Τζακ Κέρουακ • Ο γυρισμός του ταξιδευτή

Μυθιστόρημα
Πρόλογος, Μετάφραση: Γιάννης Λειβαδάς
σσ. 253, έκδοση χαρτόδετη, 13 × 20,5 εκ.
I S B N: 960-537-092-1.
Απόπειρα, Αθήνα Δεκέμβριος 2007.

Ο Τζακ Κέρουακ καταγράφει τις ταξιδιωτικές του εμπειρίες, από το 1956 έως το 1960, όταν ήταν στο δρόμο, ζώντας διαδοχικά στην Πόλη του Μεξικού, τη Νέα Υόρκη, την Ταγγέρη, το Παρίσι και το Λονδίνο, πριν γυρίσει οριστικά στις ΗΠΑ. Ο γυρισμός του ταξιδευτή αντιπροσωπεύει ίσως την πιο φωτεινή και δημιουργική του περίοδο. Ήταν, κατά τον ίδιο, από τα πιο φιλόδοξα και, ως προς το ύφος, ολοκληρωμένα κείμενά του.

Εδώ ο Τζακ Κέρουακ αποκαλύπτει την πραγματική και, ως τότε πάντοτε στο ημίφως της συγγραφικής του δεινότητας, Ποιητική, που διέπνεε όλα του τα βιβλία. Στο Γυρισμό του ταξιδευτή διακρίνει κανείς απλόχερα όλα τα σημάδια που αργότερα θα τον καθιστούσαν πρωτοπόρο και έναν από τους πιο σημαντικούς συγγραφείς του 20. αιώνα.

Τζέρεμυ Ντιν • Η ζωή κατά Νικ Κέιβ

Μετάφραση: Ελισάβετ Τσακανίκα
Επιμέλεια έκδοσης: Δημήτρης Κουμανιώτης
I S B N : 960-537-094-8, 
Χαρτόδετη έκδοση, σσ. 127, 14 × 18,
Απόπειρα, Αθήνα 2007


Η πορεία του από το πανκ έως τα μπλουζ του αμερικάνικου Νότου, από τις διασκευές κλασικών κομματιών έως τους θρησκευτικούς ύμνους και τα ερωτικά τραγούδια, και ένας οδηγός δισκογραφίας, φιλμογραφίας και βιβλιογραφίας για όσους θέλουν να τον γνωρίσουν καλύτερα ή απλώς να ξαναθυμηθούν τον Νικ Κέιβ και το έργο του.

Μέσα από το τετράπτυχο πανκ-ναρκωτικά-φόνος-γάμος, ο Jeremy Dean δοκιμάζει να διερευνήσει τις εμμονές του Nick Cave με τις αιώνιες σκοτεινές διασυνδέσεις έρωτα και θανάτου, εγκλήματος και τιμωρίας, και τη διάθεσή του να εξυμνεί τη σκοτεινή αλλά και την ελαφριά πλευρά της ανθρώπινης κατάστασης.

Μια συγγραφέας που δεν βραβεύτηκε ποτέ

Ιζαμπέλ Έμπερχαρντ η περιπλανώμενη της ερήμου

Γράφει ο Θεόδωρος Γρηγοριάδης | Θεόδωρος Γρηγοριάδης «Χάρτες γραφής»,
Τρίτη 11 Δεκεμβρίου 2007 »»

Πολλές διάσημες γυναίκες ζήσανε μια έντονη και απόκρυφη ζωή όμως η Ιζαμπέλ Έμπερχαρντ τις ξεπέρασε όλες με τις περιπέτειες της και τα γραπτά της. Λίγο πριν τον θάνατό της έλεγε: «Κανείς δεν έζησε περισσότερο από μένα την κάθε μέρα, κανείς δεν εξαρτιόταν τόσο από την τύχη». Υπήρξε εξώγαμο παιδί του Αλέξανδρου Τροφιμόσκι, που την μεγάλωσε με την σκληραγωγία των αγοριών, την έντυνε επιδεικτικά με αγορίστικα ρούχα και την γαλουχούσε με τις αναρχικές θεωρίες του φίλου του Μπακούνιν. Εκείνη μεγαλώνοντας δεν λογάριασε κανέναν και ξεκίνησε την δική της πορεία δραπετεύοντας απ’ τον ευρωπαϊκό αέρα που την έκανε να ασφυκτιά. Στην αρχή έπεισε την μάνα της να πάνε στην Αλγερία όπου ασπάστηκαν τον ισλαμισμό. Όταν την έχασε έζησε για λίγο στην Τύνιδα. Οι Γάλλοι ποτέ δεν συμπάθησαν μια Ελβετίδα, που γεννήθηκε στην Γενεύη το 1877, με ρώσικες ρίζες. Την θεωρούσαν σπιούνο και αντίπαλο στους επεκτατικούς σχεδιασμούς τους. Εκείνη ζούσε ανάμεσα στους άποικους, μεθώντας με την ζωή και τον έρωτα, κάπνιζε κιφ και ταμπάκο, πάλευε με τους στρατιώτες και κάποιους τους πήγαινε σπίτι της.