ποίηση
σσ. 47, σχήμα 13 × 20,5 εκ., έκδοση χαρτόδετη
I S B N: 978-960-7034-80-9
Απόπειρα, Αθήνα 1996
Το εξώφυλλο και το οπισθόφυλλο της έκδοσης.
Επίμετρο: Lourdes Cam
Μετάφραση (από την ιταλική): Άννα Κόκκαλη
σσ. 244
ISBN 960-7034-76-7
Απόπειρα, Πρώτη έκδοση, Αθήνα 1997
Σειρά: Του Κόσμου τα Παραμύθια • αρ. 6
Κόσμος για τους λαούς του Αμαζονίου είναι μια οντότητα ζωντανή και έλλογη, από την οποία μπορούν να αντλήσουν διδάγματα για να κατανοήσουν ένα περιβάλλον, σαν αυτό της ζούγκλας, γεμάτο κινδύνους, κλειστό στα μυστήριά του αλλά και γενναιόδωρο στο να προσφέρει τα πλούτη του.
Τα ζώα και τα φυτά έχουν στενή σχέση με την καταγωγή του κόσμου, τα φυσικά χαρακτηριστικά και οι ιδιότητες της συμπεριφοράς κάθε ζωντανής ύπαρξης είναι απόρροια των πρώτων εμπειριών που είχε με το Ανώτατο Ον κατά τη διάρκεια της δημιουργίας.
Η ευρωπαϊκή νοοτροπία, συνηθισμένη στη χρήση αφηρημένων εννοιών, δύσκολα μπορεί να κατανοήσει την εμφανή απλότητα των λεγόμενων «πρωτόγονων πολιτισμών».
Και όμως, στην πραγματικότητα, εκφράζουν έναν βαθύ πνευματικό κόσμο σε ισορροπία με τη φύση, με την οποία ο άνθρωπος έχει (οφείλει να έχει) σχέση συμπληρωματική και όχι κυριαρχική.
Μυθιστόρημα,
έκδοση χαρτόδετη, σσ. 378, 13 x 20,5 εκ.,
Δεύτερη έκδοση,
Απόπειρα, Αθήνα 1995
(Πρώτη έκδοση: Απόπειρα, 1995)
I S B N: 960-7034-74-0
«Ελένης νήσος» είναι η Μακρόνησος, το νησί της Ωραίας Ελένης. Και Ελένη είναι η κόρη του Απόστολου, κατοίκου του Λαυρίου, ενός αριστερού ξεχασμένου.
Αυτά είναι τα δύο κύρια πρόσωπα τούτης της ιστορίας που ξεκινά το 1949.
Από εκεί ξεπροβάλλουν οι ανώνυμοι ηττημένοι αγωνιστές, οι επώνυμοι τιμημένοι βασανιστές, ένας κόσμος που χάθηκε κι ένας άλλος που νίκησε, η Ιστορία πια δεν αλλάζει. Και σαράντα χρόνια μετά, το καλοκαίρι του '89, είναι η Αριστερά που κάνει πάλι το λάθος.
Ποιον ενδιαφέρουν αυτά; Ο Τσακίρης ο Φώντας η Δέσποινα, ο Αντρέας ο Τάκης οι σέρφερς, ο Ευριπίδης η Νένη ο συγγραφέας μπλέκονται σαρκάζουν πονούν, ερωτεύονται υποφέρουν μιλούν, δε θα σιωπήσουν αυτοί, εδώ σήμερα τώρα. Με μια γλώσσα σκληρή, έργα τρυφερά τολμηρά και γενναία θ’ αποκαλύψουν το άδικο την ύβρη τα λάθη, το μάταιο την οργή και τα πάθη, την κάθαρση που δε θα ’ρθει ποτέ.
Τι μένει; Η αγάπη φυσικά, η ελπίδα. Οι ψυχές που αγρυπνούν, η ζωή που κυλά, το όνειρο που κινδυνεύει να σβήσει. Κι αυτό μόνο ένας θα το δει: Ο ίδιος ο αναγνώστης.