Χαρούκι: Μαρμελάδα από χιονισμένα ρόδα του Γιώργου Τένορμαν Τζιουβάρα

γράφει η Άννα Ρω | MaxMag,
Σάββατο 5 Μαρτίου 2022 »»

 

Διαβάσαμε το Χαρούκι: Μαρμελάδα από χιονισμένα ρόδα του Γιώργου Τένορμαν Τζιουβάρα και…

    Τα ρόδα ομορφαίνουν την επαφή τους
    Οι αναμνήσεις ζεσταίνουν το δέρμα τους.
    Αέναες πνοές ήχων, κραυγές σε απέραντα φαράγγια που ήχησαν ως τη θάλασσα.
    Τα ρόδα ομορφαίνουν τη σαπίλα των τοίχων,
    τη φθορά και ο μιαρός αέρας του δωματίου
    ευωδιάζει μυρωδιές άγνωστες,
    μα ποτέ δεν είχαν μυρίσει παρέα αυτές τις μυρωδιές.
    Είναι δυνατόν όλα να έχουν αλλάξει τώρα που συναντήθηκαν;
    Αγγίζοντας τα χέρια τους στο χώμα παράλληλα,
    ενώθηκαν με την ίδια γη
    Τα ρόδα όμως τρυπούν
    Μη φοβηθείτε εραστές μου, μη φοβηθείτε,
    Ο φόβος είναι για το αύριο, μείνετε στη γη!
    Ματίλντα (1)

Τα ρόδα είναι φρούτα;

Ένα ερώτημα που τίθεται συχνά πυκνά στο βιβλίο: Χαρούκι: Μαρμελάδα από χιονισμένα ρόδα του Γιώργου Τένορμαν Τζιουβάρα.

Φαίνεται πως… μας απασχολούν πολύ οι απαντήσεις. Άλλοτε είναι σημαντικές και άλλοτε όχι. Μας απασχολούν και τα παράξενα, τα abnormal, τα «έξω από μας», πιο πολύ θα έλεγα από όσο θα έπρεπε να μας απασχολούν οι αδικίες, οι ανισότητες, οι θηριωδίες κλπ. κλπ.

Ας επανέλθω όμως στην τρυφερή ιστορία των 197 σελίδων που ολοκλήρωσα μόλις, κι έχω ακόμα τη γεύση στα χείλη από το αγριοκέρασο, που έρρεε άφθονο στις σελίδες του. Μια γλυκιά γεύση που ανακαλείται από τα βάθη της ζωής μου, αφού ηλικιακά είμαι μικρότερη από τα 73 χρόνια της μικρής γιαπωνέζας, ονόματι Ακίνα, αλλά πολύ μεγαλύτερη από τον επονομαζόμενο, εξαιτίας των γονέων του, νεαρό Χαρούκι. Όχι ο Χαρούκι Μουρακάμι ο γνωστός Ιάπωνας συγγραφέας δεν ήταν νονός του. Ίσως όμως, ήταν κάπου κρυμμένος στις σελίδες αυτού του ιδιόμορφου βιβλίου. Πάντως ο ίδιος ο συγγραφέας κάθε άλλο παρά κρυμμένος επιδιώκει να είναι. Συνομιλεί με τους ήρωες, τους αναγνώστες, το παρελθόν και το μέλλον. Έξυπνα, χιουμοριστικά, ενίοτε τρυφερά.

Ήρθε όμως η ώρα να μιλήσω για την υπόθεση του βιβλίου. Πριν από αυτό όμως θα τονίσω πως έχει ένα βασικό ελάττωμα. Είναι έξυπνο. Σαν να λέμε smart book. Γιατί εκτός από την θεαματική οπτική γωνία που έχει επιλέξει ο Τένορμαν για να θέσει τα θέματά του, τα έχει έξτρα φιλτραρισμένα με τη βοήθεια των μαγικών ικανοτήτων της Ευκαρπίας Σουμέλα-ς, Μύριαμ ή Μαρί. Θα αναρωτιέστε, από που ξεφύτρωσε η… τέλος πάντων δεν επαναλαμβάνω την περιπέτεια του ονόματός της. Θα πω μόνο ό,τι αδελφή της είναι η Ματίλντα μια μορφή μεταξύ μνήμης και λήθης αν θεωρείται η ζωή με την κανονική μορφή, όπως τη ζούμε όλοι δηλαδή, αν θεωρείται λοιπόν, θεματοφύλακας της μνήμης. Κι αν οι ατέλειωτες ώρες του ύπνου θεωρούνται… όχι δεν θα το πω. Πρέπει να το ανακαλύψετε. Θα πω μόνο για να αιτιολογήσω τον όρο smart book ότι από την ανάγνωση της πρώτης σελίδας μέχρι και την ανάγνωση της τελευταίας σελίδας έγινε το θαύμα. Πραγματοποιήθηκε λίφτινγκ στο πρόσωπό μου εξαιτίας της ενεργοποίησης σωστής ροής του Qi και των ενδορφινών μου, σαφή αποτελέσματα του συνεχόμενου χαμόγελου κατά την ανάγνωση του βιβλίου.

Ας προχωρήσουμε όμως με τα υπόλοιπα ελαττώματά του. Είναι ποιητικό. Όχι γιατί ο Χαρούκι και η Ματίλντα σκέφτονται ποιητικά, ούτε επειδή τα ποιήματά τους υπάρχουν διάσπαρτα στο βιβλίο, αλλά γιατί ο συγγραφέας έχει χτίσει ποιητικά τη δομή του βιβλίου. Είναι σαν να πρόκειται για μια πηγή που αναβλύζει τραγουδώντας και λέει: Είμαι η ζωή. Πιείτε το νέκταρ μου. Πιείτε! Και συνεχίζουμε με ένα ακόμα ελάττωμα. Το βιβλίο δεν είναι στατικό. Έχει μια δυναμική κίνησης, γεγονός που δημιουργεί μια αίσθηση νοερής συμμετοχής. Κάτι πολύ βαρετό. Και κοπιαστικό, γιατί σε όλη τη διάρκεια της ανάγνωσης πηδάγανε σε μια νοητή αλληλουχία εικόνων σαν κόμικς δηλαδή, οι χαρακτήρες μπροστά από τα μάτια μου προσπαθώντας να κατακτήσουν τη θέση που τους ανήκει στις πυκνογραμμένες σελίδες ενός τυποποιημένου τυπογραφικού προϊόντος. Αυτή η «επινοημένη ψευδαίσθηση» είναι ένα ακόμα ελάττωμα της συγγραφικής δεινότητας του συγγραφέα Γιώργου Τζιουβάρα.

Το μόνο αξιόλογο που βρήκα σε αυτό το βιβλίο είναι η απάντηση πως πράγματι: Τα ρόδα είναι φρούτα, κι ας λέει η Γερτρούδη Στάιν το Ρόδο είναι Ρόδο. Μόνο και μόνο για αυτό συστήνω ανεπιφύλακτα να το διαβάσετε υπό τη μουσική του Σεργκέι Βασίλιεβιτς Ραχμάνινοφ.

Τελικά όμως δεν θυμάμαι, μίλησα για την υπόθεση του βιβλίου; Σίγουρα δεν μίλησα για τον Πανούργο ή Γκαμπριέλ Γκαρσία, τον Δημοσθένη, τη μαμά αλλά και τις αναφορές στους: Νίντζα, Γούντι Άλεν, Μπουκόφσκι, Φίσερ, Χαλεπά κλπ. Μα όλα εγώ θα τα πω; Διαβάστε το. Είναι σίγουρο ότι έχει πολλά να σας αποκαλύψει.

    Τι θα είμαι χωρίς εσένα
    Τι θα είναι η ύπαρξή μου;
    Από πού να εμπνευστώ;
    Από τον έρωτα;
    Από τον πόλεμο;
    Μου αρέσουν τα μουρμουρητά του κόσμου. Τα ωραία γέλια.
    Τα χριστουγεννιάτικά πάρτι στο σπίτι.
    Μου αρέσουν οι όμορφες μυρωδιές.
    Είναι η φυσική χημεία της Ανυπαρξίας ή όχι.
    Μου αρέσουν τα όμορφα κτίρια. Η βροχή.
    Όλα αόριστα σμίγουν με το άχρονο και το άχρονο με το απροσδιόριστο.
    Η Ανυπαρξία είναι η ένωση
    Η προσταγή
    Η υπομονή
    Είναι η βάρκα που με περνάει απέναντι.
    Ή μήπως έχω ξεχάσει τις σκιές που με βασανίζουν
    Τα βουνά ορθώνονται ασύγχρονα μπροστά μου.
    Η ανυπαρξία είναι η θλίψη μου
    είναι το κόκκινο ή όχι,
    το οποίο στέκεται αρχοντικά εναντίον του παρόντος.
    Χαρούκι (2)

1: Χαρούκι: Μαρμελάδα από χιονισμένα ρόδα, σ. 43
2: Χαρούκι: Μαρμελάδα από χιονισμένα ρόδα, σ. 180

Λίγα λόγια για τον συγγραφέα του:

Ο Γιώργος Τένορμαν Τζιουβάρας είναι τραγουδιστής, performer, συγγραφέας, συνθέτης και πιανίστας, διπλωματούχος Μονωδίας και Ειδικού Μελοδραματικής του Κρατικού Ωδείου Θεσσαλονίκης. Έχει συμμετάσχει σε πολλές όπερες αλλά και θεατρικές παραστάσεις του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος από νεαρή ηλικία. Είναι ένα από τα δύο ιδρυτικά μέλη του μουσικοθεατρικού σχήματος Opera Chaotique, έχει λάβει μέρος σε διάσημα διεθνή φεστιβάλ όπως Secret Garden Party (Λονδίνο), Qatar Jazz Festival (Ντόχα), MBP Fest (Βαρκελώνη), Rouge Fest (Παρίσι) κ.ά. Το μυθιστόρημα Χαρούκι: Μαρμελάδα από χιονισμένα ρόδα είναι η πρώτη του συγγραφική απόπειρα.