Ο ζοφερός εξωτισμός του Μπόουλς με υπόκρουση τζαζ

Με δεξιοτεχνία ο συγγραφέας εγχέει στην αφήγηση την απειλή και προβαίνει σε προσημάνσεις που έχουν να κάνουν με τον θάνατο.

Γράφει η Τιτίκα Δημητρούλια | Καθημερινή,
Κυριακή 27 Σεπτεμβρίου »»

Πολ Μποουλς • Ψηλά πάνω από τον κόσμο μετ. Χίλντα Παπαδημητρίου
εκδ. Απόπειρα, 2009

«Όπως κάθε ρομαντικός, ήμουν λίγο πολύ βέβαιος ότι μια μέρα θα έβρισκα τον μαγικό τόπο που θα μου αποκάλυπτε τα μυστικά του και θα μου χάριζε έτσι τη σοφία και την έκστασή του, δηλαδή τον θάνατο», γράφει στην αυτοβιογραφία του ο «μάγος του Μαρόκου», ο Αμερικανός μουσικός, συγγραφέας και μεταφραστής Πολ Μπόουλς (1910–1999). Γιος ενός αυταρχικού πατέρα–αφέντη, για τον οποίο ώς το τέλος της ζωής του πίστευε ότι είχε προσπαθήσει να τον δολοφονήσει όταν ήταν μωρό, με μια μητέρα που προσπαθούσε να αντισταθμίσει τον τρόμο διαβάζοντάς του Ναθάνιελ Χόθορν και Έντγκαρ Άλαν Πόε, ο Μπόουλς θα ξεκινήσει να σπουδάζει στο πανεπιστήμιο της Βιρτζίνια, το πανεπιστήμιο του Πόε, έχοντας ήδη στα δεκαεφτά του δει ένα ποίημά του δημοσιευμένο πλάι σε κείμενα του Τζέιμς Τζόις και του Πολ Ελιάρ. Θα στραφεί προς τη μουσική, με δάσκαλο τον Άαρον Κόπλαντ και, κυρίως, θα αρχίσει πολύ νωρίς να ταξιδεύει, στην Ευρώπη, τη Βόρεια Αφρική και τη Σαχάρα, την Κεντρική Αμερική, την Ασία — θεωρώντας ότι όταν αφήνεις πίσω μια ζωή και δεν έχεις ακόμα βρει μιαν άλλη, βιώνεις μιαν ανεπανάληπτη ελευθερία. Προστατευόμενος της Γερτρούδης Στάιν στο Παρίσι, όπου θα γνωριστεί με όλη τη μοντερνιστική πρωτοπορία του εικοστού αιώνα, θα ακούσει τη συμβουλή της και θα επισκεφθεί την Ταγγέρη. Κι όταν σαν την κυρία Ρέινμαντλ στο «Ψηλά πάνω από τον κόσμο» θα αποφασίσει ότι ζώντας κανείς στα ξενοδοχεία παύει να είναι άνθρωπος, θα εγκατασταθεί οριστικά στην Ταγγέρη (1947–8), μαζί με τη γυναίκα του, την επίσης συγγραφέα Τζέιν Αουερ, με την οποία τον ενώνει μια σχέση αντισυμβατική, που χωράει τη συντροφικότητα αλλά και τις ομοφυλόφιλες επιλογές αμφοτέρων. Στο σπίτι τους, σημείο αναφοράς της Ταγγέρης, θα υποδεχθούν κατά καιρούς τον Τρούμαν Καπότε και τον Τενεσί Ουίλιαμς, τον Ουίλιαμ Μπάροους και τον Γκρέγκορι Κόρσο, τον Μπράιον Γκάιζιν και τον Άλεν Γκίνσμπεργκ και πλείστους άλλους.

Χωρίς την παραμικρή προσποίηση

Γράφει ο Βαγγέλης Χατζηβασιλείου | Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία, «Επτά»,
Νέες εκδόσεις, Κυριακή 20 Σεπτεμβρίου 2009. »»

Χριστίνα Οινονομίδου, Matthew και Shirley, Ποιήματα, Απόπειρα, 2009

Στιγμιότυπα καθημερινής φθοράς και απαξίωσης, αιφνίδιες πτήσεις στις παρακαταθήκες της τρυφερής ηλικίας, διαψευσμένες προσπάθειες διαφυγής από μια σαφώς στενόχωρη πραγματικότητα, καθώς και λυρικές εξομολογήσεις χωρίς την παραμικρή προσποίηση.

Η Λουκία Ρικάκη στη FAQ

Η Λουκία Ρικάκη μιλάει για το νέο της βιβλίο Παραμύθια της αγάπης και της ελπίδας.
FAQ | Πέμπτη 10 Σεπτεμβρίου 2009, τχ. 67.

38 Φεστιβάλ βιβλίου • 11–27 Σπτεμβρίου 2009

Για ένα πράσινο μέλλον

Το 38ο Φεστιβάλ βιβλίου, οργανώνεται από τον Σύνδεσμο Εκδοτών Βιβλίου (Σ.ΕΚ.Β.), με συνδιοργανωτές τον Πολιτισμικό Οργανισμό του Δήμου Αθηναίων και τον Σύλλογο Εκδοτών Βιβλίου Αθηνών (Σ.Ε.Β.Α.).

Το αφιέρωμα ανταποκρίνεται στην παγκόσμια ανησυχία για τις κλιματικές αλλαγές και, λόγω της επικείμενης συνόδου κορυφής για το κλίμα (στην Κοπεγχάγη), συμπράττει για την υλοποίηση του σχετικού προγράμματος με την Πρεσβεία της Δανίας.

Η Απόπειρα θα βρίσκεται στο περίπτερο αρ. 92.

Ημέρες και ώρες λειτουργίας του Φεστιβάλ βιβλίου:

Δευτέρα - Πέμπτη	6:00 μ.μ. - 10:30 μ.μ.
Παρασκευή και Σάββατο	6:00 μ.μ. - 11:00 μ.μ.
Κυριακή	11:00 π.μ. - 10:30 μ.μ.

Περισσότερες πληροφορίες στον Σ.ΕΚ.Β »»

Λουκία Ρικάκη: Συνομιλίες με τη Σελήνη στις ελληνικές παραλίες

Τα Νέα | Παρασκευή 7 Σεπτεμβρίου 2009 »»

Θιασώτρια του Διαδικτύου και της τεχνολογίας, σκηνοθέτρια, συγγραφέας και διευθύντρια δύο φεστιβάλ, η Λουκία Ρικάκη δεν ξεχνά τα φεγγάρια και τολμάει να συνομιλεί μαζί τους σε 11 παραλίες της Ελλάδας

Συνομιλώντας με το φεγγάρι σε 11 παραλίες νησιών της Ελλάδας — στη Ρόδο, τη Σάμο, την Αμοργό και την Άνδρο... — η Λουκία Ρικάκη δεν φοβάται μην την πούμε... φεγγαροχτυπημένη, βλέπει μέχρι και τα φτερά ενός αγγέλου πάνω στα βότσαλα ή σ’ έναν θηλυκό άγγελο (!) και μας προτείνει: «Την επόμενη φορά που θα δείτε γεμάτο το φεγγάρι και θα είστε κοντά στη θάλασσα, ζητήστε του να μιλήσει μαζί σας και όλα θα βγουν αληθινά»!

Είχα ξαπλώσει στη μοναδική παραλία με το κωδικό όνομα Μαύρος Κάβος κοντά στον Άγιο Παύλο στη Νότια Ρόδο.

Χάζευα τους αμμολόφους και σκεφτόμουν αυτά που είχα αφήσει πίσω στην πολιτεία. «Πόσες μέρες περπάτησες; Πόσες μέρες περπάτησες, πόσες ώρες, πόσα χρόνια για να βρεθείς σε μια συνάντηση; Θυμάσαι τι χρώμα είχες στο μυαλό σου και ποια κλωστή ύφαινε τον δρόμο σου προς τα εκεί;»

A brief survey of the short story: Jane Bowles

Posted by Chris Power | Guardian Booksblog,
6 Μαΐου 2009 »»

They are hardly known, but her acutely sensitive stories deserve to sit next to Mansfield, Rhys and Woolf

An uncompromising determination to avoid convention ... Jane Bowles in Morocco. Photograph: Terrence Spencer/Time & Life Pictures/Getty Images

A good friend recently became a better one still by urging me to read Jane Bowles, whose writing inspired her husband Paul, previously known as a composer, to take up prose. Jane Bowles (née Auer), who was born in New York in 1917 and died in Malaga in 1973, wrote comparatively little – one novel (La Phaeton Hypocrite, a piece of juvenilia, notwithstanding), one play, and one short story collection – but her small oeuvre is distinguished by its quality and innovation.

Ιστορίες φτιαγμένες από χαρμολύπη

Γράφει ο συγγραφέας Φώτης Θαλασσινός | Ελευθεροτυπία,
Παρασκευή 4 Σεπτεμβρίου 2009 »»

Λουκία Ρικάκη
Παραμύθια της αγάπης και της ελπίδας
Απόπειρα, σσ. 203, 13 ευρώ

Η Λουκία Ρικάκη παρουσιάζει ένα βιβλίο φτιαγμένο με τα υλικά των παραμυθιών. Λέξεις, αιώνιοι έρωτες, φύση, χρόνος και χώρος που υφίστανται όπως στις ουτοπίες. Χωρίς να αντιμάχονται τη ζωή και την ομορφιά, αλλά μαζί τους σύμμαχοι στο μακρινό ταξίδι των ονείρων. Στη ρήξη των δεσμών και στην απελευθέρωση.

Η συγγραφέας σ’ αυτό το βιβλίο της είναι ιδιαίτερα δυνατή στις αφηγήσεις που απεργάζεται. Γνωρίζει την αλχημική μέθοδο απόσταξης της ομορφιάς, τόσο από διαμάντια όσο και από άνθρακες. Εξυφαίνει τους μύθους της σαν την αράχνη που έχει τον ιστό της τέλεια φτιαγμένο. Που η συμμετρία του μοιάζει να παρακάμπτει τις φαινομενικές ατέλειες του κόσμου μας. Του χώρου και του χρόνου. Τοποθετεί τις τέσσερεις διαστάσεις σε σύμπαν πιο ευρύ. Κλεψιγαμίες συντελούνται ανάμεσα στους παράλληλους κόσμους των ιστοριών της. Σύμπαντα στροβιλίζονται και ενώνονται ανεπαίσθητα, άδηλα σχεδόν. Όσο χρειάζεται για ν’ αποκαλυφθεί στο τέλος η συμπαγής ενότητα του χάους. Για να δοθεί σ’ επάλληλες συμπτώσεις βαρύτητα μοιραίου. Η Λουκία Ρικάκη δεν πιστεύει στην τύχη τόσο όσο στις αδιόρατες δυνάμεις που συνέχουν τα πάντα. Τα παραμύθια είναι μεστά σε νοήματα και αφήνουν τη σοφία τους να σ’ αγγίξει εξαγνιστικά. Όμορφες ιστορίες φτιαγμένες από χαρμολύπη. Παρηγορούν και αγκαλιάζουν σαν χάδι τρυφερό τον αναγνώστη. Με ήρωες τις ψυχές των μαγικών πλασμάτων τους κινούνται στην χώρα των αρχέτυπων. Στη γειτονιά του ζείδωρου Θεού. Η Λουκία Ρικάκη γράφει για τη μουσική και την ακούς την ίδια κιόλας τη στιγμή. Τα παραμύθια, έμπλεα σε αισθητηριακά σκιρτήματα, πλανεύουν τις αισθήσεις σου. Γεμάτα ήχους, κίνηση και εικόνες. Τα απαραίτητα υλικά που ένας έξυπνος αφηγητής βάζει στις ιστορίες του για να απαγάγει τον πιο απαιτητικό του αναγνώστη στον κόσμο που έχει πλάσει. Η συγγραφέας ελευθερώνει αιχμαλωτίζοντας. Οι αλληγορίες που διηγείται μιλούν για την αγνή, ανυστερόβουλη και θυσιαστική αγάπη. Μιλούν για παραμυθένιους έρωτες που το μέγεθος τους, αξιοζήλευτο, μπορεί να κατανοηθεί μόνον αν τους αναγάγουμε σε φυσικά φαινόμενα. Πάθη σε καταιγίδες. Σοφία σε άνεμο. Σοφία έρωτος τόσο ξεχωριστή, μα ευτυχώς ελπιδοφόρα. Φαντάζουν οι αγάπες στο βιβλίο δυσπρόσιτες γιατί για εκείνη ολοφάνερα ο ξεπεσμός της εποχής μας δεν είναι παρά γεγονός. Στολίζει τους έρωτές της με λόγια εμβληματικά, που απηχούν άλλα μεγάλα τέτοια παραμύθια. Τα παραμύθια της μοιάζουν με ύμνους, προσευχές σαμάνων αρχηγών των ινδιάνικων φυλών. Ξέρουν κι αυτοί πως όλα — το πιο μικρό και το πιο μεγάλο — κρύβουν την ανυπέρβλητη σοφία του Θεού.

Έμμα Γκόλντμαν • Η απογοήτευσή μου στη Ρωσία

Μαρτυρίες / Πολιτική και ιστορία Μετάφραση (από την αγγλική): Δέσποινα Κερεβάντη, Γιάννης Βαλούρδος σσ. 288, σχήμα 17 × 23,5 εκ., έκδοση χαρτόδετη, Απόπειρα, Σεπτέμβριος 2009 I S B N 978-960537-109-8

Μια από τις πιο έντιμες και αυθεντικές μαρτυρίες για τα πρώτα χρόνια μετά την Επανάσταση των Μπολσεβίκων, που εκδίδεται με μεγάλη καθυστέρηση για πρώτη φορά στη γλώσσα μας. Η Έμμα Γκόλντμαν παθιάζεται για την αλήθεια, και το βιβλίο της, ζωντανό και πάντα επίκαιρο, αποτελεί ανεκτίμητο βοήθημα για όποιον ενδιαφέρεται να γνωρίσει τα μεγάλα γεγονότα του 20. αιώνα.