28.11.99

Ο γέροντας της ακτής

γράφει ο Σπύρος Μοσκόβου | Το Βήμα,
Κυριακή 28 Νοεμβρίου 1998 »»

Πωλ Μπόουλς

Ήταν μια φορά κι έναν καιρό τρεις έμποροι που ξεκίνησαν από την Ταμπελμπαλά για να πουλήσουν τα δέρματά τους στο Τεσαλίτ. Στην έρημο ένας ληστής τούς ξεγέλασε, σκότωσε τους δύο μεγαλύτερους και στη συνέχεια υπέβαλε στα χειρότερα μαρτύρια τον τρίτο, τον νεαρό Ντρις: ψωλοκόπηση, διακόρευση, καρατόμηση. Ο ληστής έφθασε στο Τεσαλίτ κι άρχισε να πουλά τα κλεμμένα δέρματα, αλλά τον κατάλαβαν, τον οδήγησαν σε μιαν απόμερη τοποθεσία έξω από τα τείχη της πόλης κι εκεί τον έθαψαν ζωντανό, αφήνοντας μόνο το κεφάλι του να εξέχει από την άμμο. «Τη δεύτερη νύχτα δεν ήξερε πια πού βρίσκεται, ούτε ένιωθε το κρύο. Ο άνεμος σήκωνε την άμμο από το έδαφος και τη φυσούσε μέσα στο στόμα του, καθώς τραγουδούσε». Το βάρβαρο αυτό διήγημα του αμερικανού συγγραφέα Πολ Μπόουλς με τίτλο Το νόστιμο θήραμα δημοσιεύθηκε το καλοκαίρι του 1949 στο περιοδικό της Ταγγέρης «Zero» που διηύθυνε ο ολιγογράφος Γιώργος Σολωμός με το ψευδώνυμο Themistocles Hoetis. Την εποχή εκείνη περιοδικά και εκδότες στη Βρετανία αρνούνταν να δημοσιεύσουν ορισμένα κείμενα του Μπόουλς που παραβίαζαν τα εσκαμμένα των λογοτεχνικών συμβάσεων. Ο συγγραφέας βρισκόταν στην πιο δημιουργική του περίοδο, αλλά επρόκειτο να γίνει διάσημος πολύ αργότερα κι ακόμη πιο όψιμα μύθος και είδωλο.

2.11.99

Νικόλαος Ντάβας • Τα μαύρα τετράδια (1)

Manchester/Απρίλιος/1997

σσ. 70, έκδοση χαρτόδετη, σχήμα 13 × 20,5 εκ.,
I S B N 960-7034-99-6,
Απόπειρα, Νοέμβριος 1999,
Λ.Τ. 5,00 € ( + Φ Π Α)

Ο Νικόλαος Ντάβας υπήρξε μέχρι στιγμής η μοναδική ανήσυχη, νεανική, «βλάσφημη», αιρετική, ανατρεπτική νέα ματιά στο 37ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. — Δημήτρης Δανίκας, Τα Νέα

Καρφιτσωμένες ημέρες και συλλαβές στον τοίχο. Η περιπέτεια του σώμα­τος ανοί­γει ως ένα άσπρο τριαντάφυλλο σε μιαν ανοιξιάτικη βροχή. Αυτή η αίσθη­ση της ηδονής που σκορπά η εικό­να! Ηδονοβλεψιακές απο­χρώ­σεις κάτω από τα τσακισμένα δάχτυλα μιας σιωπηλής απόχρωσής σου. Ανα­­πνέεις τη σιωπή συνήθως κάτω από τα σπασμένα δάχτυλα της νιότης. Ξαναγυρνάς στις ίδιες σιωπές των σπασμένων δαχτύ­λων. Δεν απομένουν δάχτυλα στην ομορφιά, στο πρό­σω­πο της ομορφιάς. Μονάχα ένα σφύ­ριγ­μα που σου τρυπά τα νεύρα (αυτό είναι που απομένει). Μπορείς να ζήσεις κι έτσι. Με μιαν αντί­θε­ση, σε μιαν αντί­θε­ση που επιβάλλεις τον εαυτό σου, ξεχνώ­ντας τις παραπάνω εποχές της σιωπής και της ομορφιάς. Αυτό θα μπο­ρο­ύ­σε να ήταν κάλλιστα ένα κεί­με­νο της ηδο­νο­βλε­ψίας, της μακράς ηδο­νο­βλε­ψίας που ορί­ζει τη ζωή, τη χαρωπή ζωή των εικό­νων.


Νικόλαος Ντάβας

Γεννήθηκα στη Λάρισα. Έμεινα εκεί τον πρώτο χρόνο της ζωής μου. Έπειτα μετακινήθηκε όλη η οικογένεια σε ένα χωριό της Λάρισας γιατί η μητέρα μου δούλευε εκεί στο αγροτικό ιατρείο. Έμεινα εκεί μέχρι που τελείωσα το λύκειο. Έπειτα βρέθηκα στην Αθηνά να αλητεύω… Πέρασα ένα φεγγάρι από τη σχολή Κινηματογράφου και Θεάτρου της Χαντζίκου. Έκανα την ταινία μεγάλου μήκους Ινέπολη το 1995. Πήρα υποτροφία τον ίδιο χρόνο από το Ι.Κ.Υ (Ίδρυμα Κρατικών Υποτροφιών) και πήγα να σπουδάσω θέατρο στο Manchester University. To 1998 κάνω της δεύτερη μεγάλου μήκους Ονειροπόλος μεταξύ Παρίσι και Αθήνας. Το 2001 παίρνω το διδακτορικό μου από το Manchester University με μια Μαρξιστική συγκριτική σπουδή πάνω στους χαρακτήρες σκιαγραφούμενων στις ταινίες του εξήντα σε Ελλάδα και Αγγλία. Το Διάστημα 1999-2001 εκδίδονται στην Ελλάδα Τα Μαύρα Τετράδια (Απόπειρα), W.C. (Οδός Πανός) και Πόλη (Οδός Πανός).

YouTube: https://www.youtube.com/@user-cm6hz2lk5z
Facebook: https://goo.gl/ZjHe4h
Instagram:
https://goo.gl/TCTLLL
iTunes:
http://apple.co/2n1nXY5
Spotify:
http://spoti.fi/2mYqZeH