29.4.17

Παραμύθια της Μαδαγασκάρης - νέα κυκλοφορία συλλογής

Γράφει ο Δημήτρης ΠρούσαληςΣτων παραμυθιών τα σταυροδρόμια, 27 Απριλίου 2017 »»

Ο 34ος τόμος της σειράς «Του κόσμου τα παραμύθια» ανοίγει πύλες στο συλλογικό φαντασιακό των ιθαγενών κατοίκων μιας εξωτικής περιοχής που ακούει στο όνομα Μαδαγασκάρη. Πρόκειται για ένα υλικό που αποτελείται από 29 ιστορίες των προφορικών παραδόσεων της περιοχής που γεωγραφικά τοποθετείται πέρα από τις ακτές της νοτιοανατολικής Αφρικής και συνιστά από μόνη της ένα ιδιαίτερο τόπο λόγω της ξεχωριστής πανίδας και χλωρίδας που την χαρακτηρίζουν.  Οι ιστορίες προέρχονται από σπάνιες και δυσεύρετες πηγές και αποτελούν τον καρπό συλλογής δύο εκπροσώπων της γαλλικής αποικιοκρατίας στα τέλη του 19ου και αρχές του 20ου αι. αλλά και ενός Έλληνα Σαμιώτη εμπόρου που η κατοχή της ιδιαίτερης πατρίδας του πριν το απελευθερωτικό 1912 τον έσπρωξε σε μια καλύτερη αναζήτηση τύχης στην μακρινή αλλά πολλά υποσχόμενη Μαδαγασκάρη.

28.4.17

Το Ρέκβιεμ στην Documenta

Στην Ελπίδος 13, στο Πρότζεκτ της Πλατείας Βικτωρίας, θα διαβάσουν αποσπάσματα από το βιβλίο Ρέκβιεμ της Έρσης Σεϊρλή, ο Στέλιος Μάινας και η Κάτια Σπερελάκη. Θα ακολουθήσει μουσική από τον Αδριανό Πανδή.

Τρίτη 2 Μαΐου 2017, στις 8 το βράδυ,
οδός Ελπίδος 13.

24.4.17

Ο Σταύρος Σταυρόπουλος στο Φίλιον


Τη Δευτέρα 24 Απριλίου 2017, στις 8.30, στο Φίλιον, Σκουφά 34, Κολωνάκι.

Ο δρόμος των 7 τελευταίων βιβλίων, από τη μήτρα έως το τίποτα. Η ενσαρκωμένη αλήθεια, το ακατανόμαστο ψεύδος της γραφής απέναντι στη ζωή. Η ιστορία ξανά. Και η σάρκα της πραγματικότητας, θολή και ανίκητη. Καμιά φορά, γυρνάς πίσω για να δεις τον θάνατο σε πολλαπλάσιες εκδοχές. Μαθαίνεις να τον χαιρετάς. Δεν μένεις όμως, γιατί έχεις γίνει ήδη αθάνατος.

Η ιστορία της γραφής των βιβλίων. Η πορεία. Η γυναίκα που ήταν ο κόσμος. Η τετραλογία με τα 7 παιδιά. Οι οφειλόμενες εξηγήσεις. Οι νύξεις του δρόμου. Οι αόρατες ρήτρες. Και η συνέχεια. Το Φίλιον και Οι φίλοι του Φίλιον συναντούν τον συγγραφέα Σταύρο Σταυρόπουλο σε μια συζήτηση με τον Θέμη Ροδαμίτη και τον κόσμο για όλα όσα μεσολάβησαν από τη «Νύχτα» μέχρι την «Πράξη εξαφάνισης».

Πιο νύχτα δεν γίνεται, Οξύ 2011
Μετά, Απόπειρα 2012
Καπνισμένο κόκκινο, Σμίλη 2013
Ολομόναχοι μαζί, Σμίλη 2014
Ο άνθρωπος έσπασε, Γαβριηλίδης 2015
Καληνύχτα, μικρέ πρίγκιπα, Σμίλη 2016
Πράξη εξαφάνισης, Σμίλη 2016

23.4.17

Ποίηση της εμπειρίας

Ποιητική βραδιά στις 28 Απριλίου 2017, στις 7 το βράδυ στο Πολυδύναμο κέντρο του 7ου Διαμερίσματος του Δήμου Αθηναίων. Είσοδος ελεύθερη.

Μετέχουν οι ποιητές: Αντώνης Σαρρηγιάννης, Ελευθερία Σταυράκη και Σταύρος Σταυρόπουλος

Μιλούν ο ποιητής, μεταφραστής και καθηγητής στο ΕΑΠ Στέλιος Καραγιάννης,  η φιλόλογος Βασιλική Κρυσταλλίδου και η θεωρητικός κιν/φου και συγγραφέας Ειρήνη Σταματοπούλου.

Συντονίζει ο Στέλιος Καραγιάννης

_____________
Πανόρμου 59, Αμπελόκηποι. Στάση μετρό: Πανόρμου.
Οργανωτική υπεύθυνη εκδήλωσης:  Δάφνη Γαβρίλη, Πρόεδρος  7ου Δημοτικού Διαμερίσματος Δήμου Αθηναίων

15.4.17

Το Βλέπε οπισθόφυλλο στο Σουίτα Art Cafe


Η Απόπειρα και το Σουίτα Art Cafe παρουσιάζουν
την Τετάρτη 26 Απριλίου 2017, στις 8.30 το απόγευμα,
τη συλλογή διηγημάτων Βλέπε οπισθόφυλλο του Νίκου Μάντζιου.
Το βιβλίο παρουσιάζει η φιλόλογος Μαργαρίτα Πατουλιώτη,
και αποσπάσματα διαβάζει ο Αλέξης Κωστάλας.
Πιάνο παίζει ο Παναγιώτης Μαγκλάρας και φλάουτο η Λιάνα Μήνια.
________________
Σουίτα Art Cafe,
Στρατηγού Σαράφη 18, Τρίκαλα, τηλ.: 2431/020676

14.4.17

Το Congo Cha Cha στο επί λέξει

Η Απόπειρα και το βιβλιοπωλείο επί λέξει παρουσιάζουν την Παρασκευή 21 Απριλίου 2017, στις 7.30 το απόγευμα, το μυθιστόρημα Congo Cha Cha του Γιώργου Ρούβαλη.
Για το βιβλίο μιλούν ο πρέσβης ε.τ. κ. Γεώργιος Σέκερης, πρώτος πρόξενος της Ελλάδας στο Κογκό, ο καθηγητής της Ιστορίας της Τέχνης του Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Μάνος Στεφανίδης, η ιστορικός τέχνης κ. Άρτεμις Παπαθεοδώρου, ο τέως διδάσκων στο Πανεπιστήμιο του Κογκό κ. Ζαν-Πιέρ Κάντα, και ο συγγραφέας.
Ακολουθεί μουσική από συγκρότημα του Κογκό.




______________
Βιβλιοπωλείο επί λέξει,
Ακαδημίας 32, Αθήνα 10672, Τηλ.: 210/3388054

8.4.17

Νίκος Μάντζιος • Βλέπε οπισθόφυλλο

Μικρές ιστορίες που σμίγουν σε μια
μικροδιηγήματα
εικονογράφηση: Αθηνά Παναγιωτίδου - Κωνσταντίνου
σσ. 113, σχήμα 13 × 20,5 εκ.,
έκδοση χαρτόδετη,
I S B N: 978 960 537 230 9,
Απόπειρα, Μάρτιος 2017
8,00 € + Φ Π Α
«…Κι ενώ συνέβαιναν όλα αυτά, κάπου αλλού που ήταν πρωί ακόμα, κάποιος επίδοξος συγγραφέας έγραφε συμπτωματικά – σε τρίτο πρόσωπο – για τις μύχιες σκέψεις και για τ’ ανομολόγητα που έκανε στη ζωή του ένας μικρόψυχος και ποταπός θεός που κυνηγούσε να βαλσαμώσει πεταλούδες».
Πάγωσα! Αυτό που απευχόμουν έγινε! Η εκδίκηση ήταν ήδη εδώ. Το πιθανό ενδεχόμενο έγινε βέβαιο, όπως φοβόμουν. Η προσταγή «βλέπε οπισθόφυλλο» στον τίτλο του βιβλίου που κρατούσα φάνταζε διαβολικά να είχε αποδέκτη αποκλειστικά εμένα! (Υπάκουσα!) Κοίταξα γύρω μου καχύποπτα. Μου φάνηκε πως κάποιοι στο βιβλιοπωλείο με κοίταζαν κάπως περίεργα. Φόρεσα βιαστικά τον σκούφο μέχρι τα μάτια και τα γυαλιά ηλίου (είχε από ώρα σκοτεινιάσει!) και σήκωσα τους γιακάδες μέχρι τ’ αυτιά – τώρα όντως με κοίταζαν όλοι περίεργα! Πριν πάω στο ταμείο, έγραψα τάχα αδιάφορα στο εσώφυλλο μιαν αφιέρωση – στον εαυτό μου – και είπα να το τυλίξουνε για δώρο. Όταν ζήτησαν τα στοιχεία μου για κάρτα μέλους, τους έδωσα ψευδώνυμο κι ανύπαρκτη διεύθυνση.

(Κείμενο από το οπισθόφυλλο της έκδοσης.)

Ο Νίκος Μάντζιος γεννήθηκε στην Πύλη Τρικάλων και είναι μαθηματικός. Η συλλογή των μικροδιηγημάτων με τον τίτλο Βλέπε οπισθόφυλλο είναι το πρώτο του λογοτεχνικό βιβλίο.

6.4.17

Τόνια Κοσμαδάκη • Σβήσε

 ποίηση
σσ. 76, σχήμα 13 × 20,5 εκ.,
έκδοση χαρτόδετη,
εξώφυλλο: Δημήτρης Κολέτσης
I S B N: 978 960 537 229 3,
8,00 € + Φ Π Α
Απόπειρα, Μάρτιος 2017

Ούτε νεράιδες ούτε πρίγκιπες. Μια ανθοδέσμη από αητούς. Μόνο. Ζωή, στο ακατάσχετο φρόνημα, στην άκρη ενός γκρεμού από λέξεις. Η αγάπη διακρίνεται στο ξημέρωμα, με αρτιμελή πρωινά. Όταν χαράζει το πρώτο φως, εκεί που τα σεντόνια λείπουν και όλα τα άσχημα όνειρα έχουν μια λανθασμένη μανία. Όταν ξυπνάς δίπλα σε μια αρχαία βλάβη και ζητάς απλώς 20 γραμμάρια περισσότερο βάρος, που πάλι δεν φτάνουν. Και πάλι πλέκεις. Όλο πλέκεις, προκαλώντας τα δευτερόλεπτα. Που πάλι καίγονται μέσα σε μια λίμνη από γάλα. Είναι το δικό σου αίμα, αλλά δεν το ξέρεις. Το έβαψαν άσπρο για να διαφέρει από τις ζωές των φιδιών. Για να διακρίνεται από την αμηχανία του λόγου των άλλων.

Η ποίηση της Τόνιας Κοσμαδάκη μού θυμίζει, 40 χρόνια μετά, την ποίηση μιας πολύ αγαπημένης φίλης: της Κατερίνας Γώγου. Έχει μαχαίρια με επιβεβαιωμένες λάμες και αφήνει έναν ανεπαίσθητο λεκέ στο τραπέζι, σαν ίχνος από αίμα. Ανεπαίσθητο, όπως το φως στις σελίδες της, που μπαίνει από χαραμάδες για να ξαναβγεί. Είναι παράξενο να ανακαλύπτεις σήμερα, την εποχή της μεγάλης επιτήδευσης, τέτοια άμεσα δείγματα γραφής που σημαίνει. Τέτοιο άτιμο κόκκινο, όπως το δικό μας. Τα ποιήματα του Σβήσε, με μια διάχυτη αύρα ειλικρίνειας, λειτουργούν σαν προαύλιος χώρος που ετοιμάζεται να σε υποδεχτεί με όλους του τους καθρέφτες. Σαν κήπος, όπου κυριαρχούν τα κόκκινα τριαντάφυλλα.

Είναι όμως πιστόλια.

ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ

(Κείμενο από το οπισθόφυλλο της έκδοσης.)

Η Τόνια Κοσμαδάκη γεννήθηκε και ζει στην Αθήνα. Η ποιητική συλλογή Σβήσε είναι το πρώτο της βιβλίο.

3.4.17

Δημήτρης Τσολάκης • Πέφτουν αστέρια

νουβέλα
σσ. 127, σχήμα 13 × 20,5 εκ.,
έκδοση χαρτόδετη,
I S B N: 978 960 537 227 9,
8,00 € + Φ Π Α
Απόπειρα, Μάρτιος 2017

Το σκόπιμο αίμα. Στο πιάτο, σε δείπνο οικογενειακό. Μαύρο τραπεζομάντιλο. Τα χρυσόψαρα είναι εδώ, στη γυάλα. Άρωμα από χαλασμένο τυρί, πλαστικά άνθη. Με βελόνες. Μια αποκεφαλισμένη κούκλα που μεγαλώνει, χάνοντας τις τέσσερις αδελφές της. Μιλάει. Μαμά; Μπαμπά; Αυτοί οι παντελώς άγνωστοι στο παιδί άνθρωποι. Οι καταγωγικοί θύτες στην «προγεγραμμένη ρουτίνα του ήλιου»: Ανατέλλεις, ζεις, βασιλεύεις, σκοτεινιάζεις. Πεθαίνεις. Το αίμα που αφήνουν παντού είναι γενετικός κώδικας. Το εκπληρωμένο, υποδόριο, αμίλητο έγκλημα. Ο πολλαπλασιασμός του. Είναι παράδοση και κληροδότημα, στάμπα που μεγαλώνει σαν κηλίδα. Μην κοιτάξεις πίσω, θα γίνεις άγαλμα. Μη μιλάς. Μη γελάς. Μη. Μη – Μια μικρή ιστορία του κόσμου, σαν βιβλιοθήκη επαναλαμβανόμενων φόνων. Που εκπυρσοκροτούν. Το σπίτι γυρίζει προς τα μέσα. Τους καταπίνει, σ’ ένα κόκκινο βυσσινί. Άλλο σπίτι. Κι άλλο. Κι άλλο. Κοίτα, μπαμπά, βρέχει. Κοίτα. Πέφτουν μαχαίρια.

Το πρώτο βιβλίο του Δημήτρη Τσολάκη είναι μια νουβέλα για το τραυματικό. Μια πικρή αλληγορία για το ύστερα, τις συνέπειες ενός άγραφου νόμου. Θα μπορούσε να λειτουργήσει και ως επίμετρο σήμερα στο βιβλίο της Μαργαρίτας Καραπάνου Η Κασσάνδρα και ο Λύκος. Σαν υστερόγραφο ενός τελευταίου παραμυθιού, από ένα παιδί. Τον κόσμο των παιδιών οι ενήλικοι τον ξεχνούν διαρκώς. Ευτυχώς όμως υπάρχουν τα βιβλία. Και μας τον θυμίζουν.
Κοίτα, μπαμπά. Κοίτα. Με έκανες παγώνι. Σου αρέσει τώρα η νεκρή ουρά μου ; Η ουρά σου. Αυτή η λερναία ουρά του κόσμου. Τους. Σας. Μπαμπά; Μπαμπά; Τώρα σε καταπίνω εγώ.

Σταύρος Σταυρόπουλος