Ο Ντίνος Σιώτης στα Νέα

Ο Ντίνος Σιώτης απαντάει στο ερωτηματολόγιο του Προυστ | Τα Νέα, Σάββατο 7 Αυγούστου 2010

Ποιητής με όραμα για το άνοιγμα της λογοτεχνίας στο ευρύτερο κοινό, κατάφερε να προσελκύσει στη γενέτειρά του Τήνο 26 συγγραφείς από 17 χώρες και να διοργανώσει το πρώτο διεθνές λογοτεχνικό φεστιβάλ στη χώρα μας. Με σπουδές Νομικής και Συγκριτικής Λογοτεχνίας στο ενεργητικό του, με μακρά θητεία ως σύμβουλος Τύπου σε πόλεις των ΗΠΑ και του Καναδά, με 40 χρόνια παρουσία στα γράμματα και έχοντας δημιουργήσει δέκα λογοτεχνικά περιοδικά, ο 65χρονος Σιώτης είναι ένας άνθρωπος με πολλές ιδιότητες και μια κοφτερή ματιά για τα κοινότοπα.

Η απόλυτη ευτυχία για σας είναι;
Να βγαίνω απ’ τον ατομικό και να μπαίνω στον συλλογικό χρόνο.

Τι σας κάνει να σηκώνεστε το πρωί;
Η ανάγκη για καφεΐνη και η εργασία. Και η χαρά που τα συνοδεύει.

Η τελευταία φορά που ξεσπάσατε σε γέλια;
Όταν είχε πει ο Καραμανλής «Θα πέσει άπλετο φως» ή όταν λέει ο Παπανδρέου «Πρέπει να ματώσουμε».

Το βασικό γνώρισμα του χαρακτήρα σας είναι;
Ελάτε τώρα... Δεν φαίνεται; Η ανυπομονησία.

Το βασικό ελάττωμά σας...
Δεν χωρά σε μια σελίδα.

Σε ποια λάθη δείχνετε τη μεγαλύτερη επιείκεια;
Σε κείνα που γίνονται ασυνείδητα και ανεπιτήδευτα.

Η τελευταία φορά που κλάψατε;
Κλαίω — από μέσα μου — όταν βλέπω πόσος κόσμος ζει στον κόσμο του κι όχι στον κόσμο.

Με ποια ιστορική προσωπικότητα ταυτίζεστε περισσότερο;
Δεν θα πάρω.

Ποιοι είναι οι ήρωές σας σήμερα;
Οι χαμηλοσυνταξιούχοι, οι λαθρομετανάστες, οι άνεργοι, οι καταφρονεμένοι, οι αδικημένοι. Η Κωνσταντίνα Κούνεβα, σύμβολο συλλογικής αξιοπρέπειας.

Το αγαπημένο σας ταξίδι...
Νέα Υόρκη- Σαν Φρανσίσκο με αυτοκίνητο. Οn the road.

Οι αγαπημένοι σας συγγραφείς...
Ως μεσογειακός τύπος, είμαι της λατινοαμερικάνικης μπάλας: άμυνα: Ρούλφο, Μπόρχες, Ανδράδε, Καρπεντιέρ, κέντρο: Γκιγιέν, Γιόσα, επίθεση: Παζ, Μάρκες, Μπολάνιο, Πατσέκο.

Ποια αρετή προτιμάτε σε έναν άνδρα;
Το να είναι ενάρετος.

Και σε μια γυναίκα;
Το να σέβεται τον εαυτό της.

Οι αγαπημένοι σας συνθέτες...
Βάγκνερ, Μάλερ, Ντβόρζακ.

Το τραγούδι που σφυρίζετε κάνοντας ντους;
Είναι διαφορετικό κάθε φορά. Αλλά συνήθως μου έρχονται σκοποί του Μπομπ Μάρλεϊ.

Το βιβλίο που σας σημάδεψε;
Δεν με σημάδεψαν βιβλία, εγώ τα σημαδεύω ενώ τα διαβάζω, διότι συνήθως γράφω κριτικές. Βλέπω όμως ότι επιμένετε, οπότε: το μυθιστόρημα Πέδρο Πάραμο, όταν πρωτοπήγα στην Αμερική. Ημουν 26.

Η ταινία που σας σημάδεψε...
«Suddenly last summer» του Τζόζεφ Μάνκεγουιτς.

Ο αγαπημένος σας ζωγράφος;
Ο Γιάννης Ψυχοπαίδης. To αγαπημένο σας χρώμα..
Πολλά χρώματα αρκεί να είναι μπλε, μαύρα ή σκούρα.

Ποια θεωρείτε ως τη μεγαλύτερη επιτυχία σας;
Το ότι απαντάω, επιτέλους, στο Questionaire του Προυστ... Περίμενα τόσα χρόνια...

Το αγαπημένο σας ποτό...
Μπελίνι. Αλλά σε κανένα καλό ξενοδοχείο της Νέας Υόρκης, του Μόντρεαλ, της Βοστώνης, του Μπόκα Ρατόν.

Για ποιο πράγμα μετανιώνετε περισσότερο;
Δεν είναι πολλά, αλλά θα μας έπαιρνε πολλή ώρα...

Τι απεχθάνεστε περισσότερο απ΄ όλα;
Την υπεροψία, την αλαζονεία, την εγωπάθεια, τον ναρκισσισμό, τον ελιτισμό. Και τους σνομπ.

Όταν δεν ασχολείστε με την ποίηση, ποια είναι η αγαπημένη σας ασχολία;
Να ξεφυλλίζω λογοτεχνικά περιοδικά, ν’ ακούω μουσική, να κάνω ξιφασκία, να σχεδιάζω κάτι, να βάζω μπρος περιοδικά, να ρίχνω ιδέες για νέα πράγματα.

Ο μεγαλύτερος φόβος σας...
Να μείνω από τσιγάρα. Αλλά ευτυχώς το ΄κοψα.

Σε ποια περίπτωση επιλέγετε να πείτε ψέματα;
Όταν είναι να προστατέψω κάποιον, συμπεριλαμβανομένου και εμού, φυσικά.

Ποιο είναι το μότο σας;
«Οι ποιητές θα ΄χουν πάντοτε πολλή δουλειά». Το είπε η Βισουάβα Σιμπόρσκα.

Πώς θα επιθυμούσατε να πεθάνετε;
Ξαπλωμένος κάτω από ένα αρμυρίκι, αγναντεύοντας το Αιγαίο. Να είναι η ώρα του δειλινού. Κάποιος να μου διαβάζει το «Μυθιστόρημα» του Σεφέρη.

Εάν συνέβαινε να συναντήσετε τον Θεό, τι θα του λέγατε;
Εγέρθητι. Ηγγικεν η ώρα. Κάμε κάτι.

Σε ποια πνευματική κατάσταση βρίσκεστε αυτόν τον καιρό;
Ακρας υπερκινητικότητας.