Χριστίνα Οικονομίδου, 4 εποχές στον δρόμο

Το Βήμα, Κυριακή 31 Ιουλίου 2016 »»

ποίηση,
Χριστίνα Οικονομίδου, 4 εποχές στον δρόμο,
Απόπειρα, 2016,
σελ. 99, τιμή 8,48 ευρώ

Κοσμοπολίτικη, χώροι δημόσιοι και ιδιωτικοί, η Μάριον και ο χωλός υπέροχος Άγγελος σε ουρανοξύστες, δημόσιες βιβλιοθήκες και αίθουσες τέχνης, ξενοδοχεία, κελάρια, οδοφράγματα. Μια ποιητική σύνθεση, όπου το αφηγηματικό στοιχείο συμπορεύεται με έναν θλιμμένο λυρισμό υψηλής έντασης.
Δείγμα γραφής:

Κάποτε και σε σαπισμένα δίχρονα,
σε κουφάλες αυθαιρέτων συνειρμών,
σε μουχλιασμένα χρώματα,
σε κρυπτικές συμφωνίες
εγχόρδων,
σ' εκκλησάκια αίματος
που κανείς δεν υπολήπτεται
καθώς
ο τρόμος
    αποφαίνεται
την επικράτεια της φυγής.

Μ’ αυτά και με κείνα
μεγαλώσαμε
  τουλάχιστον μια γενιά
      νεκρών πουλιών.

Παραμύθια από τον Ηρόδοτο και Παραμύθια των παραμυθάδων

Ανατυπώθηκαν και κυκλοφορούν δύο τίτλοι από τη σειρά Του κόσμου τα παραμύθια, τα Παραμύθια από τον Ηρόδοτο και τα Παραμύθια των παραμυθάδων.

Εισαγωγή, Μετάφραση: Σμαράγδα Μανταδάκη σσ. 164, σχήμα 13 × 20,5, έκδοση χαρτόδετη I S B N: 978-960-537-110-4 Σειρά: Του κόσμου τα παραμύθια • αρ. 29 Πρώτη έκδοση: Απόπειρα, Δεκέμβριος 2009. Λ.Τ.: 12,00 € + Φ Π Α	Εισαγωγή, Μετάφραση: Δημήτρης Προύσαλης σσ. 286, σχήμα 13 × 20,5 εκ., έκδοση χαρτόδετη I S B N 978-960-537-135-7, Σειρά: Του κόσμου τα παραμύθια • αρ. 30 Πρώτη έκδοση: Απόπειρα, Σεπτέμβριος 2011. Λ.Τ.: 14,00 € + Φ Π Α

Το Τράνζιτ σε 3η έκδοση

Ανατυπώθηκε και κυκλοφορεί η συλλογή διηγημάτων Τράνζιτ τής Αννίτας Λουδάρου.

Διηγήματα
σσ. 143, σχήμα 13 × 20,5 εκ.,
I S B N (έκδοση χαρτόδετη) 978-960-537-189-0,
Λ.Τ. 9 € + Φ Π Α.
Απόπειρα, τρίτη έκδοση (πρώτη έκδοση Απρίλιος 2014).

Η μικρή φόρμα είναι δύσκολο είδος, απαιτητικό. Τα διηγήματα-μινιατούρες που περιλαμβάνονται στο Τράνζιτ της Ανν Λου, υπηρετούν το είδος όχι μόνο επαρκώς, αλλά και με μια τρυφερή σεμνότητα που με συγκίνησε πολύ: σαν να αγαπάς πολύ, αλλά θέλεις την αγάπη σου να κρύψεις από τα μάτια των άλλων, «μην την πιάσουν στο στόμα τους», όπως έλεγε η γιαγιά μου.
Κάθε διήγημα είναι φωτογραφία μιας στιγμής, ενός ανθρώπου, ενός αισθήματος, μιας εποχής... Όχι μόνο του έξω κόσμου στιγμιότυπο, μα και του εσωτερικού.
Αγγέλα Γαβρίλη, «Τα στοιχειώδη δηλαδή, για να ζήσει», Διαβάσαμε.

Η γραφή της Αννίτας Λουδάρου με στοχαστικό βλέμμα εισχωρεί βαθιά στα ουσιώδη ζητήματα που απασχολούν τον σύγχρονο άνθρωπο. Είναι μια γραφή γεμάτη αναπάντεχες εκπλήξεις, εμποτισμένη με ποιητικό «άρωμα» και βαθιά βιωματική στοχαστικότητα. Αρκετές από τις ιστορίες του Τράνζιτ μάς κερδίζουν για την βαθιά ευαισθησία τους και την τόσο επιτυχημένη επινοητικότητα της δημιουργικής φαντασίας.
Χριστόδουλος Καλλινός, «Αφηγήσεις ευαισθησίας», Η Αυγή.

Η Βασιλική Κάππα συνομιλεί με τη Χριστίνα Οικονομίδου

Συνέντευξη της Χριστίνας Οικονομίδου στη Βασιλική Κάππα | Κουίντα Art eMagazine,
Τετάρτη 27 Ιουλίου 2016 »»

Γνωρίζω την Χριστίνα Οικονομίδου αρκετό καιρό μάλλον, αν σκεφτεί κανείς ότι την πρωτοείδα πριν να υπάρξει το περιοδικό Index στο οποίο είχε κεντρικό ρόλο ως εκδότρια και στο οποίο είχα κι εγώ την τιμή να γράψω παρουσιάζοντας σε ένα του τεύχος τον εξαιρετικό φιλόλογο και συγγραφέα Ανδρέα Παναγόπουλο, τον οποίο είχα καθηγητή στη Φιλοσοφική Αθήνας και ο οποίος αργότερα μου ζήτησε να γράψω ένα campus novel με θέμα τη ζωή του ως καθηγητή, το οποίο ξεκίνησα και προχώρησα αρκετά όμως όχι τόσο ώστε να προλάβω να εκδοθεί πριν εκείνος φύγει από κοντά μας.

Πρώτη φορά την είδα να μπαίνει σε ένα γραφείο στο Σύνταγμα κρατώντας κάτι που μου φάνηκε σαν τεράστιο ντοσιέ. Αέρινη, ευγενική και σταθερή στο χρόνο είναι μια από τις πιο φινετσάτες παρουσίες που έτυχε να γνωρίσω στο χώρο του βιβλίου. Της στέλνω μήνυμα πρόσφατα, με αφορμή την έκδοση του νέου της βιβλίου 4 εποχές στον δρόμο (εκδ. Απόπειρα) προτείνοντας της να μιλήσουμε και να παρουσιαστεί το νέο της βιβλίο. «Ωραία», μου απαντά, «ενημέρωσε με τι χρειάζεσαι να στείλω (εκτός από το βιβλίο εννοείται)».

Διαβάζω την απάντηση της και αναρωτιέμαι γιατί αποφάσισε να μη στέλνει το βιβλίο της, ακόμη και σε κάποιον που προτίθεται να το παρουσιάσει. Σκέφτομαι αρκετά πάνω σε αυτό αλλά αποφασίζω να μην τη ρωτήσω πριν να τη δω από κοντά. Σίγουρα θα κουράστηκε, σκέφτομαι, να υποστηρίζει όλες τις γραφειοκρατικές τυπικές πράξεις που συνοδεύουν τη διαδρομή ενός βιβλίου. Παράξενο, βέβαια, να το θέτει τόσο απότομα και κάθετα. Τι να της πω τώρα; Δεν πειράζει όμως, δεν έχω την απαίτηση να μου φέρει το βιβλίο… Αυτό μπορώ εύκολα να το βρω. Απλώς δεν με έχει συνηθίσει σε εκκεντρικές συμπεριφορές.

Περνάνε κάνα δυο μέρες και μου στέλνει εκείνη μήνυμα να με δει για λίγο. Έρχεται. Αντί για κρασί κρατά το βιβλίο. «Μα το έφερες;» της λέω. «Δεν υπήρχε θέμα θα το έβρισκα. Αφού είπες ότι δεν θα το φέρεις». «Πότε το είπα αυτό;», σαστίζει. Της δείχνω το μήνυμα της. «Μα αυτό που είπα», λέει, «είναι πως εννοείται πως το βιβλίο θα το φέρω, όχι πως δεν θα το φέρω. Δηλαδή όταν έλεγα», μου εξηγεί, «εκτός από το βιβλίο, δεν εννοούσα ζήτησε μου ότι άλλο θες εκτός όμως από το βιβλίο. Εννοούσα ζήτησε μου ότι θες εκτός από το βιβλίο, διότι αυτό δεν χρειάζεται να το ζητήσεις, εννοείται πως θα σ’ το φέρω».

Μάνθος Γιουρτζόγλου: Ένας νέος «ειλικρινά θλιμμένος» συγγραφέας που έμαθε να «γλεντάει τα αδιέξοδά του»

Ο Μιχάλης Πολυχρόνης παίρνει συνέντευξη από τον Μάνθο Γιουρτζόγλου | ViewTag,
Παρασκευή 22 Ιουλίου 2016 »»

Ο Μάνθος Γιουρτζόγλου γράφει στο χαρτί εδώ και πολλά χρόνια. Η ποίηση είναι η πρώτη του μεγάλη αγάπη. Τον πρωτοσυνάντησα στο Facebook να ανεβάζει στίχους αγαπημένων του ποιητών και έκπληκτος ταυτιζόμουν κάθε φορά με τις επιλογές του. Σύντομα οι αναρτήσεις του για την live δραστηριότητα της ελληνικής τζαζ σκηνής προσέλκυσαν το ενδιαφέρον μουσικών και φίλων της μουσικής και ο ίδιος, βρήκε εκτίμηση και ένα κοινό έτοιμο να τον «σπρώξει» στα επόμενα δημιουργικά του βήματα.
Κάποια διηγήματα που είχαν τυπωθεί ιδιωτικά μόνο για φίλους και γνωστούς ήταν ένα υλικό που αποτέλεσε τη βάση για το μεγάλο τόλμημα.

Ελένη Κεχαγιόγλου • Η γλώσσα ως μνήμη. Η ποίηση ως χειρονομία ζωής.

Αποσπάσματα από την παρουσίαση της Ελένης Κεχαγιόγλου, στις 7 Ιουνίου 2016, για το νέο ποιητικό βιβλίο 4 εποχές στον δρόμο της Χριστίνας Οικονομίδου.

[Π]αρότι εκδίδει σε άτακτα χρονικά διαστήματα ποίηση, δίχως να ακολουθεί την επαγγελματική συγγραφική πρακτική που θέλει να κυκλοφορεί ένα βιβλίο κάθε δύο ή τρία χρόνια, εξηγείται γιατί γράφει ποίηση (…) Διότι, νομίζω, δεν μπορεί να κάνει αλλιώς εξαιτίας των δημιουργικών αντιφάσεών της (όλοι έχουμε αλλά δυστυχώς δεν είναι για όλους μας οι αντιφάσεις μας δημιουργικές). Κι αυτό είναι το μόνο κατά τη γνώμη μου κριτήριο που καθιστά κάποιον καλλιτέχνη. Όταν ασχολείται με την τέχνη του όχι γιατί πρέπει, όχι διότι θέλει να κάνει καριέρα, όχι επειδή έχει τη φιλοδοξία να συγκαταλέγεται στους ποιητές ή να δει το όνομά του τυπωμένο σε ένα βιβλίο. Αλλά επειδή δεν μπορεί παρά να γράφει. Ή, για να το πω, παραφράζοντας ελαφρώς τη διατύπωση ενός νομπελίστα ποιητή, του Σέσλαβ Μίλοζ, «όταν του υπαγορεύει να γράψει ένα κάποιο δαιμόνιο».

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Καίτη Βασιλάκου • Το επίμονο φαινόμενο

Ένα διήγημα και δύο νουβέλες
σχήμα 13 × 20,5 εκ., σσ. 241,
έκδοση χαρτόδετη,
I S B N: 978-960-537-219-4
Απόπειρα, Ιούνιος 2016

Τρεις ιστορίες που αναφέρονται στο μέλλον, σε ένα μέλλον που θα μπορούσε κάποια στιγμή, αν όλα πάνε στραβά, να γίνει πραγματικότητα.

Τζακ Κέρουακ • Η σούτρα της χρυσής αιωνιότητας

Πρόλογος, Μετάφραση, Σημειώσεις: Γιάννης Λειβαδάς
σσ. 96, έκδοση χαρτόδετη, 13 × 20,5 εκ.
I S B N: 978-960-537-107-4
Απόπειρα, δεύτερη έκδοση (ανατύπωση) Ιούνιος 2016
(Πρώτη έκδοση: Αθήνα 2009).
Λ.Τ. 10,00 € + Φ Π Α
Jack Kerouac • The Scripture of the Golden Eternity (Corinth, 1960)

Η σούτρα της χρυσής αιωνιότητας, που κυκλοφόρησε σε δεύτερη έκδοση (ανατύπωση), είναι ένα από τα πιο πολυδιαβασμένα μέχρι σήμερα βιβλία του Τζακ Κέρουακ. Την έγραψε το Μάιο του 1956, και δημοσιεύτηκε στις ΗΠΑ το 1960 από τις εκδόσεις Corinth. Ακολούθησαν άλλες δύο εκδόσεις από το City Lights, και αναρίθμητες ανατυπώσεις. Στην Ελλάδα μεταφράστηκε από τον Γιάννη Λειβαδά και κυκλοφόρησε από την Απόπειρα για πρώτη φορά το 2009.

Το ποστ από τον Απρίλιο του 2009:
Τζακ Κέρουακ, Η σούτρα της χρυσής αιωνιότητας.

Διαβάσαμε: Ονειροπαγίδα

Γράφει η Δέσποινα Δημητριάδου | savoir ville,
Τρίτη 5 Ιουλίου 2016 »»

Το όνειρο είναι η προνομιούχος χώρα της αμαρτίας. Τόπος φοβερός όπου πραγματοποιούνται και τιμωρούνται οι επιθυμίες δίχως ποτέ να ικανοποιούνται.

Η Ονειροπαγίδα της Ana Maria Shua που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Απόπειρα, είναι μια ξεχωριστή συλλογή μικροδιηγημάτων. Διαθέτει ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό που δεν είναι άλλο από την ευκολία να ακροβατεί με εξαιρετική φυσικότητα στο μεταίχμιο της πραγματικότητας και του ονείρου ώστε τα όρια για τον αναγνώστη, μεταξύ τους, να εξαλείφονται.

Διαβάζουμε τους απολογισμούς της ημέρας, τους εφιάλτες και τα όνειρα μιας γυναίκας που κάποιες ευτυχισμένες φορές μπορεί και βυθίζεται με ευκολία σε έναν απολαυστικό ύπνο που την γεμίζει ενέργεια, ενώ τις περισσότερες βασανίζεται είτε από αϋπνία, είτε από άγχη που εμφανίζονται με αρνητικό τρόπο στα όνειρά της, είτε από εμμονές που εγκλωβίζουν το μυαλό της, είτε από απλά επιφανειακά αφελείς και αστείες σκέψεις. Όλες οι ιστορίες που αποτυπώνει στο χαρτί η δημιουργική πένα της βασίλισσας του μικροδιηγήματος, αφορούν στην διαδικασία του ύπνου και τα προβλήματα της αϋπνίας. Όνειρα, εφιάλτες, επιθυμίες, σκέψεις, φυσικές οχλήσεις που εμποδίζουν την έλευση της πολυπόθητης αυτής μορφής ξεκούρασης, της τόσο ουσιαστικής για την ανθρώπινη ύπαρξη, παρελαύνουν με έναν παραμυθένιο και σουρεαλιστικό συχνά τρόπο, μέσα στις σελίδες αυτού του απολαυστικού βιβλίου.