Γιώργος Μπλάνας • Παραμύθια από την άγρια Δύση

Τα αμερικανικά tall tales

Επιλογή, Μετάφραση από την αγγλική (αμερικανική): Γιώργος Μπλάνας, Σάντυ Παπαϊωάννου
Εικονογράφηση:
σσ. 158, σχήμα 13 × 20,5 εκ., έκδοση χαρτόδετη
(Περιέχει βιβλιογραφία)
I S B N: 960-537-085-9
I S B N-13: 978-960-537-085-5
Σειρά: Του Κόσμου τα Παραμύθια • αρ. 25
Πρώτη έκδοση: Απόπειρα, Αθήνα Δεκέμβριος 2006

Όταν οι άποικοι βρέθηκαν αντιμέτωποι με την άγρια φύση του Νέου κόσμου έπρεπε να επιβιώσουν μόνοι τους. Οι συνθήκες τόνωσαν τις αρετές της γενναιότητας, της εργατικότητας και το φιλελεύθερο πνεύμα. Τα αμερικανικά tall tales κυριαρχούνται από αυτές τις αρετές, και εκφράζουν μια σχεδόν αναρχική πολιτική νοοτροπία.

Τα tall tales πλάστηκαν από ανθρώπους που ήθελαν να ζήσουν ευχάριστα και ελεύθερα τη ζωή τους, χωρίς να κατακρίνουν ή να καταπιέζουν τους συνανθρώπους τους. Η συνεισφορά τους στη δημιουργία εθνικής συνείδησης υπήρξε τεράστια. Η αμερικανική συνείδηση βρισκόταν ήδη στις σύντομες αυτές αφηγήσεις, αν και όχι όπως την αντιλαμβάνονταν οι στρατηγοί, οι πολιτικοί και οι πλούσιοι έμποροι. Οι ήρωες των tall tales έδιναν μάχες ενάντια στην άγρια φύση, όχι ενάντια στην ανθρώπινη αγριότητα. Η αμερικανική συνείδησή τους μπορούσε να περιλάβει τους συναδέλφους, τους συναγωνιστές και τους φίλους τους, χωρίς καμιά θρησκευτική, φυλετική, κοινωνική διάκριση. Η φρίκη του αμερικανικού Εμφυλίου απογοήτευσε τους αποίκους, αλλά δεν μπόρεσε να κάμψει το δημιουργικό, φιλελεύθερο πνεύμα τους. Ο Πωλ Μπάνυαν, ο Πέκος Μπιλλ, ο Γιαννάκης ο Μηλοσποριάς εκφράζουν πάντα το ανυπόταχτο δημοκρατικό πνεύμα του αμερικανικού λαού.

Χάρη Σταθάτου • Έκθεση βαθυτυπίας

Μυθιστόρημα
με εκθέσεις, έναν πρόλογο, έναν επίλογο
και μία πράξη σε εφτά σκηνές
σσ. 409, χαρτόδετη έκδοση, 13,5 × 20,5 εκ.
I S B N 960-537-091-3
Απόπειρα, Δεκέμβριος 2006


Ένα μυθιστόρημα περί έρωτος, περί τέχνης και περί παιδικών εκθέσεων, που αναπτύσσεται σαν ρώσικη κούκλα: Ένα αφήγημα, που ξεκινάει από την κοινή ζωή και τις συζητήσεις δύο γυναικών, γίνεται η αφορμή για την κατασκευή ενός δεύτερου αφηγήματος, το οποίο περικλείνεται στο πρώτο και παίρνει από εκεί ιδέες και έμπνευση. Στο δεύτερο αυτό εγκιβωτισμένο αφήγημα, η συζήτηση και η φιλία τριών, τώρα, γυναικών προκαλεί την κατασκευή ενός θεατρικού έργου, που γράφεται με τον ομολογημένο σκοπό να διαβαστεί και όχι να παιχτεί.

Φερνάντα Πιβάνο • Τσαρλς Μπουκόβσκι: Το μόνο που με νοιάζει είναι να ξύνομαι στη μασχάλη

Η διάσημη συνέντευξη του Charles Bukowski στη Fernanda Pivano

Μετάφραση: Λένα Ταχμαζίδου
Επιμέλεια έκδοσης: Γιώργος Μπλάνας
σσ. 156, σχήμα 13 × 20,5 εκ., έκδοση χαρτόδετη,
ISBN: 960-537-088-3,
Δεύτερη έκδοση
Πρώτη έκδοση: Απόπειρα, Σεπτέμβριος 2006.

Fernanda Pivano • Charles Bukowski: Quello che importa è grattarmi sotto le ascelle (Fernanda Pivano intervista Charles Bukowski), 1982

«Δε με νοιάζει καθόλου αν η ανθρωπότητα πάει να καταστραφεί. Ούτε με απασχολεί αν θα σωθεί η φάλαινα ή η μεγάλη λευκή λεοπάρδαλη ή ο μαύρος πάνθηρας ή ό,τι άλλο. Δε με αφορά. Το μόνο που με νοιάζει είναι να πάω με τα πόδια μέχρι τη γωνία να αγοράσω εφημερίδα και να διαβάσω για ένα βιασμό που έγινε στο δρόμο ή για μια ληστεία σε τράπεζα, και ίσως να πάω να φάω κάτι και να πιω μια μπίρα, και να βγω μια βόλτα και να κοιτάξω ένα σκυλί, ή να ξύνομαι στη μασχάλη. Δε με ενδιαφέρουν τα μεγάλα προβλήματα».
Η Ιταλίδα συγγραφέας, μεταφράστρια και κριτικός Fernanda Pivano (1917–2009) μπαίνει στην ψυχή του Charles Bukowski.
Και εκείνος, προκλητικός όπως απέναντι σε κάθε εξουσία, δόγμα, ιδεολογία ή μόδα, της μιλά ανοικτά για τον εαυτό του και για τον κόσμο, για τον πόλεμο, την πολιτική και το φεμινισμό, για τη φύση, το ποτό, τα άλογα και τις γυναίκες, για τη σχέση της ζωής με τη γραφή, του Παλιού με το Νέο Κόσμο, του Θεού με το διάβολο, του γραψίματος με το χρόνο που περνά. Και ακόμα, για τον Ernest Hemingway, τον John Fante, τον Henry Miller.

Τζακ Κέρουακ • Γραφές της αιωνιότητας

Μυθιστόρημα 

Εισαγωγή, Μετάφραση: Γιάννης Λειβαδάς
σσ. 159, έκδοση χαρτόδετη, 13 × 20,5 εκ.
Απόπειρα, Αθήνα 2006
ISBN 960-537-084-0


Ο Τζακ Κέρουακ εκφράζει, όσο σε κανένα από τα υπόλοιπα βιβλία του, την ιδιάζουσα θρησκευτικότητα που χαρακτήρισε ολόκληρη την Μπιτ Γενιά.

«Αυτό που περνά μέσα απ’ όλα έχει περάσει και μέσα μου και πάντοτε μέσα απ’ την πένα μου και δεν υπάρχει τίποτα να πω», γράφει σε κάποιο σημείο. «Το Κενό είναι ο τελικός σκοπός αυτών των λέξεων . . . »

Πρόκειται για μια συλλογή εξαιρετικών κειμένων, στα οποία ο Τζακ Κέρουακ αποτόλμησε το εγχείρημα μιας μεταστροφής. Η πένα του βουτηγμένη στην Τζαζ, στον Βούδδα και σ’ έναν ιδιότυπο γλωσσικό παροξυσμό, συγκινεί και συγκλονίζει.

Ο Τζακ Κέρουακ αποδεικνύει για μία ακόμη φορά, το μέγεθος της συγγραφικής του δύναμης και τη φρεσκάδα των αναζητήσεών του.

Βασίλης Πολύζος • αναμνήσεις προκάτ άνοιξης

ποίηση

I S B N 960-537-089-1,
σσ. 39,
Απόπειρα, Αθήνα Δεκέμβριος 2006

… μια ραψωδία rap μπορεί ο καθένας από το φινιστρίνι του υπογείου ν’ ανεβάσει σκουπίζοντας το ταγγισμένο φως με την παλάμη θα δει τη λιτανεία των πελμάτων θα χαρεί τη σιωπηλή εποποιία των γοφών…

Μια σπονδυλωτή σύνθεση χωρισμένη σε 7 cantos και 12 ζωγραφιές από το χέρι του ποιητή: αναμνήσεις προκάτ άνοιξης. Το πέμπτο βιβλίο ποίησης του Βασίλη Πολύζου.

Η χωρίς μήνυμα θάλασσα, το ταξίδι στη χώρα των παρελθόντων ποιητών, η Φαντίνα, η Julia Roberts και η ψόφια κίχλη, η αποθέωση της Frida Kahlo, η αγιογράφηση των hobos, ο ελπήνωρ-με-το-χάρισμα-του-καναρινιού, τα πουλιά την άνοιξη, το karaoke club, η παλιά φυσαρμόνικα hohner, η Σαπφώ in vivo, ο Θεόφιλος, το Μέγα Εξοχικόν Καφενείον: αναμνήσεις προκάτ άνοιξης.

Εικαστικές δράσεις

Καλύπτει με σοβαρότητα ένα μεγάλο κενό στην ελληνική βιβλιογραφία (το πρώτο στο είδος του) και φλερτάρει με αξιώσεις να συμπληρώσει τη διεθνή.

Γράφει ο Κώστας Γ. Καρδερίνης | MIC

Στο εξώφυλλο διαβάζουμε επίσης αναλυτικά επί του περιεχομένου: φουτουριστικές και ντανταϊστικές ρίζες, happening, event, fluxus, body art, aktionen, performance, Josef Beuys, το σώμα του καλλιτέχνη, οι Εικαστικές Δράσεις ως μνημείο. Στο οπισθόφυλλο πληροφορούμαστε πως μια από τις πρώτες Δράσεις είναι αυτή του Διογένη του Λαέρτιου που γύριζε την αγορά κι έψαχνε για άνθρωπο, με το φανάρι αναμμένο στο καταμεσήμερο. Η μελετήτρια Δανάη Χονδρού έχει πτυχίο αρχαιολογίας και ιστορίας της τέχνης της φιλοσοφικής σχολής του ΑΠΘ κι έχει ασχοληθεί και εκθέσει ζωγραφική, φωτογραφία, μουσική σύνθεση και κόμικ. Είναι όμως και γόνος του πασίγνωστου για τα ανατρεπτικά εικαστικά δρώμενα ζεύγους Θανάση Χονδρού και Αλεξάνδρας Κατσιάνη (Δημοσιοϋπαλληλικό Ρετιρέ, Άλλη Πόλη, Μπιτόνι, Αδελφότητα της Άμωμης Απελευθέρωσης).

Δανάη Χονδρού • Εικαστικές Δράσεις

Φουτουριστικές και ντανταϊστικές ρίζες / happening / event / fluxus / body art / aktionen / performance / Josef Beuys / το σώμα του καλλιτέχνη / οι Εικαστικές Δράσεις ως μνημείο

σσ. 139, σχήμα: 14 × 21 εκ.,
έκδοση χαρτόδετη,
με 16 έγχρωμες εικόνες
I S B N: 960-537-093-x
Απόπειρα, Αθήνα 2006

Οι Εικαστικές Δράσεις, με όποιο όνομα κι αν παρουσιάζονται εισάγουν στην καθημερινότητα μη ορθολογικές, μη παραγωγικές, μη κερδοφόρες μορφές συμπεριφοράς αναδεικνύοντας τοπία εσωτερικής ενέργειας, ιχνηλατώντας σχέσεις αχαρτογράφητες, διασαλεύοντας την τυποποίηση. Τέτοιες συμπεριφορές παρατηρούνταν ανέκαθεν. Πώς έφτασαν όμως να αντιμετωπίζονται ως τέχνη; Πώς εμφανίζονται στην Ελλάδα; Ποια στοιχεία τις χαρακτηρίζουν και πώς μπορεί να τις προσεγγίσει πληρέστερα κανείς;

______________

Η Δανάη Χονδρού γεννήθηκε το 1984 στη Θεσσαλονίκη. Το 1994 έκανε ατομική έκθεση ζωγραφικής (Θεσσαλονίκη) και συμμετείχε στο Πρώτο Πανελλήνιο Φεστιβάλ Κόμιξ (Αθήνα). Το 1995 συμμετείχε στην Τρίτη Πανελλήνια Έκθεση Κόμιξ (Θεσσαλονίκη). Το 1997 πήρε μέρος στην ομαδική έκθεση φωτογραφίας Αυτοπορτραέτα (Θεσσαλονίκη). Το 1999 εκδόθηκε το φυλλάδιό της Το άλλο κόμιξ (Θεσσαλονίκη). Το 2001 συμμετείχε με το μουσικό κομμάτι «Global Belching» στο φεστιβάλ Mediaterra (Αθήνα, Σόφια, Βελιγράδι, Μάριμπορ, Όσναμπρουκ, Φραγκφούρτη). Είναι πτυχιούχος του Τμήματος Αρχαιολογίας και Ιστορίας της Τέχνης της Φιλοσοφικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.

______________
«Καλύπτει με σοβαρότητα ένα μεγάλο κενό στην ελληνική βιβλιογραφία (το πρώτο στο είδος του) και φλερτάρει με αξιώσεις να συμπληρώσει τη διεθνή».
Ο Κώστας Γ. Καρδερίνης γράφει στο MIC »».