Γνωρίστε τη Μαρία Χρονιάρη

Η Μαρία Χρονιάρη κουβεντιάζει στο Book tour με τον Θεοφάνη Θεοφάνους | 24 Ιουνίου 2015 »»

Ενότητα 1^η: Εκ των έσω

Ποια παιδική σας ανάμνηση παραμένει ανεξίτηλη;

Η χαρά που βίωνα κάθε φορά που ξεπερνούσα το όποιο εμπόδιο βρισκόταν στον δρόμο μου, ακόμη κι εκείνα που η ίδια έβαζα στον εαυτό μου.

Και ως ενήλικη; Τι είναι αυτό που συχνά πυκνά ανασύρετε στη μνήμη σας και αποτελεί πάντα ένα καλό εφαλτήριο για το μέλλον;

Ως ενήλικη πραγματικά δεν ξέρω. Για μένα η αίσθηση του χρόνου είναι άχρονη. Παρελθόν – παρόν – μέλλον συνυπάρχουν. Γεννιούνται, πεθαίνουν αλλά και εξελίσσονται παράλληλα. Ταυτόχρονα. Οπότε το μέλλον μου είναι κάθε δευτερόλεπτο.  Πιο μακρινό δεν έχω.

Γιώργος Αγγελόπουλος • Υπόγεια διάβαση

ποιήματα
σχήμα 13,5 × 19 εκ., σσ. 108,
έκδοση χαρτόδετη,
I S B N 978-960-537-206-4,
Απόπειρα, Ιούνιος 2015

Αστικό δίκαιο
Βλέπω κάγκελα σε σχήμα λουλουδιών
και τάφους αστακών από πορσελάνη
μάτια που φιλτράρουν το κενό
και το μετατρέπουν σε πειθώ
κεφάλια που κινούνται πάνω κάτω
με στόματα σαν ξύλινες βάρκες
βλέπω μύτες με γυαλιά και σαλιωμένα δάχτυλα.
Βλέπω κουρτίνες χυμένες σε πατώματα
και τσαλακωμένα ριχτάρια σε καναπέδες
βιβλιοθήκες συσσίτια εντόμων
και καλωδιωμένους ανθρώπους.
Βλέπω τη γαλήνη να πηγάζει από την ταπείνωση
και το τίποτα σε κρίση αγοραφοβίας.
Βλέπω ευπώλητα οικόπεδα στο φλοιό της γνώσης
και μεσίτες που ξεπουλούν την ιστορία
ίχνη πάγων στις γωνιές των δικαστηρίων
και δικαστές που σφυροκοπούν την ανθρωπιά.
Βλέπω στις ψυχές των ανθρώπων
φρεσκοβαμμένα φωτισμένα κελιά
βλέπω στις ψυχές των παιδιών
λούνα παρκ με κομμένο το ρεύμα.

Μία γυναίκα αφηγείται

Γράφει η Αγγέλα Γαβρίλη | Διαβάσαμε,
17 Ιουνίου 2015 »»

Γνώρισα τη γραφή της Αννίτας Λουδάρου (Ανν Λου) στη συλλογή με τις μικρές ιστορίες της «Τράνζιτ» (επίσης από τις εκδόσεις Απόπειρα) και την ξεχώρισα για την τρυφερότητα, την ευαισθησία και το λυρισμό της. Στη νέα της δουλειά, τη νουβέλα «Ιώδιο», ξαναβρήκα την ίδια γραφή πιο ώριμη και κάπως πιο σκληρή, να αφηγείται σε πρώτο πρόσωπο την ιστορία μιας γυναίκας της διπλανής πόρτας, με επίκεντρο τη σχέση της με την κόρη της.
Η σχέση μητέρας-κόρης είναι από τις πιο ισχυρές βιολογικά, συναισθηματικά και ψυχολογικά, και συχνά κρύβει δράματα που μπορεί να φτάσουν έως τον ψυχολογικό κανιβαλισμό. Το μυστήριο που κρύβει μέσα της η σχέση της ηρωίδας της Αννίτας Λουδάρου με την κόρη της αναπτύσσεται σταδιακά κομμάτι-κομμάτι καθώς ξετυλίγεται η ιστορία με πισωγυρίσματα στο χρόνο (όπου μαθαίνουμε και την ιστορία της μητέρας της ηρωίδας), για να φτάσει στη δραματική του κορύφωση και να λυθεί όχι μόνο το μυστήριο, αλλά και τα «μάγια» που έδεναν τις δύο γυναίκες σε αυτή την ιδιόμορφη σχέση. Αγαπά πράγματι η ηρωίδα την κόρη της; Και αν ναι, γιατί προσπαθεί να ελέγξει τη ζωή της με έναν τρόπο που κάνει το σύζυγό της αλλά και τον αναγνώστη, να αντιδρά με οργή; Στο ανοιχτό τέλος, νομίζω ότι δίνεται η απάντηση σε αυτό το ερώτημα που στοιχειώνει την αφήγηση από την πρώτη σελίδα, με τη δήλωση της ηρωίδας: «Δεν θέλω το παιδί μου».

Το «Ιώδιο» στο Polis Art Café

Η Απόπειρα παρουσιάζει το νέο βιβλίο τής Ανν Λου Ιώδιο την Παρασκευή 12 Ιουνίου 2015 στις 8.30 το βράδυ στο Polis Art Café (Πεσματζόγου 5, Στοά του βιβλίου).
Για το βιβλίο κουβεντιάζουν η δημοσιογράφος και ραδιοφωνική παραγωγός Έφη Γαλώνη, ο δημοσιογράφος και κριτικός λογοτεχνίας Πάνος Γιαννάκαινας, η κριτικός λογοτεχνίας Κλειώ Τσαλαπάτη και η υπεύθυνη δημοσίων σχέσεων Αγγελική Τσάκωνα.

Ο «Θρίαμβος χρόνου» του Νίκου Καρούζου σε ροκ μπαλάντες

Γράφει η Πόλυ Κρημνιώτη | Η Αυγή,
Παρασκευή 5 Ιουνίου 2015 »»

«Ο Καρούζος με έβαλε σε ένα λαβύρινθο λέξεων και νοημάτων, κυρίως μου έδειξε τι σημαίνει λακωνίζειν. Δεν κρύβει τα νοήματά του, “παίζει” με ανοιχτά χαρτιά και γι’ αυτό νομίζω ότι έχει τέτοια απήχηση στους νέους σήμερα. Είναι διαχρονικός. Εξίσου σημαντική με το έργο του ήταν και η στάση ζωής του, λιτή και απέριττη. Στην ποίηση και τη ζωή του υπάρχει αντιστοιχία και λείπει το περιττό, λείπει η χασμωδία. Τι καλύτερο αλλά και πόσο δύσκολο για ένα μουσικό!» λέει ο Σαράντης Κωστάκης, που εικοσιοκτώ χρόνια μετά μελοποιεί τα «Ποιήματα στη Μαρία» που ο Νίκος Καρούζος έγραψε από τον Ιούνιο του 1984 ώς τον Νοέμβριο του 1986, στο θρυλικό Dada, για την κόρη συνιδιοκτήτη και μπάρμαν του μπαρ Σταύρου Καλάρογλου. Τα ποιήματα αυτά, αφιερωμένα ιδιοχείρως στη μικρή Μαρία στην οποία «ανήκουν απολύτως», έγιναν η αφορμή για να απευθυνθεί ο ποιητής στους νέους εκείνης της εποχής, και το 1997 εκδόθηκαν ως Θρίαμβος χρόνου από τις εκδόσεις Απόπειρα παίρνοντας τον τίτλο τους από το πρώτο ποίημα της συλλογής.