Ένα αφιέρωμα στην ποίηση του Βασίλη Πολύζου
Δευτέρα 26 Νοεμβρίου 2012, στις 8 το βράδυ, στο Throubi (Πλατεία Αγίας Ειρήνης).
Διοργάνωση «Γλαύκα» | Πολιτιστικός Οργανισμός Ιστορικού Κέντρου Αθήνας
Ένα αφιέρωμα στην ποίηση του Βασίλη Πολύζου
Δευτέρα 26 Νοεμβρίου 2012, στις 8 το βράδυ, στο Throubi (Πλατεία Αγίας Ειρήνης).
Διοργάνωση «Γλαύκα» | Πολιτιστικός Οργανισμός Ιστορικού Κέντρου Αθήνας
ποίηση
σσ. 85, σχήμα 13,5 × 19 εκ.,
έκδοση χαρτόδετη, I S B N 978-960-537-157-9,
έκδοση ηλεκτρονική, I S B N 978-960-537-158-6,
Απόπειρα, Νοέμβριος 2012
Συγκεντρωμένα ποιήματα των τελευταίων ετών, μαζί με ορισμένα παλιότερα.
Η ποιήτρια μας ταξιδεύει μεταξύ ποιημάτων που χαρακτηρίζονται από διάθεση παιχνιδιάρικη, ανάλαφρη, δροσερή και άλλων ποιημάτων πιο «νυχτερινών», εξομολογητικών — με σταθερό γνώρισμα την αμεσότητα, την ειλικρίνεια, την απλότητα, την τρυφερότητα, τη συντομία.
Η ποιητική συλλογή αποτελείται από έξι ενότητες:
Οι μέρες, Του ταξιδιού και της αποδημίας, Ερωτικά, Σκοτεινιάζει, Ανάρρωση, Νηπενθή.
NO14ME: διαβάτες στην πόλη – Ρωμανός Σκλαβενίτης-Πιστοφίδης | Δευτέρα 5 Νοεμβρίου 2012 »»
Ελπιδοφόρα τα όσα ακούγονταν σχετικά με το πρωτόλειο συγγραφικό εγχείρημα του νεαρού Ρωμανού Σκλαβενίτη-Πιστοφίδη, διαβάτες στην πόλη, που κυκλοφόρησε πριν ένα χρόνο από τις Εκδόσεις Απόπειρα και η ανάγνωση ήρθε να τα επιβεβαιώσει. Το έχω επαναλάβει αρκετές φορές, μέσα από αυτό εδώ το ιστολόγιο, πως υπάρχει αξιόλογη ελληνική λογοτεχνία αρκεί κανείς να έχει τα μάτια ανοιχτά και τις προκαταλήψεις καταχωνιασμένες. Μπορεί να αρνούμαι πεισματικά να συντάξω λίστες με προτάσεις ποιότητας αλλά αρκεί μια βόλτα ανάμεσα στις αναρτήσεις για να αντιληφθεί κάποιος τον ισχυρισμό μου.
Οι «Διαβάτες στην πόλη» τού Ρωμανού Σκλαβενίτη-Πιστοφίδη υποψήφιοι για τo Βραβείο Αναγνωστών 2012 τής Λέσχης ανάγνωσης του Degas. »»
Λέσχη Ανάγνωσης του Degas: Βραβείο Αναγνωστών 2012. Λίστα Λέσχης Degas. 10 μυθιστορηματάκια κι αυτά με το ζόρι…
ποίηση
σσ. 72, σχήμα 13 × 20,5 εκ.,
έκδοση χαρτόδετη, I S B N 978-960-537-161-6,
έκδοση ηλεκτρονική, I S B N 978-960-537-162-3,
Απόπειρα, Νοέμβριος 2012
Ένα τοπίο. Φρίκης. Καταργημένος ουρανός. Ο αφηγητής αφήνεται να λειτουργήσει ως δολοφόνος του, αλλά και ως απολογητής του. Υπάρχει μια υποψία ότι τελειώνουν οι λέξεις. Μαζί τους και οι άνθρωποι . Έρχονται από τις επόμενες Σταυροφορίες, για να πεθάνουν. Ο κόσμος χάνεται μέσα σε ένα πανίσχυρο μπλε. Εκεί αποδίδονται τα τελευταία χρώματα, με τιμές ήλιου.
πεζογραφία
σσ. 68, σχήμα 13 × 20,5 εκ.,
έκδοση χαρτόδετη, I S B N 978-960-537-159-3,
έκδοση ηλεκτρονική, I S B N 978-960-537-160-9,
Απόπειρα, Νοέμβριος 2012
Τα κείμενα του Επειδή μαζί συγκροτούν ένα πλάσμα σημείων, ένα παλίμψηστο ιδεών όπου το μετέωρο συνοικεί με το κατασταλαγμένο και η τόλμη υπερβαίνει το δέος της. Αν δεις τις λέξεις ξεχωριστά, απελευθερωμένες απ’ τη ευκαιριακή τους ταυτότητα, και τις αντιμετωπίσεις ως εγκόσμια υλικά σώματα, θα διαπιστώσεις ότι κάπου χάνονται. Μακριά. Μοιάζουν με χαρταετούς που πετούν — έχουν τόσο απομακρυνθεί, που δεν μπορείς καν να υποθέσεις το σχήμα τους. Κι όμως. Το σημείο αναγνώρισης παραμένει η τροχιά που διαγράφουν, κάτι μικρά φτερά στο τέλος της ουράς. Οι αιώνιες λιακάδες, οι έγχρωμες σταγόνες ήλιου που ενυπάρχουν μέσα στο ασπρόμαυρο κάδρο τους, τις καθιστούν εκτυφλωτικά λυπημένες. Αυτό όμως δεν είναι και η Τέχνη; Ένα μπουκάλι λύπη καρφωμένο στην άμμο που το δέρνει το φως;
Ο Κώστας Αρκουδέας
στην Έλενα Αρτζανίδου,
think free,
Τετάρτη 7 Νοεμβρίου 2012 »»
1. Ποιο είναι το στίγμα του τελευταίου σας βιβλίου;
«Τα σιγκλάκια» (εκδόσεις Απόπειρα) υποκαθιστούν τη λέξη ανθολογία. Ο όρος απαντάται κυρίως στη μουσική, από τα ροκ συγκροτήματα. Κρύβει μια διάθεση περιπετειώδη, ανατρεπτική σε αρκετές περιπτώσεις, που έρχεται να αμφισβητήσει πράγματα που θεωρούνται παραδεδεγμένα και να προβάλει μια νέα οπτική. Τα σιγκλάκια δεν είναι ακριβώς διηγήματα. Είναι μικρά σε έκταση αυτοτελή κείμενα που δίνουν το στίγμα μιας περιπλάνησης που ξεκίνησε από το 1986 και συνεχίζεται έως σήμερα.