Παραμύθια από τον Αμαζόνιο

Επίμετρο: Lourdes Cam
Μετάφραση (από την ιταλική): Άννα Κόκκαλη
σσ. 244
ISBN 960-7034-76-7
Απόπειρα, Πρώτη έκδοση, Αθήνα 1997
Σειρά: Του Κόσμου τα Παραμύθια • αρ. 6

Κόσμος για τους λαούς του Αμαζονίου είναι μια οντότητα ζωντανή και έλλογη, από την οποία μπορούν να αντλήσουν διδάγματα για να κατανοήσουν ένα περιβάλλον, σαν αυτό της ζούγκλας, γεμάτο κινδύνους, κλειστό στα μυστήριά του αλλά και γενναιόδωρο στο να προσφέρει τα πλούτη του.

Τα ζώα και τα φυτά έχουν στενή σχέση με την καταγωγή του κόσμου, τα φυσικά χαρακτηριστικά και οι ιδιότητες της συμπεριφοράς κάθε ζωντανής ύπαρξης είναι απόρροια των πρώτων εμπειριών που είχε με το Ανώτατο Ον κατά τη διάρκεια της δημιουργίας.

Η ευρωπαϊκή νοοτροπία, συνηθισμένη στη χρήση αφηρημένων εννοιών, δύσκολα μπορεί να κατανοήσει την εμφανή απλότητα των λεγόμενων «πρωτόγονων πολιτισμών».

Και όμως, στην πραγματικότητα, εκφράζουν έναν βαθύ πνευματικό κόσμο σε ισορροπία με τη φύση, με την οποία ο άνθρωπος έχει (οφείλει να έχει) σχέση συμπληρωματική και όχι κυριαρχική.

Παραμύθια από τις Ινδίες

Μετάφραση (από τη γερμανική): Γιάννης Βαλούρδος
Επίμετρο: Johannes Hertel (Γιοχάννες Χέρτελ)
σσ. 231, σχήμα 13 × 20,5 εκ., έκδοση χαρτόδετη
I S B N 960-7034-75-9
(Πρώτη έκδοση: Απόπειρα, Αθήνα 1995)
Σειρά: Του Κόσμου τα Παραμύθια • αρ. 5

Τα παραμύθια στις Ινδίες δεν ξεχωρίζουν την εξιστόρηση από το μύθο, την πραγματικότητα από την ποίηση. Για τους λαούς των Ινδιών δεν υπάρχει διαφορά ανάμεσα στους τρεις κόσμους — των Θεών, των ανθρώπων και των δαιμόνων — και τα παραμύθια δεν διακρίνονται από τους μύθους ή από τις αφηγήσεις για ζώα.
Σύμφωνα με τη διδασκαλία για την περιπλάνηση της ψυχής, η ίδια ύπαρξη μπορεί να εμφανιστεί σε φυτά, σε ζώα, σε ανθρώπους, σε δαίμονες, και σε θεότητες. Ο πραγματικός, με τη δική μας ευρωπαϊκή έννοια, και ο μη πραγματικός κόσμος είναι αξεδιάλυτα συνδεδεμένοι μεταξύ τους.
Τα παραμύθια μπορούμε να τα ταξινομήσουμε, σύμφωνα με τους τρεις ινδικούς σκοπούς της ζωής, σε διδακτικά, θρησκευτικά και ερωτικά. Σε αυτά τα τελευταία η διαφορά ανάμεσα στην ανατολική και την ευρωπαϊκή κουλτούρα είναι ακόμη πιο εμφανής. Η απουσία προκατάληψης των Ινδών στα ερωτικά θέματα οδήγησε στη δημιουργία παραμυθιών που θυμίζουν έντονα με την τόλμη τους τις διηγήσεις από τις Χίλιες και μια νύχτες.

Κρίστιν Παρκ και Κάρολαϊν Χίτον • Παραμύθια από τη λογοτεχνία

Επίμετρο: Christine Park και Caroline Heaton
Μετάφραση (από την αγγλική): Γιάννης Βαλούρδος
σσ. 199, σχήμα 13 × 20,5 εκ., έκδοση χαρτόδετη
I S B N 960-7034-72-4
Απόπειρα, Πρώτη έκδοση, Αθήνα 1995
Σειρά: Του Κόσμου τα Παραμύθια • αρ. 4

Στα σύγχρονα παραμύθια, όπως και στα παραδοσιακά, τίποτε δεν είναι ό,τι φαίνεται.
Παρά τις ανακατατάξεις του αιώνα μας και τον σύγχρονο σκεπτικισμό, οι λυτρωτικές και μεταμορφωτικές δυνάμεις είναι ολοζώντανες στις σελίδες αυτής της συλλογής όσο και των συλλογών του παλιού καιρού.
Συγχρόνως, το κάθε διήγημα παραμύθι κεντρίζει την περιέργεια, παρακινεί σε σκέψεις, προσφέρει χαρά, έστω κι αν στο τέλος των σημερινών παραμυθιών δεν «περνούν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα».

Οι συγγραφείς του τόμου
ΜΑΡΓΚΑΡΕΤ ΑΤΓΟΥΝΤ
ΓΑΒΡΙΗΛ ΓΙΟΣΙΠΟΒΙΤΣΙ
ΝΤΟΡΙΣ ΛΕΣΣΙΝΓΚ
ΚΛΑΡΙΣΕ ΛΙΣΠΕΚΤΟΡ
ΤΖΩΝ ΜΠΕΡΤΖΕΡ
ΧΟΡΧΕ ΛΟΥΙΣ ΜΠΟΡΧΕΣ
ΠΕΤΕΡ ΝΑΝΤΑΣ
ΑΝΝΙ ΝΤΙΛΛΑΡΝΤ
ΜΠΕΝ ΟΚΡΙ
ΤΖΟΫΣ ΚΑΡΟΛ ΟΟΥΤΣ
ΤΑΤΙΑΝΑ ΤΟΛΣΤΟΪ
ΜΙΣΕΛ ΤΟΥΡΝΙΕ

Ντάνης Φώτος • Ελένης νήσος

Μυθιστόρημα,
έκδοση χαρτόδετη, σσ. 378, 13 x 20,5 εκ.,
Δεύτερη έκδοση,
Απόπειρα, Αθήνα 1995
(Πρώτη έκδοση: Απόπειρα, 1995)
I S B N: 960-7034-74-0

«Ελένης νήσος» είναι η Μακρόνησος, το νησί της Ωραίας Ελένης. Και Ελένη είναι η κόρη του Απόστολου, κατοίκου του Λαυρίου, ενός αριστερού ξεχασμένου.

Αυτά είναι τα δύο κύρια πρόσωπα τούτης της ιστορίας που ξεκινά το 1949.

Από εκεί ξεπροβάλλουν οι ανώνυμοι ηττημένοι αγωνιστές, οι επώνυμοι τιμημένοι βασανιστές, ένας κόσμος που χάθηκε κι ένας άλλος που νίκησε, η Ιστορία πια δεν αλλάζει. Και σαράντα χρόνια μετά, το καλοκαίρι του '89, είναι η Αριστερά που κάνει πάλι το λάθος.

Ποιον ενδιαφέρουν αυτά; Ο Τσακίρης ο Φώντας η Δέσποινα, ο Αντρέας ο Τάκης οι σέρφερς, ο Ευριπίδης η Νένη ο συγγραφέας μπλέκονται σαρκάζουν πονούν, ερωτεύονται υποφέρουν μιλούν, δε θα σιωπήσουν αυτοί, εδώ σήμερα τώρα. Με μια γλώσσα σκληρή, έργα τρυφερά τολμηρά και γενναία θ’ αποκαλύψουν το άδικο την ύβρη τα λάθη, το μάταιο την οργή και τα πάθη, την κάθαρση που δε θα ’ρθει ποτέ.

Τι μένει; Η αγάπη φυσικά, η ελπίδα. Οι ψυχές που αγρυπνούν, η ζωή που κυλά, το όνειρο που κινδυνεύει να σβήσει. Κι αυτό μόνο ένας θα το δει: Ο ίδιος ο αναγνώστης.

Ουίλιαμ Μπάροουζ • Άγρια Αγόρια: Μια βίβλος των νεκρών

Μυθιστόρημα

Μετάφραση από την αγγλική (αμερικανική): Βασίλης Κιζήλος
σσ. 222, σχήμα 13 × 20, 5 εκ., έκδοση χαρτόδετη,
I S B N: 960-7034-77-5
Απόπειρα, Πρώτη έκδοση Αθήνα 1995

William S Burroughs • Wild Boys: A Book of the Dead (1971)

Τα Άγρια Αγόρια είναι ανταρτικές στρατιωτικές μονάδες εφήβων που σπέρνουν τον όλεθρο στους στρατούς που έρχονται να τα αντιμετωπίσουν. Ξεκίνησαν σαν συμμορίες βενζίνης που περιέβρεχαν τα θύματά τους και τους έβαζαν φωτιά χωρίς λόγο, κι έχουν εξελιχθεί σε στρατό που ασκεί τη βία για τη βία.