γράφει ο Θανάσης Πατσαβός | Flix, Παρασκευή 29 Ιουνίου 2018 »»
Μια από τις σπουδαιότερες φωνές στη λογοτεχνία επιστημονικής φαντασίας, ο Έλισον έμεινε επίσης διαβόητος για τις κόντρες του με τη βιομηχανία του θεάματος.
Ένας από τους πιο σημαντικούς συγγραφείς επιστημονικής φαντασίας, ο Χάρλαν Έλισον, πέθανε χθες σε ηλικία 84 ετών. Σύμφωνα με τη σύζυγό του, ο Έλισον έφυγε στον ύπνο του.
Γεννημένος το 1934 στο Οχάιο, ο Ελισον μετακόμισε στο Λος Αντζελες το 1962. Πολυγραφότατος, έγραψε πληθώρα διηγημάτων και νουβέλες, τα οποία απέσπασαν κάθε πιθανό λογοτεχνικό βραβείο του είδους, καθώς και παντός είδους κείμενα κριτικής και δοκίμια.
Παράλληλα, υπέγραψε πολυάριθμα σενάρια, κυρίως για την τηλεόραση, ανάμεσα στα οποία για σειρές όπως το «The Outer Limits», το «Star Trek», το «The Man from U.N.C.L.E.», το «The Alfred Hitchcock Hour», το «The Twilight Zone» και το «Babylon 5». Την ίδια στιγμή, όμως, υπήρξε παροιμιωδώς ασυμβίβαστος κι εξαιρετικά επικριτικός και αμυντικός απέναντι στον τρόπο που αντιμετωπιζόταν η δουλειά του από τα στούντιο και τους παραγωγούς, κάτι που οδήγησε σε μερικές θρυλικές κόντρες του με τη βιομηχανία του θεάματος, οι οποίες συχνά έφταναν στα δικαστήρια.
Ανάμεσα στις πιο διάσημες δουλειές του για την τηλεόραση είναι το σενάριο για το κλασικό επεισόδιο του «Star Trek», «City on the Edge of Forever», το οποίο προβλήθηκε το 1967 και κρατά ακόμα τη φήμη ενός από τα καλύτερα της σειράς. Ο ίδιος, ωστόσο, δεν έμεινε καθόλου ευχαριστημένος από τις αλλαγές που πραγματοποίησαν οι δημιουργοί της σειράς, κάτι που δεν σταμάτησε ποτέ να υπογραμμίζει, φτάνοντας μάλιστα να μηνύσει την CBS Paramount Television σαράντα ολόκληρα χρόνια μετά για την περαιτέρω εμπορική εκμετάλλευση του επεισοδίου.
Κι αυτή δεν ήταν η πρώτη φορά που τα έβαζε μαζί τους. Το 1980, ο Ελισον μήνυσε (και κέρδισε) το ABC και την Paramount για παραβίαση πνευματικών δικαιωμάτων, όταν προχώρησαν στην παραγωγή και την προβολή μιας τηλεταινίας και μιας βραχύβιας σειράς με τίτλο «Future Cop», τα οποία «δανείζονταν» τη βασική ιδέα από το διήγημα «Brillo» που ο Ελισον είχε γράψει μαζί με τον Μπεν Μπόβα, ενώ αρχικά είχαν απορρίψει τη δική του πρόταση για τη διασκευή του.
Τέλος, αίσθηση είχε κάνει και η κόντρα του με τον Τζέιμς Κάμερον και τους παραγωγούς του «Εξολοθρευτή», τους οποίους ο Ελισον κατηγόρησε ότι άντλησαν υλικό από δύο επεισόδια που εκείνος είχε γράψει για την κλασική τηλεοπτική σειρά «The Outer Limits». Οι δύο πλευρές έφτασαν σε συμβιβασμό, με την εταιρεία παραγωγής να αναγκάζεται να προσθέσει το όνομα του συγγραφέα στους τίτλους τέλους της ταινίας, και τον Κάμερον να αποκαλεί τον Ελισον… παράσιτο.
Το 2011, ο Ελισον προσπάθησε επίσης να εμποδίσει την κυκλοφορία στις αίθουσες του «In Time» του Αντριου Νίκολ, ισχυριζόμενος ότι η υπόθεση της ταινίας θύμιζε υπερβολικά ένα από τα διασημότερα διηγήματά του, το «Repent, Harlequin! Said the Ticktockman», απέσυρε ωστόσο στη συνέχεια τις κατηγορίες.
Ο ίδιος έγραψε μονάχα ένα σενάριο για κινηματογραφική ταινία, το ξεχασμένο και μάλλον αθέλητα αστείο «The Oscar» του 1966, και μάλλον δεν είναι να απορεί κανείς που κανένα άλλο ανάλογο σχέδιο δεν ευοδώθηκε, από τη στιγμή που δεν έχανε ευκαιρία να εκφράζει την περιφρόνησή του για το Χόλιγουντ και τους ανθρώπους του.
Ευτυχώς, ωστόσο, υπάρχει μία κινηματογραφική διασκευή που δικαιώνει το έργο του, έστω κι αν ο Ελισον δεν είχε καμία ανάμειξη, κι αυτή δεν είναι άλλη από το cult μετα-αποκαλυπτικό φιλμ «A Boy and His Dog» (1975) του Λ. Κ. Τζόουνς, το οποίο βασίστηκε στην ομώνυμη νουβέλα.
Μια από τις σπουδαιότερες φωνές στη λογοτεχνία επιστημονικής φαντασίας, ο Έλισον έμεινε επίσης διαβόητος για τις κόντρες του με τη βιομηχανία του θεάματος.
Ένας από τους πιο σημαντικούς συγγραφείς επιστημονικής φαντασίας, ο Χάρλαν Έλισον, πέθανε χθες σε ηλικία 84 ετών. Σύμφωνα με τη σύζυγό του, ο Έλισον έφυγε στον ύπνο του.
Γεννημένος το 1934 στο Οχάιο, ο Ελισον μετακόμισε στο Λος Αντζελες το 1962. Πολυγραφότατος, έγραψε πληθώρα διηγημάτων και νουβέλες, τα οποία απέσπασαν κάθε πιθανό λογοτεχνικό βραβείο του είδους, καθώς και παντός είδους κείμενα κριτικής και δοκίμια.
Παράλληλα, υπέγραψε πολυάριθμα σενάρια, κυρίως για την τηλεόραση, ανάμεσα στα οποία για σειρές όπως το «The Outer Limits», το «Star Trek», το «The Man from U.N.C.L.E.», το «The Alfred Hitchcock Hour», το «The Twilight Zone» και το «Babylon 5». Την ίδια στιγμή, όμως, υπήρξε παροιμιωδώς ασυμβίβαστος κι εξαιρετικά επικριτικός και αμυντικός απέναντι στον τρόπο που αντιμετωπιζόταν η δουλειά του από τα στούντιο και τους παραγωγούς, κάτι που οδήγησε σε μερικές θρυλικές κόντρες του με τη βιομηχανία του θεάματος, οι οποίες συχνά έφταναν στα δικαστήρια.
Ανάμεσα στις πιο διάσημες δουλειές του για την τηλεόραση είναι το σενάριο για το κλασικό επεισόδιο του «Star Trek», «City on the Edge of Forever», το οποίο προβλήθηκε το 1967 και κρατά ακόμα τη φήμη ενός από τα καλύτερα της σειράς. Ο ίδιος, ωστόσο, δεν έμεινε καθόλου ευχαριστημένος από τις αλλαγές που πραγματοποίησαν οι δημιουργοί της σειράς, κάτι που δεν σταμάτησε ποτέ να υπογραμμίζει, φτάνοντας μάλιστα να μηνύσει την CBS Paramount Television σαράντα ολόκληρα χρόνια μετά για την περαιτέρω εμπορική εκμετάλλευση του επεισοδίου.
Κι αυτή δεν ήταν η πρώτη φορά που τα έβαζε μαζί τους. Το 1980, ο Ελισον μήνυσε (και κέρδισε) το ABC και την Paramount για παραβίαση πνευματικών δικαιωμάτων, όταν προχώρησαν στην παραγωγή και την προβολή μιας τηλεταινίας και μιας βραχύβιας σειράς με τίτλο «Future Cop», τα οποία «δανείζονταν» τη βασική ιδέα από το διήγημα «Brillo» που ο Ελισον είχε γράψει μαζί με τον Μπεν Μπόβα, ενώ αρχικά είχαν απορρίψει τη δική του πρόταση για τη διασκευή του.
Τέλος, αίσθηση είχε κάνει και η κόντρα του με τον Τζέιμς Κάμερον και τους παραγωγούς του «Εξολοθρευτή», τους οποίους ο Ελισον κατηγόρησε ότι άντλησαν υλικό από δύο επεισόδια που εκείνος είχε γράψει για την κλασική τηλεοπτική σειρά «The Outer Limits». Οι δύο πλευρές έφτασαν σε συμβιβασμό, με την εταιρεία παραγωγής να αναγκάζεται να προσθέσει το όνομα του συγγραφέα στους τίτλους τέλους της ταινίας, και τον Κάμερον να αποκαλεί τον Ελισον… παράσιτο.
Το 2011, ο Ελισον προσπάθησε επίσης να εμποδίσει την κυκλοφορία στις αίθουσες του «In Time» του Αντριου Νίκολ, ισχυριζόμενος ότι η υπόθεση της ταινίας θύμιζε υπερβολικά ένα από τα διασημότερα διηγήματά του, το «Repent, Harlequin! Said the Ticktockman», απέσυρε ωστόσο στη συνέχεια τις κατηγορίες.Ο ίδιος έγραψε μονάχα ένα σενάριο για κινηματογραφική ταινία, το ξεχασμένο και μάλλον αθέλητα αστείο «The Oscar» του 1966, και μάλλον δεν είναι να απορεί κανείς που κανένα άλλο ανάλογο σχέδιο δεν ευοδώθηκε, από τη στιγμή που δεν έχανε ευκαιρία να εκφράζει την περιφρόνησή του για το Χόλιγουντ και τους ανθρώπους του.
Ευτυχώς, ωστόσο, υπάρχει μία κινηματογραφική διασκευή που δικαιώνει το έργο του, έστω κι αν ο Ελισον δεν είχε καμία ανάμειξη, κι αυτή δεν είναι άλλη από το cult μετα-αποκαλυπτικό φιλμ «A Boy and His Dog» (1975) του Λ. Κ. Τζόουνς, το οποίο βασίστηκε στην ομώνυμη νουβέλα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου