται απλώς αλλά βιώνονται.

«Μου αρέσει να αφήνομαι στη φαντασία μου, να γράφω για όνειρα… για τους παλιούς θεούς που έχουν πεθάνει, για τους καινούριους θεούς που δημιουργούνται γιατί τους πιστεύουν οι άνθρωποι.
Να γράφω για τη βία, γιατί η βία σημαίνει αναμέτρηση. Όταν γράφεις για τους ανθρώπους γράφεις για τη βία». — Χάρλαν Έλλισον

Μάνθος Γιουρτζόγλου • Ντελίριο

Δώδεκα ιστορίες αγάπης
σσ. 174, έκδοση χαρτόδετη, σχήμα 13 × 20,5 εκ.
Εικόνα εξωφύλλου Ναταλία Μαντά, από τη σειρά Αισθητικός ιός
Φωτ. του συγγραφέα Λαμπρινή Παγκράτη
Σχεδίαση εξωφύλλου Δημήτρης Κολέτσης
Πρώτη έκδοση: Μάιος 2019
I S B N: 978-960-537-269-9
Λ.Τ. 12 € (+ Φ Π Α)


Η πόλη άρχισε σιγά σιγά να ξυπνά κι εμείς ήταν η ώρα μας να την κάνουμε με ελαφρά πηδηματάκια. Είχαμε πιο σημαντικά πράγματα να κάνουμε εξάλλου. «Μου φαίνεται ότι ήξερες από την αρχή πού πάμε» της λέω ανταποδίδοντας το χαμόγελο κι ενώ άρχισαν κιόλας στο μυαλό μου να χορεύουν εικόνες ιδρωμένες και υγρές πάνω σε λευκά σεντόνια. Το τι συνέβαινε βέβαια μέσα από το παντελόνι μου περιττό να το αναφέρω. Την ίδια ώρα, η Νεφέλη ξεκλείδωνε απαλά την εξώπορτα της πολυκατοικίας που έμενε. Είπαμε, καμιά φορά η ζωή είναι και όμορφη. Την ακολούθησα, έκλεισα την πόρτα πίσω μου και ξεκινώντας να πετάμε από πάνω μας τα πρώτα ρούχα, πήραμε το ασανσέρ για τον τρίτο.

Δώδεκα ιστορίες αγάπης, χωρίς αναισθητικό. Σκληρές μα και τρυφερές. Σαν καθημερινές μάχες με τον εαυτό μας. Δώδεκα ιστορίες μοιρασμένες μεταξύ του ήλιου των κυκλαδίτικων νησιών και των δύσκολων χειμώνων των μεγαλουπόλεων. Δώδεκα ιστορίες απωθημένων, απώλειας, ανεκπλήρωτων πόθων, παραίσθησης, ειρωνείας, αυτοτιμωρίας και εκδίκησης. Με μουσική υπόκρουση από τζαζ στάνταρ για ατμόσφαιρα και φόντο τοπία σε απόχρωση σέπια.

(Κείμενα από το οπισθόφυλλο της έκδοσης.)