1.1.97

Παραμύθια από την ελληνική πεζογραφία

Μια σπάνια συλλογή παραμυθιών από Έλληνες λογοτέχνες !

Επιμέλεια, Επίμετρο: Γιώργος Μπλάνας
σσ. 127
ISBN 960-7034-89-9
Απόπειρα, Πρώτη έκδοση, Αθήνα 1997
Σειρά: Του Κόσμου τα Παραμύθια • αρ. 10

ΝΟ._10_-_ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ_ΑΠΟ_ΤΗΝ_ΕΛΛΗΝΙΚΗ_ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑ

Η ελληνική λογοτεχνία είναι γεμάτη με διηγήματα λιγότερο ή περισσότερο τέλεια στο είδος τους. Μερικά από αυτά έχουν και ένα άλλο, όχι τόσο «φιλολογικό» αλλά πιο ανθρώπινο χαρακτηριστικό. Είναι γνήσια παραμύθια, όποιο και αν είναι το θέμα τους, σε όποια εποχή και αν τοποθετούνται. Κάθε φορά που κάποιος τα διαβάζει, ανακαλύπτει πως πίσω από τις λέξεις του διηγηματογράφου κρύβεται η φωνή του παραμυθά. Και ξαναγίνεται παιδί.

Ο συγγραφέας τους δεν είναι πια ένας διάσημος λογοτέχνης, αλλά ο αρχέγονος παππούς που ζει μέσα σε κάθε ανθρώπινη συνείδηση από καταβολής κόσμου.

Οι συγγραφείς και τα παραμύθια του τόμου

Εμμανουήλ Ροΐδης: «Η Μηλιά».
Γεώργιος Βιζυηνός: «Ο Τρομάρας».
Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης: «Το καμίνι».
Κωστής Παλαμάς: «Ένας άνθρωπος σ’ ένα χωριό».
Ανδρέας Καρκαβίτσας: «Φραγκαβίλλα».
Παύλος Νιρβάνας: «Η βοσκοπούλα με τα μαργαριτάρια».
Γρηγόριος Ξενόπουλος: «Η φούρκα».
Δημοσθένης Βουτυράς: «Ο Μπαλάφας στον Παράδεισο». Στέφανος Γρανίτας: «Ο τρυποφράχτης».
Σωτήρης Σκίπης: «Τ’ Αγαπημένα Μέρη».
Ναπολέων Λαπαθιώτης: «Το γυαλένιο μάτι».
Φώτης Κόντογλου: «Ο ταξιδευτής Μπατούτας».
Ηλίας Βενέζης: «Γυναίκες του Άργους».
Αθανάσιος Θ. Γκράβαλης: «Ο βασιλές».

Δεν υπάρχουν σχόλια: