μυθιστορήματα του ενός λεπτού
σσ. 117, σχήμα 13 × 20,5 εκ., έκδοση χαρτόδετη,
I S B N 978-960-537-153-1
Απόπειρα, Σεπτέμβριος 2012
Γαμ. δεν σημαίνει απολύτως τίποτα και ποτέ παρά μόνο κάθε νύχτα στις τρεις και πέντε τα ξημερώματα, τότε που η λέξη γαμώτο τρώει μια τσεκουριά και σπάει στα δύο. Το Γαμ. είναι είκοσι τέσσερα «μυθιστορήματα του ενός λεπτού» που συμφιλιώνουν τη γλύκα της ζάχαρης με το ξινό του λεμονιού, πυροβολώντας σε αδίστακτα μ’ ένα νεροπίστολο. Ξεκαρδιστικά πικρό, τρυφερά ωμό, σουρεαλιστικό μέσα στην αλήθεια του, το Γαμ. διαβάζεται χωρίς αναπνευστήρα, με την ταχύτητα που τραβάς ένα τσιρότο.
Μετά το βιβλίο Ο μισός βέσπα, η Κατερίνα Έσσλιν επιστρέφει με νέα «μυθιστορήματα του ενός λεπτού», με το χρονόμετρο στο χέρι: έχετε ένα λεπτό για να απεξαρτηθείτε από τον ψυχαναλυτή σας, να κάνετε εγχείρηση αλλαγής φύλου στον αγαπημένο σας σκηνοθέτη, να ερωτευτείτε, να πεθάνετε, να παντρευτείτε, να κάνετε μια τηλεφωνική φάρσα, να πεθάνετε (το είπαμε αυτό), να μάθετε αγγλικά ή πώς να γράφετε ερωτικές επιστολές.
Αν δεν γνωρίζετε ανάγνωση, μικρό το κακό. Το βιβλίο αυτό θέλει περισότερο να το αισθανθείτε, παρά να το διαβάσετε. (Αν οι λέξεις του σας φανούν κομμένες ή κοφτερές είναι γιατί κάτω από τη φόδρα τους κρύβουν ξυραφάκια. Αν σας φανούν απαλές είναι γιατί στα κρυφά καταπίνουν καραμέλες.)
Ο Αχιλλέας Κυριακίδης, γράφει για το βιβλίο
Νόσος των Αναγνωστών· Εδώ, ακριβώς αντίθετα απ’ ό,τι ισχύει στη Νόσο των Δυτών, ο ασθενής προσβάλλεται όταν καταδυθεί γρήγορα σε κάποιο βιβλίο και αναδυθεί αργά, εκβάλλοντας φυσαλλίδες απόλαυσης και ανεπίπλαστους βορβορυγμούς αναγνωστικής ηδονής.
Ιδιαιτέρως επικίνδυνο βιβλίο εν προκειμένω θεωρείται το ανά χείρας, καθώς σε όλους ανεξαιρέτως τους πρώτους πειραματικούς αναγνώστες του εμφανίστηκε το πιο χαρακτηριστικό σύμπτωμα της νόσου: ένα γέλιο που ξενερίζει, αφήνοντας βαθιά από κάτω του ναυάγια εκλεκτικής σοβαροφάνειας και στρώματα μελαγχολίας βυθού.
Τρόποι αποφυγής της νόσου είναι να καταδυθεί ο αναγνώστης ως Μισός Σκάφανδρο, αφήνοντας το άλλο μισό του να παραδοθεί κυριολεκτικώς απνευστί στις μεσμεριστικές θεουργίες της συγγραφέως και στα δαιμονικά και δαιμονιώδη τερτίπια μιας γλώσσας που, ακόμα και με λέξεις ατελείς, ημιτελείς, συγκεκομμένες (γαμ. κ.ά.), την κάνει τη δουλειά της μια χαρά και κόκαλα τσακίζει.
Η Κατερίνα Έσσλιν κατά τα φαινόμενα γεννήθηκε. Βάσει πληροφοριών, ζει ακόμη (και κάθε Δευτέρα, Τετάρτη και Σάββατο φοράει κόκκινο κραγιόν). Δεν γνωρίζει λέξη φλαμανδικά, δεν έχει δει ποτέ ελέφαντα (και δεν έχει αγοράσει ποτέ τίποτα από το περίπτερο που είναι απέναντι από τον φούρνο εδώ πιο πάνω). Το πρώτο της βιβλίο ήταν Ο μισός βέσπα (Απόπειρα, 2011). Περισσότερες λεπτομέρειες στη σελίδα 345 του βιβλίου.
σσ. 117, σχήμα 13 × 20,5 εκ., έκδοση χαρτόδετη,
I S B N 978-960-537-153-1
Απόπειρα, Σεπτέμβριος 2012
Γαμ. δεν σημαίνει απολύτως τίποτα και ποτέ παρά μόνο κάθε νύχτα στις τρεις και πέντε τα ξημερώματα, τότε που η λέξη γαμώτο τρώει μια τσεκουριά και σπάει στα δύο. Το Γαμ. είναι είκοσι τέσσερα «μυθιστορήματα του ενός λεπτού» που συμφιλιώνουν τη γλύκα της ζάχαρης με το ξινό του λεμονιού, πυροβολώντας σε αδίστακτα μ’ ένα νεροπίστολο. Ξεκαρδιστικά πικρό, τρυφερά ωμό, σουρεαλιστικό μέσα στην αλήθεια του, το Γαμ. διαβάζεται χωρίς αναπνευστήρα, με την ταχύτητα που τραβάς ένα τσιρότο.
Μετά το βιβλίο Ο μισός βέσπα, η Κατερίνα Έσσλιν επιστρέφει με νέα «μυθιστορήματα του ενός λεπτού», με το χρονόμετρο στο χέρι: έχετε ένα λεπτό για να απεξαρτηθείτε από τον ψυχαναλυτή σας, να κάνετε εγχείρηση αλλαγής φύλου στον αγαπημένο σας σκηνοθέτη, να ερωτευτείτε, να πεθάνετε, να παντρευτείτε, να κάνετε μια τηλεφωνική φάρσα, να πεθάνετε (το είπαμε αυτό), να μάθετε αγγλικά ή πώς να γράφετε ερωτικές επιστολές.
Αν δεν γνωρίζετε ανάγνωση, μικρό το κακό. Το βιβλίο αυτό θέλει περισότερο να το αισθανθείτε, παρά να το διαβάσετε. (Αν οι λέξεις του σας φανούν κομμένες ή κοφτερές είναι γιατί κάτω από τη φόδρα τους κρύβουν ξυραφάκια. Αν σας φανούν απαλές είναι γιατί στα κρυφά καταπίνουν καραμέλες.)
Ο Αχιλλέας Κυριακίδης, γράφει για το βιβλίο
Νόσος των Αναγνωστών· Εδώ, ακριβώς αντίθετα απ’ ό,τι ισχύει στη Νόσο των Δυτών, ο ασθενής προσβάλλεται όταν καταδυθεί γρήγορα σε κάποιο βιβλίο και αναδυθεί αργά, εκβάλλοντας φυσαλλίδες απόλαυσης και ανεπίπλαστους βορβορυγμούς αναγνωστικής ηδονής.
Ιδιαιτέρως επικίνδυνο βιβλίο εν προκειμένω θεωρείται το ανά χείρας, καθώς σε όλους ανεξαιρέτως τους πρώτους πειραματικούς αναγνώστες του εμφανίστηκε το πιο χαρακτηριστικό σύμπτωμα της νόσου: ένα γέλιο που ξενερίζει, αφήνοντας βαθιά από κάτω του ναυάγια εκλεκτικής σοβαροφάνειας και στρώματα μελαγχολίας βυθού.
Τρόποι αποφυγής της νόσου είναι να καταδυθεί ο αναγνώστης ως Μισός Σκάφανδρο, αφήνοντας το άλλο μισό του να παραδοθεί κυριολεκτικώς απνευστί στις μεσμεριστικές θεουργίες της συγγραφέως και στα δαιμονικά και δαιμονιώδη τερτίπια μιας γλώσσας που, ακόμα και με λέξεις ατελείς, ημιτελείς, συγκεκομμένες (γαμ. κ.ά.), την κάνει τη δουλειά της μια χαρά και κόκαλα τσακίζει.
Η Κατερίνα Έσσλιν κατά τα φαινόμενα γεννήθηκε. Βάσει πληροφοριών, ζει ακόμη (και κάθε Δευτέρα, Τετάρτη και Σάββατο φοράει κόκκινο κραγιόν). Δεν γνωρίζει λέξη φλαμανδικά, δεν έχει δει ποτέ ελέφαντα (και δεν έχει αγοράσει ποτέ τίποτα από το περίπτερο που είναι απέναντι από τον φούρνο εδώ πιο πάνω). Το πρώτο της βιβλίο ήταν Ο μισός βέσπα (Απόπειρα, 2011). Περισσότερες λεπτομέρειες στη σελίδα 345 του βιβλίου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου