Γράφει η Ελένη Γιαννουτάκη | περιοδικό Βακχικό, #19 »»
Η Λίνα Φυτιλή γεννημένη στη Λάρισα, ζει και εργάζεται στον Αλμυρό Βόλου, ως εκπαιδευτικός στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση. Το 1997 δημοσιεύτηκε το πρώτο της βιβλίο, «Οι νύχτες της άχρωμης κιμωλίας», από τις εκδόσεις Καστανιώτη. Το 2003 με 2004 εκδόθηκε η εργασία της «Η ευέλικτη ζώνης την πρωτοβάθμια εκπαίδευση», σε συνεργασία με εκπαιδευτικούς και μαθητές από το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο (Περιφέρεια Βορείου Αιγίου). Το 2011 δημοσιεύεται το βιβλίο της «Τώρα είναι αργά», από τις εκδόσεις Απόπειρα. Η Λίνα Φυτιλή γράφει στην ηλεκτρονική εφημερίδα Press-gr και στο περιοδικό Ντουέντε.
Η Εύα, ο Κόκλας, ο Πέτρος και το σπίτι στην Αίγινα. Ένας θάνατος που τους τυλίγει με νήματα αναπόλησης, θλίψης, πίκρας, ενοχών.
Από την άλλη πλευρά, η Φρίντα, η Ρόη, η Ζωή, και η πανσιόν, σημείο αναφοράς των άλλοτε ξένοιαστων διακοπών. Σ’ αυτή την περίπτωση, η απόρριψη του πατέρα, έρχεται να επηρεάσει με διαφορετικό τρόπο τις τρεις ηρωίδες.
Ένα μυθιστόρημα με σπονδυλωτή πλοκή. Επίκεντρό του ο χαμός των δικών μας ανθρώπων ή και του εαυτού μας, είτε από φυσικά αίτια είτε από προσωπική επιλογή. Η γεύση του νοσταλγική, θα έλεγα που και που κάπως πικρή.
Και οι αλήθειες να παλεύουν να ξεμυτίσουν μα συσσωρευμένα μυστικά και λάθη να τις σπρώχνουν όλο και πιο βαθειά.
Δύο οικογένειες όμοιες μεταξύ τους, τόσο στα θετικά σημεία τους, όσο και σ’ αυτά που θα θέλανε να μείνουν στην αφάνεια.
Δύο οικογένειες που τελικά διαλύθηκαν ή μάλλον ήταν εξ αρχής χτισμένες σε σαθρά θεμέλια.
Και κάπου κάπου στο σκηνικό αυτό, να ακούγεται αχνά η φράση της μικρής Εύας, που αποτέλεσε τρόπον τινά το εξιλαστήριο θύμα για να βγει η αλήθεια στην επιφάνεια…
«Η αλήθεια είναι ένα κουβάρι που ξετυλίγεται αργά».
Ένα μυθιστόρημα που σίγουρα αγγίζει τον αναγνώστη, το «Τώρα είναι αργά». Οι οικογένειες στις οποίες αναφέρεται η Λίνα Φυτιλή, είναι αυτές στις οποίες ενδεχομένως ζούμε ή συναντάμε στις καθημερινές συναναστροφές μας.
Η Λίνα Φυτιλή μας κοινωνεί απλά πλην όμως ουσιαστικά και σε βάθος τα συναισθήματα των πρωταγωνιστών, περιγράφοντας σκηνικά της καθημερινότητάς τους, τα οποία και τα αποτυπώνουν πληρέστερα.
Το παρελθόν πάντα θα υπάρχει και θα επιστρέφει κυρίως σε αυτούς που το άφησαν πίσω τους ενοχικά.
Τώρα ίσως είναι όντως αργά για να διορθωθούν τα λάθη του παρελθόντος, σίγουρα όμως δεν είναι αργά για να φανερωθεί η αλήθεια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου